“ตอนนี้ริคอยู่ที่ไหนคะ?”
“พวกเราจะพาคุณไป เชิญครับ...คุณมัสมิน”
หญิงสาวลังเลหากก็ไม่มีเวลาพอจะตัดสินใจ เธอเดินตามชายทั้งสองซึ่งมีอุปกรณ์สื่อสารติดไว้กับตัวไปถึงรถเบ๊นซ์สีดำสนิทจอดอยู่หน้าอพาร์ตเม้นท์ซึ่งไร้คนพลุกพล่าน ชายร่างใหญ่ปฏิบัติต่อเธอเยี่ยงสุภาพสตรีซึ่งควรให้เกียรติด้วยการเปิดประตูเชิญให้นั่งบนเบาะหลังก่อนจะพารถสีดำคันหรูทะยานออกไปมุ่งหน้าสู่เส้นทางนอกตัวเมืองซึ่งไม่ใช่ทางไปเซลิโน่ ถ้าตกลงกับลอวเรนซ์ได้เธอจะไม่ยอมให้เรื่องระหว่างเธอกับเขายืดเยื้อต่อไปอีก มัสมินตั้งความหวังแม้เลือนรางในความคิด แม้สับสนวุ่นวายและใช้สมองนึกหาคำพูดที่จะทำให้มาเฟียจอมเย็นชาทว่าเลือดร้อนอย่างลอวเรนซ์เข้าใจหญิงสาวก็ไม่ลืมที่จะสังเกตภาพที่ปรากฏท่ามกลางความมืดหมองนอกหน้าต่างรถว่ามันเคลื่อนตัวห่างออกมาจากตัวเมืองศิวิไลซ์ภายในเกาะมากโขแล้ว
ชายทั้งสองที่มารับเธอเป็นคนของลอวเรนซ์ดูท่าทางจะเป็นผู้สนิทและติดตา
