ฮูหยินท้ายจวนที่ไม่ได้รัก

11 ปลดปล่อย

หลังจากที่รู้แล้วว่าควรจะทำเช่นไรต่อไป นางก็สั่งให้ปิดประตูจวนและไล่สาวใช้ทั้งสองของตนเองออกไปจากห้องนี้ ในตอนนี้เยว่เทียนเริ่มรู้สึกตัวแล้ว แต่ลำคอของเขาแห้งผากไม่สามารถเอ่ยคำใดออกมาได้ ส่วนกางกายของเขาก็ผงาดขึ้นมาจนเขารู้สึกปวดหนึบไปหมดแล้ว ยิ่งได้กลิ่นหอมจากกายนางยิ่งทำให้เขารู้สึกต้องการ

เยว่เทียนไม่รอช้าเขาดึงนางมากดจูบอย่างเร่าร้อนและดูดดื่ม เขาจูบนางอยู่เนิ่นนานจนตอนนี้ฟางซินแทบจะขาดอากาศหายใจแล้ว

” อื้อ “ นางพยายามส่งเสียงร้องบอกแก่เขา จนชายหนุ่มยอมปล่อยให้นางได้สูดอากาศหายใจ

เขาโลมเลียไปยังซอกคอที่ขาวผ่องของนางไล่มาจนถึงทรวงอกที่เต่งตึง ชูชันอวดโฉมเม็ดบัวสีชมพูสวย

จากนั้นเขาก็ใช้ลิ้นร้อนๆของตนเองตวัดไปมา ทั้งดูดและขบเม้มเม็ดบัวคู่สวยจนร่างบางส่งเสียงครวญครางออกมาอย่างเสียวซ่าน

“อ๊ะ อ๊า ซี๊ดดดดด “ เสียงครางแผ่วเบายังคงดังออกมาจากปากของคนใต้ร่าง ยิ่งทำให้เขารู้สึกดีมากขึ้น มือของเขาไม่ได้หยุดนิ่งเขาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของนางจนมาหยุดที่โพลงสวาทใต้ร่มผ้า เขาใช้นิ้วเขี่ยและหยอกเย้ากับเกสรงามของนาง จนนางไม่อาจต้านทานความเสียวซ่านที่เขามอบให้ได้อีกต่อไป

เสียงร้องครางดังไปทั่วทั้งห้อง และยิ่งดังขึ้นไปอีกเมื่อเขาก้มลงมาชิมความหวานที่เกสรดอกไม้งามของนาง จนร่างบางกระตุกและปลดปล่อยน้ำหวานใสออกมาจากร่างกาย

“อ๊า ซี้ดดด ท่านพี่ อื้อออ “

เขาไม่รอช้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองก่อนจะจ่อแก่นกายเข้าไปในตัวนาง ความคับแน่นทำให้เขาปวดหนึบและพึงพอใจอย่างมาก

“ อ๊ะ เจ็บ เอาออกไป อึก “ สติของชายหนุ่มเริ่มดีขึ้น เวลานี้เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังทำสิ่งใดอยู่ เขาพรมจูบซับน้ำตาของร่างบางก่อนจะเอ่ยปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ พี่จะค่อยๆเบาลงกว่านี้ ทนอีกนิดคนดี “ เขาเอ่ยบอกพลางค่อยๆขยับสะโพกของตนเอง เข้าออกอย่างเชื่องช้า

เพียงไม่นานหลังจากที่นางปรับตัวกับความใหญ่โตของเขาได้แล้ว ความเจ็บปวดถูกความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ โพรงสวาทของนางตอดรัดเขาไม่หยุด

เยว่เทียนไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไปเขาสาวเอวเข้าออกจนในที่สุดก็กระตุกปลดปล่อยน้ำใสไหลเข้าสู่กายของนางอย่างสุขสม

เขายังคงตักตวงความสุขจากร่างกายของนางไม่หยุด ครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งนางหลบคาอกของเขาไปแล้ว เขาจึงได้ถอดถอนตัวตนของตนเองอกมาจากกายนาง

เยว่เทียนมองไปยังคราบเลือดที่เปรอะเปื้อนอยู่บนที่นอนด้วยสายตาที่ยากจะอ่านออก

เขาไม่คาดคิดว่านางจะใช้วิธีต่ำช้าเช่นนี้ต่อเขา เพียงเพื่อที่จะได้ครอบครองเขาดังใจ เยว่เทียนสวมเสื้อผ้าของตนและเดินออกจากห้องไปด้วยความรู้สึกที่ผิดหวังยิ่งนัก

