EP 71
1187 คำ
โดยไม่สนใจกับเจ้าของดวงหน้าสวย มองตามด้วยความสงสัยว่าเขากำลังจะทำอะไร ไม่กี่วินาทีต่อมาบ้านทั้งหลังก็มืดมิด เหลือเพียงแต่แสงจันทราสาดส่องลงมาตรงสระให้
ปราณปริยาวดีเห็นเงาของเขาเดินออกมาแล้วหย่อนตัวลงน้ำ พร้อมกับว่ายมาหาอย่างรวดเร็ว
“คุณคงจะไม่สั่งให้ผมหาผ้าผืนใหญ่ๆ ขึ้นไปคลุมพระจันทร์ไว้หรอกนะ”
เขาประชดประชันด้วยใบหน้าเจือยิ้มน้อยๆ ถ้าเธอจะสังเกตเห็น แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เอ่ยอะไรออกมา เพราะเขาไม่เปิดโอกาสให้เลย และแม้ปากเขาจะปิดอยู่กับอีกปากแต่เขาก็ยังสามารถรั้งร่างเล็กของเมียขึ้น
แล้วดึงกางเกงออกจากปลายเท้าได้อย่างไม่ยากเย็นเลยสักนิด เอาโยนไปกองรวมกับเสื้อ ก่อนจะพากายผงาดเข้าไปแนบสนิทกับอีกกายอย่างแผ่วเบา
ปราณปริยาวดีหลับตาพริ้ม รับกับรสรักครั้งแปลกใหม่อย่างไม่มีทางเลี่ยงได้อีกแล้ว
ศอกทั้งสองข้างต้องหยัดกายไว้บนขอบสระเมื่อเขายกประคองสองเรียวน่องขึ้นเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวเอาไว้ ขณะถาโถมกายเข้าหาจากเชื่องช้าในเมื่อแรก
เปลี่ยนรุกหนักในช่วงกลาง ก่อนจะหยุดพักด้วยการดึงมือเมียมาคล้องต้นคอไว้แล้วพยุงกายอรชรให้แนบกับกายกำยำด้วยการขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า
แต่มันช่างสร้างความสุขใจให้ทางสองกายอย่างไม่น่าเชื่อ จังหวะจึงต้องเร่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ
และแม้ตัวเองจะเรี่ยวแรงหดหายไปเกือบหมด แต่เขาก็ยังพอจะอุ้มร่างเมียที่ดูจะอ่อนแรงมากขึ้นจากน้ำ พาไปวางไว้บนเตียงข้างสระน้ำ ใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัวให้อย่างทะนุถนอม
แล้วเดินกลับไปเก็บชุดว่ายน้ำให้ ก่อนจะอุ้มเมียที่มีผ้าพันกายไว้เดินเข้าบ้าน ตรงขึ้นห้องน้ำล้างตัวให้กันและกันด้วยเวลาไม่กี่นาที ก็อุ้มเมียไปนั่งบนเตียง เขาเป็นคนอาสาเช็ดและหวีผมสลายให้อย่างเต็มใจ
“เคยมีใครบอกหรือเปล่าว่าผมคุณหอมจังเลย นุ่มด้วย”
สลับกับยกปอยผมขึ้นมาสูดดมครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย ปราณปริยาวดีหันไปยิ้มบางๆ ให้อย่างคนอ่อนแรง ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“เคยค่ะ”
เจ้าของใบหน้าหล่อเหลายิ้มค้างอยู่เมื่อครู่ ถึงกับรีบหุบทันที ตามติดด้วยใบหน้าบึ้งตึงพร้อมกับส่งน้ำเสียงหนักๆ ห้วนๆ ไปหา
“ใครกัน อย่าบอกนะว่าเป็นไอ้มือระนาดบ้านนอกนั่นน่ะ ผมไม่อนุญาตให้ใคร หรือไอ้หน้าไหนมาชมเมียผมแม้แต่คนเดียว”
“แม้แต่ตัวคุณเองน่ะเหรอคะ”
ปราณปริยาวดีหันไปจ้องมองเขาอย่างคนรอคำตอบ นั่นจึงทำให้เขาถึงกับคิดขึ้นได้แล้วยิ้มกว้างออกมาด้วยความขำ
“นี่แน่ะ! เล่นคำเก่งดีนัก”
แก้มขาวจึงถูกเขาหอมลงไปฟอดหนักๆ เป็นการลงโทษ ที่ทำให้เขาเข้าใจผิด ปราณปริยาวดีมองค้อนนิดๆ ด้วยท่าทีเหนื่อยหน่อยๆ แต่เขาก็สังเกตเห็น จึงละมือจากผมสลวย แล้วขยับขึ้นไปนั่งเอาหลังเพียงหัวเตียง
“คุณมานั่งตรงนี้ก็ได้ ระหว่างรอให้ผมเช็ดจนแห้ง จะได้ไม่เหนื่อยมาก”
