ไฟล้อมน้ำ

EP 54

กายสาวสะดุ้งเฮือก สองเท้ายันที่นอนหนีเขาไปโดยอัตโนมัติ แต่เขาไม่ละความพยายามจึงขยับตามไปทันที

และแม้จะมีสองมือกำแขนเขาไว้แนบแน่น ใบหน้าสวยที่เขาเคยเห็นบัดนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัวอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน แต่เขาก็ไม่อาจจะยุติการกระทำลงไปได้ และรู้ดีว่าเธอกำลังเจ็บหนัก

ทว่าก็หยุดไม่ได้เช่นกัน สิ่งที่ทำได้คือการเว้นวรรค แล้วโอบล้อมปลายยอดตื่นตระหนกด้วยอุ้งปากอุ่น ปลายลิ้นร้อนลื่นโบกไปมาเพื่อบรรเทาเบาบางความเจ็บให้เธอลงไปบ้าง

“อื้อ!!!”

แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครรอดพ้นความเจ็บปวดนี้ไปได้ จนกายอรชรถึงกับกระเถิบหนีเขาไปอีกวาระ ชายหนุ่มผู้ชำนาญการไม่ได้ตามไปในทันที

แต่ก้มลงไปมองอีกกายของตัวเอง ตอนนี้มีริ้วรอยแห่งความเจ็บปวดของเธอ แต่งแต้มให้เห็นเป็นพยานอยู่เต็มสองตา จนอดเสียใจไม่ได้กับคำด่าทอที่มีต่อเธอเมื่อครู่

ก่อนจะพากายกำยำเคลื่อนไปหาเธอ จ้องมองใบหน้าขาวใสที่กำลังปิดเปลือกตาหนีหน้าเขาอยู่

“ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเจ็บนะหนึ่ง ลืมตาขึ้นมามองผมสิ มองผู้ชายที่กำลังจะเป็นคนแรกของคุณ และเป็นคนที่กำลังจะมอบความสุขครั้งแรกให้คุณ”

จมูกโด่งก้มไปลงหอมแก้มนุ่ม ก่อนจะใช้เมื่อเกลี่ยผิวอ่อนๆ ไปมาอย่างบางเบา จนเจ้าของแก้มยอมทำตาม ด้วยการค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ถึงได้พานพบใบหน้าหล่อเหลาอยู่ห่างไม่กี่นิ้ว

กำลังยิ้มหวานมาให้ อย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และไม่คาดคิดว่าจะเคยเห็นด้วย ไม่นานใบหน้านั้นก็โน้มลงมาหาเรื่อยๆ จุ๊บลงไปที่กลีบกุหลาบนุ่มแผ่วเบา

“ไม่ต้องกลัวนะหนึ่ง ทุกอย่างไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คุณคิดหรอก คุณจะผ่านพ้นมันไปได้ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณเจ็บ แต่เราจะมีความสุขไปด้วยกัน เชื่อผมนะ ทำตัวตามสบาย ผมจะไม่ทำให้คุณเจ็บ”

ปราณปริยาวดีจ้องมองใบหน้าเขาไม่วางตา ประหนึ่งอยากจะถามว่าจะเชื่อเขาได้มากน้อยแค่ไหน และเมื่อเห็นเขาค่อยๆ โน้มลงมาหา ดวงตาคู่สวยก็ปิดลงอีกครั้ง

ปล่อยให้เขามอบจุมพิตหวานล้ำให้อย่างไม่หวงแหน ปลายคางแหงนขึ้น เพื่อเปิดทางให้ลิ้นอุ่นๆ ของเขาไล้ไปตามลำคอระหง ไล่ลงไปอย่างเชื่องช้าตามกายาเปลือยเปล่า

กระทั่งสิ้นสุดอยู่กับกายหญิง ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอหวงแหนมานานนม

เขาใช้เวลาชื่นชมกับผิวเนื้อเนียนนุ่ม กลีบเกสรอ่อนละมุลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะคลายความเจ็บปวดให้เธอ ด้วยปลายลิ้นอันช่ำชอง จนสองอกอวบสั่นไหว เมื่อความสุขก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามแรงสัมผัสของเขา

เกลียวคลื่นแห่งความสุขสม แล่นไปจุกอยู่อกขาวอวบอิ่ม พุ่งไปกองรวมกันอยู่ตรงข้อมือที่ขยุ่มผ้าปูเอาไว้ แล้วเคลื่อนไปตามช่วงขาเรียวยาวและสิ้นสุดอยู่ตรงปลายเท้าเรียวเล็กจนโค้งงุ้มเข้าหากัน

แล้วมันก็แล่นมาปั่นป่วนตรงหน้าท้องแบนราบ จนหญิงสาวเผลอยกมือบาง ขึ้นมาลูบไล้เพื่อประทังความหวานไหวให้กายคลายกริ่งเกรง กับบทเพลงรักที่ปลายลิ้นร้อนระอุของเขา กำลังบรรเลงอย่างไม่มีวี่แววว่าจะสุดสิ้น

แต่จู่ๆ เขาก็ผละออก แล้วรีบลุกขึ้นนั่งคุกเข่าจ้องมองสายธารใส ที่หลังใหลออกมาเชิญชวน ให้เขาต้องรีบพากายผงาดไปเยี่ยมเยือนในเวลาที่เหมาะที่ควร

