“ถึงแล้วครับ”
“ถึงแล้วเหรอ~” ร่างเล็กงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงปลุก ใบหน้าสวยขยับมองไปรอบ ๆ ชายหาดที่ซึ่งไร้ผู้คน มีเพียงบ้านหนึ่งหลังตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า บรรยากาศโดยรอบดูสงบเหมาะแก่การพักผ่อนเป็นอย่างมาก
พวกเขาใช้เวลาในการเดินทางราว ๆ สามชั่วโมง สถานที่ที่มาไม่ได้ห่างไกลจากกรุงเทพมากนัก เน้นขับมาเรื่อย ๆ ไม่รีบ คนตัวเล็กเรียกสติตัวเองอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันไปปลุกเลโก้ที่นอนหลับอยู่อีกเบาะข้าง ๆ กัน
“โก้ถึงแล้ว” แปลกจัง ทำไมอยู่ ๆ เฮียถึงอยากให้เธอมาเที่ยวพักผ่อน แล้วตัวเองกลับไม่มาด้วยกัน ถึงจะมาแต่มันก็คือการตามมาทีหลัง แม้จะสงสัยสักแค่ไหนแต่เธอก็ทำได้แค่เงียบเท่านั้นแหละ เฮ้อ~
“...” ทว่าเลโก้กลับไปกระดิกตัว
“เลโก้” ขี้เซาอะไรขนาดนั้นเจ้าเด็กคนนี้
“อื้อ~ ถึงแล้วเหรอพี่เดล” แล้วน้ำเสียงงัวเงียก็ดังขึ้น ตามด้วยร่างเล็กของเลโก้ลุกนั่ง
“ใช่” ดวงตาทั้งสองข้างยังคงปิดสนิท สภาพผม