ฟางซินตื่นขึ้นมา นางขยับตัวที่จะลุกขึ้น แต่กลับเจ็บแปลบที่กายสาวก่อนจะอมยิ้มน้อยๆ แต่เมื่อมองไปที่เตียงนอนพบความว่างเปล่าก็รู้สึกแปลกใจ เพราะไม่พบคนที่นางคาดหวังว่าจะตื่นขึ้นมาในออ้มกอดของเขา

“ ฮูหยินตื่นแล้วหรือเจ้าคะ อ๊ะ เลือด ฮูหยินท่านบาดเจ็บตรงไหนหรือเจ้าคะ “ ซูลี่ที่ไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาก่อน เอ่ยถามอย่างตื่นตะหนก ทำเอาฟางซินหน้าแดงหูแดงอย่างเขินอาย

“ ข้า ไม่ได้บาดเจ็บอะไร เจ้าไปเตรียมน้ำให้ข้าอาบเถอะ “

“ เจ้าค่ะ “ แม้ว่าจะเป็นห่วงเจ้านายของตนมากแค่ไหนแต่เมื่อนางไม่สามารถช่วยอะไรได้ก็ลุกขึ้นไปเตรียมน้ำในนายของตนได้อาบจะดีกว่า

ที่เรือนหลังของไฉ่หงนั้นตอนนี้ทั้งสองอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อได้ข่าวว่า ชายหนุ่มตามท่านหมอเข้ามารักษา และยังมีข่าวเล็ดลอดออกมาด้วยว่าเพราะถูกวางยาปลุกกำหนัดในปริมาณที่มากจนเกือบทำให้ชายหนุ่มต้องเป็นอันตรายถึงชีวิตอีกด้วย พวกนางจึงทำได้แค่เก็บตัวเงียบๆไม่กล้าที่จะทำอะไรบุ่มบ่ามอีก

คืนนี้เยว่เทียนไม่ได้มาที่เรือนตะวันตก นางรับอาหารเย็นเงียบๆเพียงลำพังไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ระหว่างตนเองและเขา ทั้งๆที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ทั้งสองต่างก็สุขสมกันทั้งคู่

หลังอิ่มแล้วนางก็เปิดไอแพดขึ้นมานั่งดูซีรี่ย์ที่โหลดมา กว่าจะเข้านอนก็ล่วงเข้ายามห้ายแล้ว [21.00-22.59]

ชีวิตประจำวันของนางยังคงหมุนเวียนไปหลังจากคืนนั้นก็ผ่านมาร่วมสองเดือนแล้ว ที่เขาไม่เคยมาที่เรือนตะวันตกอีกเลย และตอนนี้นางก็ไม่สามารถถามเอาความจากเขาได้ เพราะเวลานี้เขาเดินทางออกไปพร้อมกับกองทัพของชินอ๋องแล้ว

แต่ไม่นานนักจวนตระกูลเยว่ก็ไม่สงบสุขอีกต่อไปเมื่อมีข่าวหลุดออกไปว่าฮูหยินเอกของคุณชายเยว่วางยาปลุกกำหนัดสามีตนเองจนเขาแทบจะเอาชีวิตไม่รอด ซึ่งข่าวที่ว่านั้นก็มาจากฝีมือของสาวใช้อย่างถังเป่าที่เอาเรื่องเหล่านี้ไปพูดคุยกับแม่ค้าในตลาด หลังจะสร้างเรื่องให้ฟางซินเสียชื่อเสียง

“ ฮูหยินข่าวพวกนี้จะทำเช่นไรดีเจ้าคะ “ ซูลี่

“ เราคงไปห้ามพวกเขาไม่ให้พูดคงเป็นไปไม่ได้หรอก อีกหน่อยเรื่องก็เงียบไปเอง “ ฟางซินเอ่ยบอก ในเวลานี้นางมักจะง่วงนอนตลอดทั้งวัน และชอบที่จะนอนอยู่บนเตียงนิ่มๆไม่ขยับออกไปไหน นอกจากเวลาหิวและขับถ่ายเท่านั้น

“ ฮูหยินได้เวลามื้อกลางวันแล้วเจ้าค่ะ “ เสียงของซูมี่ที่เอ่ยบอกทำให้ฟางซินต้องรีบลุกออกจากเตียงนอนไปยังโต๊ะอาหารด้านนอก

“ เจ้ามาทันเวลาพอดี ข้ากำลังหิวเลย “ นางเอ่ยบอกกับสาวใช้ของตนจากนั้นก็กินอาหารตรงหน้าจนหมดเกลี้ยง ซูมี่ที่ช่วงนี้นางสังเกตว่านายหญิงของตนนั้นเริ่มมีน้ำมีนวลผิดปกติ ทั้งยังง่วงหงาวหาวนอนทั้งวัน จึงนึกเป็นห่วงก็เลยออกไปตามท่านหมอมาตรวจร่างกายให้นายหญิงของตนเอง