ระหว่างทางที่เดินทางเข้าสู่ตัวเมือง หลี่หยุนฟางสังเกตว่าค่อยๆ มีความเจริญขึ้นเรื่อยๆ เธอยังไม่รู้เลยว่าทีที่ตนอยู่คือส่วนไหนของประเทศจีน หรือว่าเป็นเพียงโลกจินตนาการในนิยาย
ความทรงจำของร่างเดิมก็บอกเพียงว่าอยู่ที่ชนบทในเซี่ยงไฮ้เท่านั้น ถ้าจะถามก็เกรงว่าจะถูกสงสัย จึงพยายามมองหาป้ายบอกทาง
และเหมือนโชคเข้าข้างเมื่อมีป้ายขนาดใหญ่บ่งบอกว่าใกล้ถึงเขตผู่ซีของเซี่ยงไฮ้แล้ว
“ห้างที่เราจะไปซื้อของอยู่ในเขตผู่ซีเหรอ”
“อืม เมืองซีหยวนในเขตผู่ซี ถึงจะไกลจากเมืองหลักแต่ก็เจริญมาก เราโชคดีที่อยู่ในเขตนี้” เขาพูดไปพลางยิ้มไประหว่างขับรถ
เท่าที่จำได้ เซี่ยงไฮ้จะถูกแบ่งเป็นสองฝั่งด้วยแม่น้ำหวงผู่ ฝั่งตะวันออกคือเขตผู่ตง ที่ติดกับทะเล ส่วนเขตตะวันตกคือเขตผู่ซีที่เธออยู่
แต่ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า รัฐบาลจะพัฒนาเขตผู่ตงให้มีความเจริญมากกว่าตอนนี้ เนื่องจากอยู่ติดกับทะเล พร้อมทั้งเปิดการค้ากับชาวต่างชาติไ
