หญิงสาวเดินออกมาจากร้านเบเกอร์รี่พร้อมกล่องขนมเค้กกล่องใหญ่ถึงสองกล่อง ยังไม่ทันเดินมาถึงรถยนต์คันหรู คนข้างในก็เปิดประตูรถให้ทันที “เรียบร้อยแล้วค่ะ” โยษิตาเอ่ยหลังจากนั่งในรถเรียบร้อย ที่เบาะด้านหลังมีดอกไม้ช่อโตอีกสามช่อ เธอเผลอมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งประจำที่คนขับอย่างนึกฉงนและสับสนในใจ ‘อะไรจะสับรางได้เก่งกาจปานนั้น’ หญิงสาวแอบยิ้มกลั้นเสียงหัวเราะ เมื่อนึกถึงเรื่องที่เขาขอให้ช่วยไปเอาช่อดอกไม้สามช่อจากร้าน และขนมเค้กสองกล่องนี่ วันนี้หนุ่มเพลย์บอยดันเผลอสับสนในวันเวลานัดเดตสาวๆ พลาดไป นัดถึงสามรายซ้อน สองรายเป็นงานวันเกิดอีกรายนัดดินเนอร์รอบดึกและที่ต้องให้เธอไปรับของพวกนี้เองเพราะต้องการหลบพวกปาปารัชชี่ที่หูตาเป็นสัปปะรด “คุณก็น่าจะให้ร้านดอกไม้ไปส่งดอกไม้แทนคุณก็ได้” โยษิตาเอ่ยทำลายความเงียบในรถลง “โธ่คุณ! ถ้าเป็นคุณเองจะรู้สึกดีใจที่เห็นผู้ชายเอาดอกไม้มาให้เองหรือให้