“คุณแม่ต้องช่วยผมสิครับ ผมเป็นลูกชายของคุณแม่นะ”
“ก็ลูกทำกับหนูลดาเขาเอาไว้เยอะแม่จะเห็นแก่ที่ลูกเป็นลูกของแม่ได้ยังไงล่ะ หืม จริงไหม”
“อ้าว เป็นงั้นไป งั้นผมก็ไม่มีพวกเลยสิครับ” ชายหนุ่มนั่งลงบนโซฟาอย่างคนหมดแรง แองจี้รีบขยับมานั่งข้างพี่ชายพร้อมทั้งเอ่ยให้กำลังใจ
“อย่างน้อยก็มีแองจี้หนึ่งคนนะคะที่จะคอยสนับสนุนพี่บรูคเพราะแองจี้อยากให้พี่สองคนคืนดีกันไวๆ คืนดีกันเร็วๆนะคะเพราะว่าแองจี้อยากให้หลานเกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนพวกเรา”
“ขอบใจมากนะน้องรักของพี่ พี่สัญญาเลยว่าหลานของแองจี้จะต้องเกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบแน่นอน”
“เยี่ยมไปเลยค่ะ แองจี้รอวันนั้นนะคะ”
“ผมก็ด้วยครับ”
“พี่ก็ด้วยนะบรูค” เองเจิลพี่สาวที่แสนดีของคนตัวโตก็ร่วมส่งกำลังใจเช่นกัน หล่อนอยากเห็นน้องชายของตัวเองยิ้มได้ หล่อนรับรู้เลยว่าที่ผ่านมาน้องชายก็รู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างกันโดยเฉพาะเรื่องของลูกที่เป็นเรื่องละเอีย
