"เลโก้" ตั้งแต่เช้ามานี้เธอยังไม่หยุดเรียกน้องชายตัวเอง เลโก้ดื้อมากตั้งแต่มาถึง ห้ามก็ไม่ฟัง เอาแต่วิ่งเล่นไม่ยอมมากินข้าว เธอสงสารลูกน้องฟีนิกซ์ที่ต้องคอยมาวิ่งเล่นเป็นเพื่อน ดูทุกคนจะเหนื่อยกันมาก จนทำให้เธอรู้สึกเกรงใจ
“โก้ยังไม่หิวครับ” มันจะเที่ยงอยู่แล้ว เลโก้ยังเอาแต่พูดคำเดิม ๆ กลายเป็นตัวเองที่เริ่มหงุดหงิด
“ไม่หิวก็ต้องมากินนี่มันจะเที่ยงแล้ว” ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้อยู่ ต่อไปอย่าหวังว่าจะได้ไปเที่ยวที่ไหนอีกเลย คนตัวเล็กยืนเท้าสะเอวจ้องน้องชายตาเขม็ง ดูสิว่ายังจะกล้าดื้ออีกไหม
“ก็ได้ ๆ” เลโก้ยอมหยุดวิ่งแล้วขึ้นจากหาดมาหาพี่สาวตัวเอง
“ไปล้างมือ” พอมีคนตามใจหน่อยก็เริ่มพูดยาก แบบนี้ต้องดัดนิสัยกันหน่อยแล้วมั้ง ชักจะเกินไปแล้วเด็กคนนี้
“ถ้าโก้อิ่มแล้วโก้มาเล่นต่อนะ”
“ตอนเย็นค่อยเล่น” แดดเปรี้ยงขนาดนี้เดี๋ยวได้ไข้พอดี
“แต่โก้..” แล้วเหมือนว่าเลโก้จะค้าน พอเจอสายตาของพี่สาวเลโก้จ
