คอนโด Q
สุดท้ายฉันก็ต้องพาตัวเองมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องของผู้ชายที่ฉันไม่คิดว่าจะต้องวนกลับมาเจอกันอีก และฉันก็คงต้องก้มหน้ารับคำพูดดูถูกเหยียดหยามจากพี่เขาอีกครั้ง…ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปกดออดหน้าประตูห้อง
และไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออก พี่ราชันย์มองฉันด้วยสายตาเย็นชาตามสไตล์ของเขา พี่ราชันย์มองฉันเล็กน้อยก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในห้อง ฉันเดินตามร่างสูงเข้าไปภายในห้องหรูก่อนจะเห็นว่าทุกๆ อย่างภายในห้องมันดูเงียบงันไปหมด พี่ราชันย์เดินไปนั่งที่โซฟาสีดำตัวยาวก่อนจะเอนตัวพิงพร้อมกับมองหน้าฉันเป็นเชิงตั้งคำถาม
“เพลงไม่มีเงินมาคืนค่ะ...” ฉันพูดออกไปโดยที่ไม่ได้มองหน้าพี่ราชันย์สักนิด เอาแต่ก้มหน้ามองมือตัวเอง ฉันแค่ไม่อยากเห็นสายตาเย้ยหยันจากพี่เขา
“ฮึ ก็คิดไว้อยู่แล้ว...” เห็นไหมไม่ต้องเห็นหน้า ฟังน้ำเสียงที่ออกมาจากปากเขาก็รู้แล้วว่าเขากำลังสมเพ
