อีกด้านหนึ่งของตลาดชื่อดังใจกลางเมือง…
“อันนี้สวยไหมนูรีน”
น้ำเสียงหวานใส เอ่ยถามเพื่อนสนิทด้วยรอยยิ้ม มือบางหยิบปิ่นปักผมขึ้นมา พิจารณาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ตั้งแต่เกิดเรื่องที่วัง พวกเธอยังไม่ได้ออกมาเที่ยวเลยสักครั้ง วันนี้ถือเป็นโอกาสดีที่ อะมินา กับนาสลีน ได้รับอนุญาต จากท่านชีคให้เดินออกมาเที่ยวชม ซื้อของกันบ้าง ตามประสาผู้หญิงที่ชอบเรื่องสวยๆ งามๆ
“ก็สวยดีนะนันนา”
นูรีนตอบนันนาด้วยน้ำเสียงเศร้า ใจจริงเธออยากกลับไปเอลจิเรียมากกว่า แต่เธอจะต้องสืบให้ได้เสียก่อนว่าใครกันที่ฆ่าท่านหญิงลัยลาของเธอ เมื่อใดก็ตามที่เธอสามารถแก้แค้นใครใจยักษ์ใจมารผู้นั้นได้แล้ว เธอก็จะตัดสินใจกลับเอลจิเรียทันที
“เป็นอะไรหรือเปล่านูรีน”
“ฉันคิดถึงท่านหญิงลัยลาน่ะ”
นางตอบหญิงสาวร่างเล็กบอบบางด้วยความตื้นตันใจ เธอก็ได้นันนานี่แหละที่คอยเป็นกำลังใจ ดูแลปลอบเธอตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่าน ตอนนี้เธอรู้ดีว่าทางเอลจิเรียก็พยายามสืบหาตัวคนร้ายเช่นกัน อย่าว่าแต่ทางเอลจิเรียเลย ขนาดท่านชีคฮาซานก็พยายามสืบหาตัวคนร้ายอย่างหนักเหมือนกัน แต่ดูเหมือนมันจะไร้ร่องรอยของคนร้าย หลักฐานที่จะบ่งชี้ว่าคนร้ายเป็นใคร ก็ยังหาไม่ได้เลยสักชิ้น
“อย่าเสียใจไปเลยนูรีน ยังไงท่านหญิงท่านก็ไปสบายแล้ว ตอนนี้ท่านชีคก็พยายามสืบหาข้อมูลคนร้ายอยู่เหมือนกัน ฉันเชื่อนะ ว่าสักวันหนึ่งเราจะต้องได้ตัวคนร้ายมาลงโทษอย่างแน่นอน”
‘ฉันขอโทษนะนูรีน แม้ฉันจะรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าท่านหญิงลัยลา แต่ฉันก็ทำร้ายเขาไม่ได้เหมือนกัน เพราะเธอคนนั้นมีบุญคุณกับฉันมาก หากฉันไม่ได้เขาช่วยเหลือ บางทีฉันอาจจะถูกขายไปในซ่องแล้วก็ได้ ฉันขอโทษจริงๆ นะนูรีน’ คำขอโทษมากมายถูกระบายออกอยู่ในใจ
“ฉันก็เชื่ออย่างนั้นนะนันนา สักวันหนึ่งกรรมมันจะต้องตามสนองคนใจชั่วหยาบช้าคนนั้นอย่างแน่นอน เมื่อไหร่ที่ฉันสืบได้ว่าใครเป็นคนฆ่าท่านหญิงลัยลา ฉันก็จะกลับวาลิเมียร์ทันที”
“เอาน่า ตอนนี้อย่าคิดมากเลย เดี๋ยวเราไปเดินซื้อของกันต่อดีกว่า อีกไม่นานพวกเราก็ต้องกลับวังแล้ว”
“จ้ะ”
