“ถ้าผมลาออกจากที่นี่ ไปทำงานกลางวัน พี่จะยอมให้ผมโทรหาไหม”
“เจ้าเด็กบ้า ทำงานที่นี่เงินดีจะตาย ถ้าลาออกไปทำงานกลางวัน จะได้เงินแบบนี้ไหม”
เขาส่ายหน้าปฏิเสธ “แค่คิดว่า...เพราะผมทำงานแบบนี้ คอยเทกแคร์ผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่า ที่ทำให้พี่ไม่อยากคบกับผม สาบานว่าผมไม่เคยนอนกับแขกจริงๆ นะ”
“บ้าบอน่า ถึงเธอจะไปนอนกับแขกจริงๆ พี่จะทำอะไรได้ ในเมื่อนั่นคือสิ่งที่เธอเลือกแล้ว”
“แต่ผม...รักพี่นี่นา”
“แค่หลงละมั้ง พี่สวยไง และพี่...ดูแลเธอได้ เธอไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรถ้าคบกับพี่ แต่ว่า...โลกของผู้ใหญ่มันต่างออกไปนะเจ้าขุน ถ้าวันนี้เราคบกัน วันข้างหน้าเราต้องเลิกกันแน่ๆ เธอไม่อยากอยู่กับพี่ คนที่ดูแลเธอได้หรอก เธออยากอยู่กับคนที่เธออยากดูแลเขาต่างหาก”
เด็กน้อยพยักหน้ารับเมื่อโดนสั่งสอน ทั้งยอมรับความจริงอย่างเต็มหัวใจ เขาและยุริญดาคงเป็นอย่างอื่นต่อกันไม่ได้ นอกจากความสัมพันธ์ฉาบฉวยที่เป็นอยู่ในขณะน
