บทที่6.ความสัมพันธ์ที่พัฒนาไปในทางที่ดี
นิดาแปลกใจตัวเอง นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอรู้สึกแบบนี้ สำหรับคนตรงหน้า เขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอเลย เขาแทบจะเป็นคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ เธอควรเกลียด ควรกลัวเขาซิ...แต่เปล่าเลย ความรู้สึกเช่นนั้นไม่เคยเกิดขึ้น สำหรับปราณที่เป็นเพศชาย เธอกลับไม่รู้สึกอึดอัดเวลาที่เขาสัมผัสตัวเธอ
ทั้งที่การสัมผัสของเขาอาจจะทำให้เธอตกใจจนเสียขวัญ เหมือนเวลาที่พ่อเลี้ยงของเธอแตะเธอแบบนี้ ความรังเกียจที่ควรเกิดขึ้น กลับไม่มีเลย มือของชายตรงหน้าไม่ได้ทำให้เธอหายใจไม่ออกเหมือนเคย
เขาเป็นผู้ชายนะ นิดาพยายามท้วงตัวเองในใจ
ใช่...เขาเป็นผู้ชาย แต่ทำไมเธอกลับไม่รู้สึกเช่นนั้น
“ผมกำลังมึนๆ เลยทำให้ก้าวพลาด”
ปราณเอ่ยขึ้น เมื่อเขารู้สึกถึงความเงียบ นิดาทำท่าเหมือนจะเผ่นหนี หากเขาขยับตัวตอนนี้
“ค่ะ คุณแน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร?”