นูรีนตอบรับคำพูดของนันนา ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เธอได้เจอนันนา และชะตาชีวิตของเธอและเพื่อนคนนี้ก็จะถูกเปลี่ยนไปตลอดกาล
//////////////////
อะมินากับนาสรีน พร้อมกับสาวใช้อีกหนึ่งคน ต่างหันมามองนันนากับนูรีนด้วยความไม่พอใจ แทนที่ผู้หญิงสองคนนี้จะติดตามดูแล ช่วยเธอถือของ แต่กลับเป็นว่าพวกเธอเองต่างหากที่ต้องถือของเสียเอง แต่คนที่ดูหน้าตาบึ้งตึงมากที่สุดก็คงหนีไม่พ้นอะมินา
อาจเพราะชุดที่เธอสวมใส่อยู่มันเป็นชุดของนันนานั่นเอง เพราะก่อนหน้านี้เธอไปนั่งดื่มน้ำในร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้วพนักงานทำอาหารหกใส่ชุดของเธอ ดังนั้นเธอเลยบังคับให้นันนาเปลี่ยนชุดกับเธอแทน
อาจเป็นเพราะแบบนี้ก็ได้ชาวบ้าน พ่อค้า แม่ค้าถึงมองว่าเธอเป็นสาวใช้ของนาสรีน ส่วนนันนาก็เหมือนกับเป็นท่านหญิงแทนเธอไป เพราะดันมีสาวใช้ของมารหัวใจที่เธอเพิ่งกำจัดไปเมื่อเดือนที่แล้ว กำลังช่วยเลือกซื้อของกันอย่างสนุกสนาน
“จะกลับกันได้หรือยังฮะ”
น้ำเสียงกร้าวดูไม่เป็นกุลสตรีของหญิงสาวร่างอวบอั๋น ทำให้บรรดาพ่อค้าแม่ค้าถึงกับหันมามองด้วยสายตาดูแคลน การแต่งกายก็ดูเหมือนสาวใช้อยู่แล้ว แต่กลับทำตัวได้น่าเกลียดยิ่งกว่า เมื่อเจอสายตาแบบนี้ของคนรอบๆ ข้าง ยิ่งทำให้อะมินาถึงกับโกรธจนหน้าดำหน้าแดงทีเดียว
“หยุดโวยวายเสียทีได้ไหมอะมินา เธอเองไม่ใช่เหรอที่บังคับนันนาให้เปลี่ยนเสื้อผ้ากับเธอนะ แล้วจะมาโวยวายอะไรตอนนี้”
นาสรีนตอกกลับอย่างสะใจ เพราะเธอเองก็ไม่ได้ชอบอะมินาสักเท่าไหร่หรอก ยิ่งมาเห็นพฤติกรรมไม่ดีของอีกฝ่าย เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองดูดี อยู่เหนือกว่าอะมินาอยู่เยอะเหมือนกัน
เพราะหากเทียบฐานะกันแล้ว เธอกับอะมินาก็ไม่ได้ต่างกันนักหรอก พวกเธอเป็นลูกคุณหนูตระกูลดังในวาลิเมียร์ แต่ถูกบิดามารดาส่งเข้าไปเป็นนางฮาเร็มของท่านชีคฮาซาน
แม้เธอจะไม่ได้รักได้ชอบชีคหนุ่มผู้นี้นัก แต่เธอก็ไม่ได้เกลียด ขอเพียงแค่ชีคหนุ่มไม่มาวุ่นวายกับเธอ เธอก็พร้อมที่จะอยู่อย่างสงบแบบนี้
ก่อนหน้านี้เธอก็นึกดีใจอยู่ลึกๆ ที่ท่านชีคฮาซานจะแต่งงานกับท่านหญิงลัยลาเสียที หากทั้งสองแต่งงานกัน บางทีเธออาจจะถูกส่งกลับไปบ้านก็ได้ เธอไม่สนใจกับผู้ชายที่เธอไม่รัก และดูเหมือนชีคหนุ่มผู้นี้ก็รู้ดีทีเดียว เขาไม่ได้เข้ามาวุ่นวายกับเธอเลย นับตั้งแต่เธอเข้ามาอยู่ในวัง จนตอนนี้ก็ผ่านมาสามปีแล้ว
