เดือนอ้ายถึงกับอ้าปากค้างกับคำพูดน่ารังเกียจของผู้ชายตรงหน้า
“คุณพูดบ้าอะไร นี่คุณเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยนะ”
“ผมเป็นผัวคุณด้วย”
หล่อนส่ายหน้าดิก ความเจ็บปวดจากการกระทำของเขาทำให้หล่อนเข้มแข็งขึ้น
“เราก็แค่สนุกกัน แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน แค่นั้นค่ะ”
“แค่นั้น?” เขาทวนคำพูดของหล่อนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“ใช่ค่ะ และตอนนี้ฉันก็ไม่อยากได้ประสบการณ์บนเตียงจากคุณอีกแล้ว”
“เดือนอ้าย!”
“คุณกลับไปได้แล้ว ก่อนที่ฉันจะร้องให้คนเข้ามาช่วย”
“ตามใจ ถ้าคุณอยากให้คนในบ้านรู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน ร้องสิ ร้องดังๆ เลย”
เดือนอ้ายกัดฟันแน่นด้วยความโมโห ยิ่งได้เห็นสีหน้ายียวนของเขาแล้วก็ยิ่งเจ็บใจ
หล่อนจะกล้าตะโกนร้องขอความช่วยเหลือได้ยังไงกัน ในเมื่อหล่อนไม่ต้องการให้ใครล่วงรู้ความลับนี้
“คุณต้องการอะไรก็ว่ามา”
“ผมบอกไปแล้วไงว่าให้คุณออกไปกับผม”
“ทำไมฉันต้องออกไปกับคุณด้วย”
“เพราะว่าผมมีธุระกับคุณย
