ที แต่ในฐานะผู้ปกครองของเธอ…พี่ควรจะบอกกับเธออย่างไรดี ทอรุ้งของพี่’ ไรอันคิด
“ไม่โกรธพี่จริงๆนะคะ?” ไรอันย้ำอีกครั้ง
สายตาของทอรุ้งทอดทออย่างอ่อนระทวยมาที่ใบหน้าหล่อเหลาเร้าใจของเขาก่อนจะตอบเบาๆพร้อมรอยยิ้มระยับบนดวงหน้าหวานหยาด
“ค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงหวานใส รู้สึกและสงสัยถึงน้ำเสียงของคุณพี่ไรอันที่แย้มพรายว่าคิด
อย่างไรกับเธอ
‘แม้รุ้งจะเป็นเชียร์หลีดเดอร์ ไปยืนอยู่กลางสนามให้สายตาผู้ชายนับร้อยนับพันคู่จ้องมอง แต่พี่ไรอันเชื่อเถอะ!...ว่าในสายตาของรุ้ง…มองเห็นแต่พี่ไรอันเพียงคนเดียวเท่านั้น’ หญิงสาวคิดในใจ
ที่มหาวิทยาลัยเอกชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
ยามเย็นหลังเลิกเรียน ที่ม้าหินอ่อนภายในมหาวิทยาลัยที่ทอรุ้งกำลังศึกษาอยู่ ซึ่งเป็นปีสุดท้ายและเทอมสุดท้ายของการศึกษา เหลือเพียงอีกไม่ถึงเดือนทอรุ้งก็จะสำเร็จการศึกษาตามที่ตั้งใจเอาไว้
ภายหลังจากหมดชั่วโมงเรียน ภายใต้ร่มเงา
