บทที่12 กลับบ้าน

1034 คำ

คนตัวโตแอบมองจนแม่ของลูกหลับไป เขาจึงขยับตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินมาหาเธอใกล้ๆจากนั้นก็ห่มผ้าให้เธอเพราะเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะหนาว เช้าวันต่อมาคุณหมออนุญาตให้หญิงสาวกลับบ้านได้แต่ก่อนที่จะกลับเธอต้องแวะไปที่แผนกสูตินารีเพื่อทำการฝากครรภ์ให้เป็นเรื่องเป็นราว คุณหมอทำการตรวจอย่างละเอียดก็พบว่าลูกน้อยในครรภืแข็งแรงดี วินาทีที่เขาและเธอได้ยินเสียงเต้นของหัวใจก็ทำให้คนทั้งคู่รู้สึกดีใจและหวั่นไหวเมื่อหันมองสบตากันโดยบังเอิญ นี่เขาเรียกสายใยแห่งรักเชื่อมหัวใจของคนเป็นพ่อและแม่เข้าด้วยกันสินะ “น้องไม่อยู่เฉยเลย ถ้าทางจะซนไม่เบาเลยนะคะ” คุณหมอเอ่ยแซวทารกน้อยยิ้มๆ หญิงสาวตั้งท้องได้สองเดือนเต็มแล้ว เขาและเธอได้เห็นหัวใจดวงเล็กๆเต้นตุบๆ แม้จะยังมีขนาดตัวไม่ใหญ่มากนักแต่เจ้าตัวจิ๋วก็ขยับตัวไปมาเร็วๆในท้องของคนเป็นแม่ “ผมว่าน่าจะเป็นอย่างที่คุณหมอบอกครับ ลดาดูสิลูกดิ้นใหญ่เลย” คนตัวโตชี้ชวนให้หญิงส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม