“ครับใช่ ที่นี่คุณพ่อยกให้ผมครอบครองและดูแล ผมเองก็เป็นทิวากรคนหนึ่งเหมือนพี่ตี และคนที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ก็เคยผูกพันกับทิวากร แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้วครับ ตอนนี้ไม่มีคุณพ่อ เวลานี้ผมเป็นเจ้าของ ส่วนพี่ตีเป็นแค่พี่สาวผม หากจะให้ผมต้องเลือก ผมต้องขอนุญาตเลือกคนของผม พี่ตีเองคงไม่ลำบาก หากไม่มีผมสักคน”
“อชิ!!”
“บอกผมมาตรงๆ เถอะครับ พี่ตีมาหาผมเพราะอะไรกันแน่”
อรุณวตีเม้มปาก กลั้นใจพูด “พี่หมดตัวแล้ว พี่ไม่มีที่ไป”
“ผมพอรู้ครับ แต่ผมคงช่วยพี่ตีได้ไม่มาก ผมจะใช้หนี้ส่วนของแป้นกับปุ้น และของวิฬาให้ ส่วนรายอื่นๆ พี่ตีต้องไปหาทางแก้ปัญหาเอง ผมสุดปัญญาจริงๆ ครับ”
อชิระออกตัว เขามองสบตาอรุณวตีแบบไม่คิดจะหลบ
“นังวิฬาเกี่ยวอะไรด้วย ถ้าแกจะใช้หนี้ส่วนนั้นให้มัน สู้แกเอาเงินก้อนนั้นมาให้ฉันดีกว่า” อรุณวตีพูดเสียงแข็ง
“คุณจะได้เอาเงินนั่นไปละลายในบ่อนเหมือนคนโง่เหรอคะคุณอรุณ วตี ทิวากร” วิฬาเดินพร
