บทที่5.จุดเริ่มต้นของหายนะ
เธอไม่ควรทำแบบนี้ แม้หัวใจของเธอจะเต้นแรงขึ้น!!
หญิงสาวกลืนน้ำลายฝืดๆ ลงคอ เมื่อจังหวะนั้น สายตาของเธอมองเห็น…
ดวงตาของใครบางคนกำลังมองมาที่เธอเช่นกัน...
ตึกๆ ตึกๆ
เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้น นิดาพยายามชักสายตากลับ เธอควรทำเช่นนั้น แต่เปล่าเลย...เธอกลับนั่งนิ่งๆ มองสบตากับคนที่อยู่อีกฝากของถนน ผู้ชายคนนั้นยืนแอบอยู่ข้างผ้าม่านสีทึบ ดวงตาของคนทั้งคู่ มองสบกันอยู่เช่นนั้น
หากไม่มีใครบางคนเดินเข้ามาขัดจังหวะ
นิดาก็ไม่มั่นใจ เธอจะถอนสายตากลับมาได้หรือเปล่า
“หิวแล้ว...วันนี้ทำอะไรให้ผมกินล่ะ?”
ชาญนั่นเอง เขาเพิ่งกลับมาถึงบ้าน เธอนั่งอยู่ท่านั้น แต่กลับไม่ได้ยินแม้แต่เสียงรถยนต์ของสามี จนกระทั่งเขาเดินเข้ามาถึงตัว
“ขอโทษค่ะ นิอ่านหนังสือติดพัน เลยยังไม่ได้เตรียมมื้อเย็นไว้ให้คุ
