10
ข้อตกลง
หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าลิเดีย เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล อ่อนโยน แตกต่างจากใครหลาย ๆ คนที่เธอเคยเจอในคฤหาสน์แห่งนี้
“สวัสดีค่ะคุณท่าน...นะ...หนูชื่อลิเดียเองค่ะ” ลิเดียยกมือไหว้อย่างสุภาพ น้ำเสียงแผ่วเบาแฝงไปด้วยความงุนงง
หญิงคนนั้นยิ้มอย่างอ่อนโยน รับไหว้เธอด้วยท่าทางสุภาพ
“น้าชื่อพิมพ์มาดา หรือเรียกสั้น ๆ ว่าน้าพิมพ์ก็ได้นะลูก” รอยยิ้มของคุณน้าตรงหน้าทำให้ลิเดียรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาได้บ้าง แม้เธอจะอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แต่ความอบอุ่นที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงของหญิงคนนี้ ทำให้เธอรู้สึกว่าที่นี่ก็ไม่ได้มีแต่คนใจร้ายนะ
“น้าเป็นเพื่อนคนหนึ่งของคุนหมิง คุณพ่อของหนูเองและก็สนิทกับคุณแม่ของหนูด้วยน่ะ” พิมพ์มาดาพูดก่อนจะลูบหัวของลิเดียเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
“ขอโทษนะลูกที่น้า...ให้พี่ไลออนไปช่วยหนูกับลีอองช้าเกินไป”
“พอดีตัวน้ากับน้ารามวุ่น ๆ อยู่กับการซื้อบ้านที่อิตาลีน
