“หนูไปแล้วค่ะ ข้าวซอยดูแลยายดีๆ นะ มีอะไรโทรเข้ามือถือพี่” ยังไม่ทันที่น้องข้าวซอยจะตอบรับ ร่างเพรียวลมวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ดูท่าทางเวลาที่มีเหลือแค่ครึ่งชั่วโมงไม่น่าจะเดินทางไปทำงานที่ใหม่ได้ทันแน่ๆ ในเวลาแบบนี้คนเดียวที่เธอคิดถึงคงไม่พ้นหนุ่มหน้าเหลี่ยมประจำชุมชนสวนขวัญ รถสปอร์ตสีแดงเพลิงคันหรูขับโฉบเข้ามาจอดนิ่งหน้าบริษัท เรกิวลุส กรุ๊ป เมื่อร่างสูงโปร่งก้าวลงมาจากรถก็โยนกุญแจรถส่งให้รปภ. ที่ยืนรอรับรถ แต่ยังไม่ทันที่น้องชายคนเล็กของประธานบริษัทฯจะก้าวเข้าไปในออฟฟิศ เสียงเบรกดังลั่นดังใกล้ๆ รถหรูของเขาก็เรียกสายตาของฟีรูซให้หันไปมองได้ทันที “ขอบคุณคะพี่อ๋อง” “ตอนเย็นให้พี่มารับน้องตาไหมจ๊ะ” “ไม่เป็นไรค่ะ ตาไปนะค่ะ ขอบคุณมาก” หญิงสาวในชุดพนักงานฝ่ายเครื่องสำอางพราวลงจากมอเตอร์ไซค์อย่างรีบร้อน เธอส่งหมวกกันน็อกคืนให้ชายหนุ่มหน้าเหลี่ยมสวมเสื้อกั๊กสีส้มพิมพ์คำว่า