จ้าวหัวใจแห่งชีค

หญิงสาวร่างเล็กกำลังรีบสาวเท้าเดินตรงเข้าไปในห้องนอนทางด้านปีกซ้ายของคฤหาสน์ตระกูลวาลิเมียร์ด้วยความรีบร้อน เพราะไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมบรรดาสาวใช้ถึงได้วิ่งกันวุ่น เท้าเล็กกึ่งวิ่งกึ่งเดินผ่านทหารที่ยืนเฝ้าอยู่ตามจุดด้วยความร้อนรน สงสัยคงเกิดเรื่องที่ห้องของท่านหญิงลัยลาเป็นแน่แท้ ไม่รู้ว่าสาวใช้คนไหนของท่านชีคฮาซานเข้าไปทำร้ายท่านหญิงลัยลาของเธออีกแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เกิดแต่เรื่องด้วยนะ ตั้งแต่ท่านชีคฮาซานตัดสินใจที่จะแต่งงานกับท่านหญิงลัยลาแห่งเอลจีเรีย ปัญหาเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน เท้าเล็กเดินผ่านประตูห้องไปอย่างกลัดกลุ้ม อาจเพราะเธอไม่สามารถที่จะช่วยเหลือ...ว่าที่ชีคชายาคนนี้ได้มากมายนัก เพราะเธอเคยเป็นสาวใช้ของนางฮาเร็มคนโปรดของชีคฮาซานนั่นเอง “เกิดอะไรขึ้นน่ะนูรีน” หญิงสาวเอ่ยถามเพื่อนสนิท สาวใช้ของว่าที่ชีคชายา ด้วยความประหลาดใจ แต่พอสายตามองไปเห็นร่างบอบบางนอนนิ่งอยู่บนเตียง ใบหน้าก็ซีดจนแทบจะไม่มีเลือดทีเดียว “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน พอเข้ามาถึงว่าที่ท่านหญิงก็มีสภาพเป็นแบบนี้แล้ว” นูรีนเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก่อนหน้าที่เธอจะขอตัวไปว่าที่ชีคชายาก็ยังสบายดีอยู่เลย เพียงไม่ถึงยี่สิบนาทีที่เธอออกไป พอกลับมาถึงห้องผู้เป็นนายของเธอก็สิ้นลมเสียแล้ว นันนาถึงกับทรุดลงนั่งอย่างหมดแรง หากเธอจำไม่ผิด เมื่อสิบนาทีที่แล้วเธอสวนกับอดีตเจ้านายสาวที่หน้าประตูทางเข้าของตึกด้านซ้าย เธอไม่อยากจะคิดหรอกว่า เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นฝีมือของอดีตผู้เป็นนายของเธอเอง มือเรียวเล็กยื่นไปจับต้นขาเรียวอย่างเจ็บปวด ว่าที่ชีคชายาเพิ่งจะมาพักอยู่ที่ตระกูลวาลิเมียร์ได้ถึงสองสามเดือนด้วยซ้ำ ฉับพลันใบหน้าเรียวหวานก็หันมาถามนูรีนด้วยว่า… “มีใครไปแจ้งข่าวให้ท่านชีครู้หรือยัง” “ฉันสั่งให้อามินไปแจ้งข่าวให้ท่านชีคทราบแล้ว” นูรีนร้องไห้สะอื้น เมื่อเห็นผู้เป็นนายมาจบชีวิตอยู่ที่นี่ หากท่านชีคซาอิสรู้เรื่องนี้เข้า ก็คงจะโกรธไม่น้อย “ฉันเสียใจด้วยน่ะนูรีน” “ฉันจะทำอย่างไรดีนันนา หากท่านชีคของฉันรู้ว่าน้องสาวของท่านเสียชีวิตแล้ว ฉันกลัวจะเกิดปัญหาระหว่างสองตระกูล” น้ำเสียงหวานสะอื้นฮัก เมื่อนึกถึงเรื่องที่จะเกิดตามมา หากเป็นอย่างที่เธอคิด เห็นทีงานนี้คงจะต้องเกิดเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน ที่สำคัญเธอรู้ดีว่าท่านชีคซาอิสนั่นอารมณ์ร้อนแค่ไหน อีกทั้งท่านก็รักท่านหญิงลัยลามากเป็นที่สุด เพราะตอนนี้ท่านชีคกับท่านหญิงลัยลาเหลือกันเพียงสองคนพี่น้องเท่านั้น “ฉันว่าเธอคิดมากไปแล้วนะนูรีน” นันนาเอ่ยออกมาด้วยความหนักใจไม่ต่างกัน แม้จะพยายามปลอบนูรีน หากแต่ในใจกลับรู้สึกกลัวกับคำพูดนั้นไม่น้อย ///////////////// ชายหนุ่มร่างสูง กำยำรีบสาวเท้าเดินตรงมายังห้องของคนรักอย่างเจ็บปวด น้ำตาคลอ เมื่อได้รู้เรื่องจากชายหนุ่ม เขาก็รีบหยุดการประชุมแล้วรุดหน้ามายังห้องนอนของว่าที่ชายาของเขา เท้าที่เคยมั่นคง ตอนนี้มันกลับไม่มีเรี่ยวแรง แม้แต่จะเดินไปข้างหน้าด้วยซ้ำ เขาเพิ่งตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด กว่าจะสามารถทำให้ชีคซาอิส ยอมยกลัยลาให้กับเขาได้ เขาก็ต้องใช้เวลาเกือบห้าปี แล้วดูสิอีกไม่นานเขาก็จะแต่งงานกับเธอแล้ว แต่ดูสิ นี่เขาต้องมาเจอกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต “มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันฮะ” เสียงห้าวตะโกนเสียงดังลั่น เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปทรุดนั่ง พร้อมกับดึงร่างของสาวคนรักเข้ามากอดอย่างปวดร้าว ‘ลัยลาที่น่ารัก อ่อนหวานของเขา จากเขาไปแล้ว เธอจากเขาไปแล้ว’  ชีคฮาซานพึมพำออกมาอย่างทรมาน น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม เมื่อเห็นสภาพของคนรัก ใบหน้าหวานซีดจนไม่เหลือความงาม แม้ร่างกายจะยังไม่เย็นชืด แต่เธอก็ไม่มีลมหายใจอีกแล้ว “ฉันถามว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมถึงไม่ตอบ” ทุกคนที่นั่งกันอยู่ในห้อง ได้แต่เงียบ น้ำตาไหลออกมาอย่างเจ็บปวดไม่แพ้กัน พวกเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน เพราะเมื่อเช้าว่าที่ชีคชายาก็ยังสบายดีอยู่เลย “ว่ายังไงนูรีน มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน ฉันถาม ทำไมถึงไม่ตอบ” “ขอโทษค่ะท่านชีค ดิฉันออกไปเก็บดอกไม้มาให้ท่านหญิง แต่พอกลับมา ท่านหญิงก็...” นูรีนร้องไห้ออกมาอย่างไม่เกรงกลัวอำนาจของชีคฮาซานแม้แต่น้อย ตอนนี้เธอเจ็บปวด ทรมาน ไม่น้อยกับการสูญเสียเจ้านายสาวของตัวเอง เธอจะตอบเจ้าเหนือหัวของเธอว่าอย่างไรดี เธอทำหน้าที่บกพร่อง ดูแลท่านหญิงลัยลาไม่ดี จนทำให้ท่านหญิงต้องมาจบชีวิตลงแบบนี้ “พวกเจ้าเห็นใครหน้าสงสัย ที่เดินเข้าออกตรงบริเวณนี้หรือเปล่า”  น้ำเสียงทรงอำนาจถามขึ้น สายตาคู่เรียว กวาดสายตามองบรรดาสาวใช้ที่นั่งก้มหน้าอย่างกลัวความผิด หากแต่ทุกคนกลับร้องไห้ จนที่คนนั่งกอดร่างไร้ลมหายใจ ถึงกับทรมาน จนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่เช่นกัน “ไม่เห็นเลยเจ้าค่ะท่านชีค เพราะปกติแล้วห้องพักของท่านหญิงลัยลา จะไม่ค่อยมีสาวใช้หรือว่านางสนมคนไหนกล้าย่างกรายเข้ามาอยู่แล้ว” เสียงที่สั่นไปด้วยแรงสะอื้น ทำให้ชีคฮาซาน ถึงกับขุ่นเคืองกับท่าทางของบรรดาสาวใช้ไม่น้อย เพราะพวกเธอดูแลว่าที่ชีคชายาของเขาไม่ดีเองต่างหาก พอถามก็ได้แต่ปัดความรับผิดชอบ “ออกไปให้หมด ฉันอยากอยู่คนเดียว ออกไป๊!” เพียงเท่านั้นแหละ บรรดาสาวใช้ต่างก็รีบ คลานกันออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว “ผมขอโทษลัยลา ผมขอโทษ ผมไม่ดีเอง เพราะความดื้อรั้นของผม ถ้าผมไม่ขอร้องให้ลัยลามาพักผ่อนกับผมที่นี่ ลัยลาก็คงจะไม่ต้องเป็นแบบนี้” น้ำเสียงที่เคยทรงอำนาจ ตอนนี้กลับกลายเป็นเพียงเสียงสะอื้น มือหนาโอบกระชับร่างบอบบางเข้ามาแนบอก ต่อไปนี้เขาจะอยู่ได้อย่างไร ในเมื่อคนที่เขารักที่สุดมาจากเขาไปแล้ว หากเขาเชื่อชีคซาอิสก็คงจะดี รอให้เขาและเธอแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว เขาก็พาเธอมาอยู่ด้วย และจะปลอดภัยมากกว่านี้ เขาอยากรู้จริงๆ ว่าใครกันที่มันช่างอำมหิต ฆ่าผู้หญิงบอบบาง น่ารักคนนี้ได้ลงคอ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้มันลอยนวลไปอย่างแน่นอน ใครก็ตามที่ทำร้ายดวงใจของเขา มันคนนั้นจะต้องได้รับความทรมานอย่างสาสม “ลัยลา ผมรักเจ้ามากที่สุด ผมขอสัญญา ผมจะหาไอ้ฆาตกรชั่วที่มันทำร้ายลัยลามาให้ได้ ผมจะไม่ปล่อยมันได้ตายอย่างสบายอย่างแน่นอน ผมจะทำให้มันทรมาน จนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่เลยทีเดียว”  คำสัญญาที่เขาได้ให้ไว้กับร่างไร้วิญญาณในอ้อมกอด เขาเชื่อว่ามันคงไม่เกินความพยายามของเขาอย่างแน่นอน ที่จะหาตัวคนร้ายมาลงโทษ แต่ตอนนี้เขาขอนอนกอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะไม่มีโอกาสที่จะโอบกอดเธอเอาไว้ในอ้อมกอดที่อบอุ่นของเขา ///////////////// ...โปรดติดตามตอนต่อไป...