พอเข้ามาในห้องก็ยื่นเอกสารให้ทันที
"เป็นอะไรคุณวรรณหน้าซีดเชียว"
"เปล่าค่ะ"
"คุณไม่ต้องกลัวผมขนาดนั้นก็ได้ผมไม่ได้ทำอะไรเด็กของคุณหรอกพอดีมีคนเขาฝากให้ผมช่วยดูๆเด็กคนนี้ให้หน่อย" คุณวรรณถึงกับถอนหายใจโล่งอกออกมา
"ขอบคุณค่ะท่านประธานพอดีน้องดาริกาเป็นเด็กดีขยันทำงานดิฉันเลยเอ็นดูไม่อยากให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับเธอค่ะ"
" ผมต้องการแค่นี้แหละกลับไปทำงานของคุณได้แล้วอ้อแล้วอย่าบอกใครว่าผมถามถึงเด็กคนนี้เพราะ"
" ค่ะท่านประธาน.ดิฉันขอตัวน่ะค่ะ"
"เชิญ" คุณวรรณก็เดินออกไปทันทีหลังจากที่ท่านประธานหนุ่มพูดคำว่าเชิญพอคุณออกไปชายหนุ่มก็เปิดดูประวัติของดาริกาทันทีอ่านไปยิ้มไปแล้วก็ดูรูปในใบสมัครพูดกับตัวเองเบาๆ
" ในรูปก็หน้ารักดีน่ะคุณตัวจริงจะขนาดไหนน่า.ผมอยากเห็นคุณแล้วซิ.เป็นเด็กใต้มาจากยะลาเลย"หลังจากที่ดูที่อ่านประวัติเสร็จชายหนุ่มก็เรียกผู้ช่วยคนสนิทเข้ามา.วินหรือกวินไม่ใช่แค่ผู้ช่วยธรรมดาจริงๆแล้วเป็นเพื่อนกันเรียนจบมาจากที่เดียวกันแต่กวินเลือกที่จะมาเป็นลูกน้องของชายหนุ่มเพราะไม่อยากอยู่มี่บ้านที่พ่อมีเมียใหม่แล้วส่วนใหญ่พ่อจะเข้าข้างแต่น้องชายลูกเมียใหม่โดยที่ชายหนุ่มไม่เคยดีในสายตาของพ่อเลย.กวินเลยเลือกที่จะออกมาอยู่ข้างนอกตามลำพันโดยชายหนุ่มที่เป็นเจ้านายเป็นทั้งเพื่อนรักชวนมาทำงานด้วย.เลยรับปากทำงานตั้งแต่ยังเรียนไม่จบจนถึงปัจจุบัน
"วิน" เข้ามาหาผมหน่อยประธานหนุ่มเรียกลูกน้องคนสนิทเข้ามาปลายสายก็ตอบคำเดียว
"ครับ" แล้วลุกขึ้นเข้าไปในห้องทันที
"มีอะไรหรือเปล่าครับ" แล้วผู้เป็นนายก็ส่งแฟ้มให้ดู
"อะไรครับ"
"นายช่วยลงไปถ่ายรูปผู้หญิงคนนี้ให้ที.แล้วส่งรูปเข้าเครื่องส่วนตัวฉันด้วย" กวินเปิดดูรูปแบบงงๆ
"ไม่ต้องทำหน้างงเธอเป็นแคชเชียร์ฟูดแลนด์ชั้นใต้ดิน"
"ได้ครับนาย"รับปากแต่ยังทำหน้างงอยู่"
" แต่ว่าเธอเป็นใครครับ"
"ไม่รู้สักเรื่องไม่ได้ใช่ไหม"
" ไม่ได้ครับนาย"
"อื่ม.. ไอ้เจ้าวินกล้ามากน่ะ"
"ครับว่าแต่ผมว่าแปลกๆน่ะครับเนี้ยชอบเธอหร่อครับ" กวินเล่นถามตรงประเด่นเลยแถมชายหนุ่มก็ตอบตรงๆเลย
"คงใช่มั่ง"
"ถ้าสนใจงั้นเดียวผมจัดให้"
" นายรู้จักเธอหร่อ"
" เปล่าครับ"
" โธ่ทำเป็นคุยไม่ต้องพูดมากรีบไปจัดการเลย"
" ครับๆท่านประธานเดียวผมจัดให้เลยครับ"แล้วกวินก็เดินลงข้างล่างทันทีไปถึงพนักงานก็ทำความเคารพเขาอย่างดีเพราะทุกคนรู้ว่าเป็นคนสนิทของท่านประธานแค่กวินลงมาก็เหมือนท่านประท่านมาเองแล้ว