อาการปวดหัวจี๊ดขึ้นทันทีที่ตื่นลืมตาทำให้ข้าวหอมต้องยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองโดยอัตโนมัติ ดวงตากลมโตพยายายามปรับโฟกัสจนมองเห็นผ้าม่านสีขาวขุ่นโบกพัดไปตามแรงลมอยู่เบื้องหน้าทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเพราะเธอไม่ได้ตื่นมาบนที่นอนของตัวเองเหมือนเช่นทุกวัน
“อือ...ข้าวหอม” เสียงที่แสนคุ้นหูเอ่ยเรียกชื่อเธอด้วยเสียงแหบพร่าพร้อมกับลมหายใจที่รานรดต้นคอทำให้หญิงสาวตัวชาหนึบรีบขยับพลิกตัวลุกนั่งด้วยความรวดเร็วก่อนจะพบว่าเธอกำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของพริษฐ์โดยที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น
“เกิดอะไรขึ้น” หญิงสาวพยายามทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก ภาพสุดท้ายเธอจำได้ว่าตัวเองขึ้นมาหาเขาบนห้องก่อนที่ทุกอย่างจะตัดไปรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเช้าของอีกวัน
ดวงตาคู่งามมีน้ำหยดใสไหลเล็ดออกมาแต่ก็ต้องปิดปากห้ามเสียงตัวเองไม่ให้ร้องดังสะอื้น พอเห็นว่าเจ้าของห้องกำลังหลับไหลไม่ได้สติ หญิงส
