เงียบ...หนุ่มอิตาเลี่ยนยิ่งฮึดฮัดเพราะเขาพูดเสียงดังขนาดนี้ร่างแน่งน้อยก็ยังนิ่งอยู่ได้ยิ่งทำให้โทสะแล่นปรี่เข้าไปยังใจกลางความรู้สึกที่รุมร้อนขึ้นมาในทันใด ลอวเรนซ์นึกอะไรขึ้นมาได้ก่อนจะขึ้นไปบนเตียงเพื่อดึงไหล่บางให้ร่างนั้นหันมาเผชิญกับเขา และก็ได้ผล มัสมินมีอาการสะดุ้งและผุดลุกขึ้นเมื่อเขาบีบไหล่ของเธอจนรู้สึกเจ็บ
“ริค! อะไรกันคะ นุ่นจะนอนแล้ว คุณอย่ามาหาเรื่องกันดีกว่า!”
หญิงสาวตวาดแหวและขยับบั้นท้ายไปจนหลังชนผนังหัวเตียงในขณะที่ชายหนุ่มยิ้มหยันเมื่อรู้ทันความคิดในสมองน้อย ๆ นั่น
“คุณยังไม่หลับหรอกมิวซีอา! นี่มันไม่ใช่เวลานอน ชุดก็ยังไม่ได้เปลี่ยน คุณไม่ตั้งใจจะนอนด้วยซ้ำ แต่อยากจะหลบหน้าผมว่างั้นเถอะ!”
“ฉันไม่จำเป็นต้องหลบหน้าคุณหรอกค่ะ เอ๊ะ! ริค...หลีกไปนะคะ” มัสมินแสดงอาการตื่นตกใจเมื่อร่างสูงใหญ่กระโจนเข้ามาหาและกักเธอไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง
“เชื่อคุณก็โง่... บอกมาซิว่าทำไมต้องพ
