หญิงสาวร่างเล็กสะบัดมือหนา ก่อนสาวเท้าเดินไปหาชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ด้วยความดีใจ จนลืมไปเสียสนิทเลยว่าตอนนี้เธอได้สร้างพายุอารมณ์ลูกใหญ่เสียแล้ว น้ำเสียงหวานเรียกชายหนุ่มร่างสูงตรงหน้าด้วยความดีใจ ในที่สุดเขาก็มารับเธอกลับวาลิเมียร์ “พี่คาลิค” “อย่าวิ่งนันนา เดี๋ยวก็ล้มหรอก” น้ำเสียงอบอุ่นตะโกนบอกอย่างเป็นห่วง นิสัยนี่แบบนี้ช่างแก้ไม่หายเสียที ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาอย่างเหนื่อยใจกับนิสัยของสาวน้อยนางนี้ นันนาไม่ได้สนใจเสียงตะโกนบอกของอีกฝ่ายเลย อาจเพราะดีใจที่วันนี้เธอได้เจอคนจากวาลิเมียร์นั่นเอง ร่างเล็กกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างสูง บึกบึนด้วยรอยยิ้มหวาน ส่วนคนที่ยืนอยู่ข้างชายแปลกหน้าจากแดนไกลถึงกับหน้าซีด ไม่ใช่ว่ากลัวว่าหญิงสาวร่างเล็กถูกฆ่า แต่เพราะสายตาวาวโรจน์ของเจ้านายหนุ่มต่างหากที่ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว กลัวว่าหนุ่มแปลกหน้าผู้นี้อาจถูกท่านชีคซาอิสฆ่าหมกทะเลทราย “เป็นย