และใช้ความพยายามฝ่าฟันอุปสรรคที่กางกั้นนั้นอีกวาระเข้าไปอย่างเชื่องช้า เพื่อหมายจะให้อีกกายพานพบกับความเจ็บปวดน้อยที่สุด แต่เขาก็ประจักษุ์ดีว่ามันช่วยได้ไม่มากนัก

เมื่อจ้องมองใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก ของผู้หญิงที่กำลังจะเปลี่ยนสถานะมาเป็นเมียทางพฤตินัยในอีกไม่กี่วินาทีนี้ ผ้าปูที่นอนที่เคยเรียบตึง บัดนี้แทบจะหลุดติดมือบางมาด้วยซ้ำในความคิดเขา

เมื่อเธอกำลังต่อสู้กับความทุกข์ทรมานในครั้งแรก

แต่เขาก็ไม่คิดจะล่าถอยแต่อย่างใด ตรงกันข้ามกลับเดินหน้าพากายแหวกว่ายความยากลำบากไปเรื่อยๆ ดำดิ่งไปเรื่อยๆ อย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล จนพบกับความแนบสนิทชิดเชื้อในที่สุด

และเขาก็ยังไม่หักหาญในทันที แต่ทิ้งระยะให้เธอได้พักเหนื่อย และชวนเชิญเธอให้พานพบกับความสุขสมด้วยปลายนิ้วแข็งแรงวาดวนอยู่กับปลายยอดชมพูระเรื่ออยู่ครู่หนึ่ง

สลับการกับพากายถอยห่างอย่างเชื่องช้า นำพาไปอีกครั้งอย่างนุ่มนวนอยู่หลายครั้ง จนเห็นมือบางเปลี่ยนจากการขยุ่มผ้าปูไปเป็นลูบไล้อย่างเชื่องช้า เขาจึงได้โน้มกายลงไปหาเรียวปากนิ่ม

ดึงสองแขนเรียวให้ยกขึ้นมากอดกายอุ่นของเขา ปราณปริยาวดีหลับตาปี๋ลง และเกร็งไปทั้งร่าง เมื่อเขาเข้าไปเยี่ยมเยือนอีกครั้ง มือก็บีบแขนเขาไว้แน่น เมื่อวินาทีแห่งความหวาดกลัวก้าวแล่นเข้ามาหาและไม่มีทางหลีกหนีได้อีกแล้ว

แต่ก็ยังโชคดีที่เขาหยุดนิ่ง แล้วมอบจุมพิตหวานล้ำให้ พลอยทำให้ลืมเลือนอาการเจ็บลงไปได้บ้าง ทว่ามันก็กลับมาใหม่ เมื่อกายบึกบึนเคลื่อนไปมา แม้จะเชื่องช้ายังไงก็ยังคงสะเทือนไปถึงขั้วหัวใจก็ว่าได้

จนต้องกัดฟันอดทนให้ผ่านพ้นห้วงเวลาแสนทรมานนี้ไปเร็วๆ จะได้ไม่ต้องพานพบกับความเจ็บอีก แต่หญิงสาวก็ไม่เห็นวี่แววว่ามันจะผ่านไปเลย หรืออาจจะแค่เริ่มต้นด้วยซ้ำ

แล้วอาการปวดเจ็บ ก็ค่อยๆ บรรเทาเบาบางลง เหลือแต่อาการหวามไหว ลอยมากระทบหัวใจจากสัมผัสของเขา และแม้ท่วงทำนองของเขาจะแปรเปลี่ยนจากนวยนาดไปหาว่องไวสักแค่ไหน

หญิงสาวก็หาได้หวาดกลัวไม่ เพราะมันมีแต่ความรู้สึกเต็มตื้น อิ่มเอม เข้ามาแทนที่ จนเผลอยกสองแขนลูบไล้ไปตามลำแขน มีแต่กล้ามของเขาอย่างลืมตัวอีกครั้ง

ไม่ต่างจากอีกคนที่ลืมเลือนทุกๆ ความเจ็บช้ำจากแฟนเก่า และลืมเลือนความตั้งใจว่าจะไม่ข้องแวะกับลูกเมียน้อยเป็นอันขาด นอกเสียจากใช้เป็นเครื่องมือแก้ลำเท่านั้น

แต่ร่างขาวเย้ายวนใจ ยั่วยุอารมณ์ และรบเร้าความต้องการ ก็เข้ามาบดบังสิ่งเหล่านั้นจนหมดสิ้น หลงเหลือไว้แต่ความสุขกาย สุขใจเมื่อได้ครอบครองเยื่อพรหมจรรย์ของเธอ

ได้แนบชิดนวลเนื้อนุ่มหอมกรุ่น ได้ลิ้มลองเรียวปากหอมหวาน ได้ดูดดื่มปทุมคู่งาม ได้มีมือบางลูบไล้ไปมาตามผิวกายเขาไปมาอย่างอ่อนโยน ได้ตะคองกอดเอวคอดแนบอกไว้

และหลับใหลในความมืดมิดไปแทบจะพร้อมกัน กับค่ำอื่นอันวิเศษล้ำในความคิดของเขานั่นเอง