ลมทะเลพัดเอื่อย ๆ เข้าฝั่งทำให้รู้สึกเย็นสบายในขณะที่ข้าวหอมหยิบกุ้งที่กำลังย่างไฟร้อน ๆ จนสุกได้ที่บรรจงจัดวางในจานอย่างสวยงามก่อนจะนำไปเสิร์ฟที่โต๊ะใหญ่ซึ่งมีพริษฐ์ คุณหญิงสายสุดา พลอยใสและฟ้าลดากำลังนั่งทานมื้อค่ำด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนเธอกับเดือนแรมนั้นต้องรับหน้าที่เป็นแม่ครัวคอยเตรียมอาหารให้
“แผลที่เท้ายังเจ็บอยู่ไหมหนูฟ้า” คนสูงวัยกว่าเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ค่อยยังชั่วแล้วล่ะค่ะ แต่ยังเดินเหินไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่”
“เสียดายจัง พรุ่งนี้ป้าว่าจะชวนไปดูโครงการใหม่อีกที่ เห็นว่ากำลังก่อสร้าง เผื่อหนูฟ้าถูกใจอยากจับจองไว้เป็นเรือนหอ”
“อันนั้นคงต้องถามพี่ภูมิดูแล้วล่ะค่ะ” ฟ้าลดาทำท่าทางเหนียมอายเพราะเข้าใจดีว่าอีกไม่นานเธอคงจะได้มาเป็นสะใภ้คนใหม่ในบ้าน
“ว่าไงล่ะตาภูมิ”
“โครงการนั้นมันขึ้นตรงกับบริษัทที่ภัทรเขารับผิดชอบอยู่น่ะครับ ถ้าฟ้าสนใจเดี๋ยวพี่จะติดต่อภัทรให้” พริษฐ์ตอบในขณ