แล้วตบมือลงที่นอนให้เมียตามไปไม่ห่าง จนได้เอาแก้มแนบซบลงกับอกกว้างของเขา และปล่อยให้เขาใช้ผ้าเช็ดผมให้ต่อ ปราณปริยาวดีบอกตัวเองไม่ได้ว่า
ตอนนี้รู้สึกเป็นสุขใจมากแค่ไหน ที่คนปากร้ายๆ อย่างเขา ก็ทำเรื่องอ่อนโยนอย่างนี้ได้ และแม้อยากจะเก็บเกี่ยวห้วงเวลาอันแสนสุขนี้ไว้สักแค่ไหน แต่กายมันก็เรียกร้องให้ต้องพักผ่อน จนตาปรือลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็หลับสนิทในที่สุด
“หนึ่งๆ หลับแล้วเหรอ”
พลาธิปกระซิบถามข้างหู แต่เมียยังซบหน้านิ่งเหมือนเดิม จึงค่อยๆ ประคองกอดร่างนุ่มให้ลงไปนอน พร้อมกับห่มผ้าให้ด้วยใบหน้าเจือยิ้มน้อยๆ ขณะจ้องมองคนหลับใหลอย่างง่ายดาย หัวใจที่เคยบอบช้ำกระตุกว๊าบซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนเขาต้องยกมือขึ้นไปลูบหน้าอก แต่ไม่ใช่เต้นเพราะความทุกข์เหมือนเมื่อก่อน ทว่ามันกลับเป็นความสุข เพื่อสำรวจดูว่าสาเหตุมาจากเรื่องใดกันแน่
แต่แล้วผู้หญิงตรงหน้าก็คือคำตอบนั้น ผู้หญิงที่สวยหมดจดทั้งนอกและใน คุณสมบัติของกุลสตรีก็มีอยู่ในตัวอย่างครบถ้วน จนอยากจะกลับไปก้มกราบขอบคุณแม่ยาย ที่สรรสร้างผู้หญิงที่ดีพร้อมขึ้นมา
แถมรักษาสิ่งมีค่ายิ่งในตัวผู้หญิงทุกคนเอาไว้ อย่างไม่มัวหมอง เพื่อมอบให้เขาโดยแท้
“คุณก็แต่งตัวหล่อดีนี่ กะว่าจะเจอผู้หญิงรวยๆ หน้าโง่ๆ ในงานเอาไปไว้ทำเมียเหรอ คุณก็อย่าลืมกระซิบบอกเจ้าหน่อยด้วยล่ะว่าบรรพบุรุษคุณเป็นยังไง เผื่อเจ้าหล่อนจะตัดสินใจอย่างชาญฉลาดเหมือนอย่างที่ลูกบ้านใหญ่ของฉันทำอยู่ตอนนี้ไงล่ะ อยากเห็นหน้าคุณจังว่าจะรู้สึกยังไงที่หน้าต่อหล่อๆ พ่อรวยๆ การศึกษาดีๆ แต่ไม่มีใครอยากได้ไปทำพ่อพันธุ์ เพราะนามสกุลมีกระต่ายเป็นโลโก้”
แต่ที่สำคัญ เขาอยากจะขอบคุณโชคชะตา ที่นำพาเขากับเธอต้องเจอะเจอกันอีกครั้งในงานแต่งแฟนเก่ามากกว่า และอยากขอบคุณเธอ ที่เปล่งประโยคดูถูกดูแคลนเขาออกมา
นั่นถือว่าเป็นกุญแจสำคัญ ช่วยไขให้หัวใจอันเจ็บช้ำของเขา ต้องเปิดรับเธอเข้ามาในฐานะเมีย เพื่อหมายจะใช้เป็นอาวุธร้าย ไว้ทำลายทั้งแฟนเก่า และเธอเอง
แต่ตอนนี้ดูเหมือนความบาดหมางคลางแคลงในตัวแฟนเก่าจะลดน้อยถอยลงไปมากมายแล้ว เพราะเจ้าหล่อนก็มีส่วนอย่างมาก ที่ทำให้เขาได้เธอคนนี้มาแนบข้าง
มาสร้างความสุขให้หัวใจที่แหลกสลายไม่มีชิ้นดี กลับฟื้นคืนชีพมากระตุกเต้นได้ดังเดิม แก้มนุ่มถูกเขาก้มลงไปหอมอีกวาระ เมื่อหัวใจเรียกร้อง ก่อนจะเบียดกายลงไปนอนแนบข้างคนหลับใหลด้วยหัวใจเป็นสุขยิ่ง
“งอนผัวอีกตามเคยล่ะสิเรา ถ้าลองได้ทำหน้าแบบนี้มาหาแม่น่ะ”
รัตนาจ้องมองใบหน้าอันบูดบึ้งของลูกสาว ที่ปิดประตูรถดังปังแล้วเดินกระแทกเท้าเข้าบ้าน
“จะไม่ให้เองอนได้ยังไงคะคุณแม่ พี่เป้สัญญากับเอไว้ดิบดี ว่าวันหยุดนี้จะพาไปเที่ยวกันสองคน แต่จู่ๆ ก็มาบอกว่าต้องไปดูงานต่างจังหวัด เลยจะเอาเอไปด้วยถือเป็นการพักผ่อนไปในตัว”
เจ้าของหน้าบูดบึ้ง กระแทรกกายลงกับชุดรับแขกด้วยความหัวเสีย
- ผู้เขียน