“หุบปากของเธอไปซะนาสรีน”
“ผู้หญิงงี่เง่า” นาสรีนพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสาวเท้าเดินไปหานูรีนและนันนา ที่กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกปิ่นปักผมอยู่
หญิงสาวได้แต่นึกสงสัย ว่าทำไมผู้หญิงอย่างนันนาถึงไม่ถูกใจท่านชีคฮาซานบ้าง เพราะเธอเห็นถึงความอ่อนหวาน อ่อนโยน งดงามแถมสาวใช้นางนี้ก็ยังมีรอยยิ้มที่อ่อนหวานได้เห็นก็ต้องหลงใหลด้วยกันทั้งนั้น หรือเป็นเพราะในหัวใจของชีคหนุ่มมีแต่ท่านหญิงลัยลา น้องสาวของชีคซาอิสแห่งเอลจิเรียเท่านั้น
“ถ้าชอบก็บอกฉันได้นะนูรีน นันนา เดี๋ยวฉันซื้อให้”
คนเสียงหวานใสเอ่ยขึ้น ทำให้นันนาและนูรีนถึงกับผงะ ก่อนจะหันไปมองเจ้าของเสียงหวานอย่างนอบน้อม เพราะคงไม่มีใครหรอกที่ดูน่ารัก อ่อนหวานและสวยสง่าน่ารักถึงเพียงนี้หากไม่ใช่ท่านหญิงนาสรีน นางฮาเร็มคนโปรดของท่านชีคฮาซาน
“ท่านหญิง/ท่านหญิง” นูรีนกับนันนาเอ่ยขึ้นมาพร้อมๆ กัน เมื่อเห็นท่านหญิงนาสรีนยืนยิ้มอยู่ด้านหลังของพวกเธอ
“ไม่ดีกว่าค่ะท่านหญิง ดิฉันเกรงใจน่ะค่ะ”
“ไม่ต้องเกรงใจเราหรอก อยากได้แบบไหนก็เลือกกันได้เลย โดยเฉพาะนูรีน”
นาสรีนหันไปยิ้มอ่อนโยนให้กับสาวใช้ต่างเมืองด้วยความเอ็นดู สายตาคู่สวยยืนพิจารณาสาวใช้นางนี้ด้วยความรู้สึกแปลกใจ จะว่ารูปร่างหน้าตาของนูรีนก็มีส่วนคล้ายท่านหญิงลัยลาไม่น้อย
เพียงแต่นูรีนจะดูสวยหวานกว่าท่านหญิงลัยลา แต่เธอเชื่อว่าทั้งสองคงไม่ได้มีความเกี่ยวดองกันอย่างแน่นอน เพราะเอลจิเรียมีทายาทเพียงสองคนเท่านั้น นั่นก็คือชีคซาอิสกับท่านหญิงลัยลาเท่านั้น
“ขอบคุณค่ะท่านหญิง แต่ดิฉัน...”
“ไม่ต้องแต่เลย พ่อค้าเอาทั้งสองอันเลยนะ”
นาสรีนก็ดึงปิ่นปักผมจากมือของนูรีนกับนันนาแล้วก็ยื่นไปให้พ่อค้า จากนั้นก็ส่งเงินไปให้พ่อค้า
“เราไปต่อกันเถอะ เรารำคาญเสียงบ่น โวยวายของผู้หญิงสิ้นคิดบางคนเหลือเกินแล้ว”
คำพูดที่หลุดออกมาจากปากของนาสรีนทำให้นันนากับนูรีนถึงกับหันมามองหน้ากันด้วยความแปลกใจ เพราะท่าทางและน้ำเสียงนั้นบ่งบอกถึงความเบื่อหน่าย รำคาญจนดูรังเกียจอย่างหนักทีเดียว
//////////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...