บทที่-6-การกำจัด จุดอ่อน

1968 คำ

บทที่-6-การกำจัด จุดอ่อน “ตายห่า น้าพิชโทรมา” ตาลีตาเหลือก “จะตื่นเต้นทำไม ก็รับดิ” สุพรรณษาพูดเสียงขุ่น ญาติหนุ่มจึงรีบกดรับอย่างรวดเร็วว๋็ “ครับน้าพิช” กรอกเสียงไปตามสาย สามสาวมองเขม็ง “…..” ปลายสายพูดอะไรได้ยินไม่รู้ เพราะได้ยินไม่ชัด “ยังครับยังไม่กลับครับ อยู่ทั้งสามคนเลยครับ…” ตอบผู้เป็นน้าไปแล้วก็เงียบ รอฟังว่าทางนั้นจะพูดอะไร “น้าพิชจะไปไหนนะครับ” ทองธนาถาม “…..” ปลายสายพูดอะไรไม่รู้ แต่สังเกตเห็นว่าคนเป็นหลานชายทำหน้าแปลก ๆ “ถ้างั้น ผมจะพูดกับยัยสุดูนะครับ” ชายหนุ่มตอบกลับไป ส่วนจอมขวัญและเม็ดทรายอดที่จะสงสัยไม่ได้ ไม่เข้าใจว่านักธุรกิจสาวต้องการอะไรกันแน่ “…..” ปลายสายตอบกลับ “ตอนนี้มันทำงานส่งอาจารย์อยู่ครับ…เคครับ ครับน้า” เมื่อฟังปลายสายพูดจบ หลานชายเพียงคนเดียวก็วางสาย “ทอง” ถามญาติเสียงเรียบ ทองธนาเงยหน้าจากโทรศัพท์เพื่อมองดูคนถาม “หือ…” ตอบรับ “อาพิชถามถึงฉันเหรอ” “อือ…” เหล่ตามองดูญาติต่างสายเลือด “…..” เงียบไป จนคนมองชักจะหงุดหงิด “แกถามทำไม” ทองธนาถาม “ก็ไม่มีไร…” ยักไหล่ อย่างไม่สนใจ “น้าพิชถามว่า แกอะว่างไหม ทำงานส่งอาจารย์ไห…” ยังพูดไม่จบ สุพรรณษาก็แทรกขึ้น “แกก็เลยบอกหกว่า ฉันอะมีงานอยู่น่ะเหรอ” เสียงเขียวเล็กน้อย ชายหนุ่มหน้าเหวอ ทำไมสุพรรณษาถึงทำเหมือนเขาเป็นคนผิด ก็ในเมื่อทำงานส่งอาจารย์จริง ๆ “ก็ใช่ไง” หรี่ตามองญาติสาวอีกครั้ง “แกนี่นะ ฮึ่ย…” สะบัดหน้าไปอีกทาง “ไรของแก…” ทองธนาสะดุ้งกับท่าทีของเธอ แต่เม็ดทรายและจอมขวัญกลับมองหน้ากันเหมือนจะรู้ ว่าเพื่อนรักเป็นอะไรในตอนนี้ กริ๊งงงงง ! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง จนเจ้าของสะดุ้งเยือก “ครับน้าพิช” รีบตอบกลับไป “…..” เพลงรักพูดอีกครั้ง แล้วก็วางสาย สร้างความมึนงงให้กับทองธนาที่สุด “…..” ชายหนุ่มนั่งเหม่ออย่างสับสน “เป็นไรอีก…” สุพรรณษาอยากรู้ “น้าพิชบอกว่า จะให้แกไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนด้วย” ความจริง การไปงานวันเกิดเพื่อน มันก็ปกตินะ เพราะเขาเองก็ไปกับคนเป็นน้าบ่อย ๆ แต่ที่ไม่เข้าใจ ก็คือ ทำไมจะต้องให้ยัยบ้านนอกคนนี้ไปด้วยเท่านั้นแหละ “หะ ให้ฉันไปงานวันเกิดด้วยเหรอ” มันแปลกดีนะ จะให้หลานไปด้วยทำไม “อือ” “…..” ทุกคนต่างนิ่งเงียบ ก่อนจะทานอาหารไปแบบไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง รถยนต์คันหรูจอดสงบนิ่งอยู่ริมฟุตบาท ข้างร้านลาบที่สุพรรณษาและเพื่อน ๆ นั่งทานข้าวกัน ด้านหลังคนขับรถมีหญิงสาวสุดสวยนามว่า เพลงพิชชา เอกทองขาวนั่งอยู่ หญิงสาวนักธุรกิจใหญ่ อายุอานามก็ 34 ปีเต็ม รูปร่างหน้าตาจัดว่าสวยคมเข้ม แถมโสด ร่ำรวย มีทั้งอำนาจบารมี จึงมีสาวและไม่สาวรวมทั้งผู้ชายที่หวังน้ำบ่อหน้าเข้าหาตลอด แต่เธอไม่ใช่คนที่ชื่นชอบผู้ชาย หัวใจและร่างกายของเพลงพิชชาต้องการเพียงแค่เพศเดียวกันเท่านั้น ยิ่งคู่หมั้น เธอยิ่งเกลียดและไม่ชอบขี้หน้าเป็นที่สุด แต่ไม่อาจจะปฏิเสธคำขอของบิดาได้ จำต้องหมั้นกับ ร.ท. อานัส ทรงกลด แต่ถึงจะมีคู่หมั้นคู่หมายแล้ว ก็ใช่ว่า ความฮอทปรอดแตกของเธอจะจางหายไป กลับกลายเป็นว่า กิจกรรมบนเตียงที่เธอนั้นมีกับสาว ๆ ถึงขนาดวันเว้นวัน แต่ถึงจะโจ่งแจ้ง คู่หมั้นของเธอก็ยังคงดันทุรังหมั้นต่อไป ทั้งที่รู้และเห็นเป็นประจำ ว่าคู่หมั้นสาว มีอะไรกับคนอื่น แน่ล่ะ เพลงพิชชารู้ดีแก่ใจ ว่าทำไม อานัสถึงไม่ยกเลิกการหมั้นหมาย เพราะว่า หวังในเงินและอำนาจของตระกูลเอกทองขาวนั่นเอง วันนี้เธอต้องไปงานวันเกิดของนางแบบคนดัง ซึ่งตอนนี้แอบแซ่บกันอยู่ ความจริงเธอรู้อยู่แล้ว ว่านางแบบคนนี้ค่อนข้างมั่ว เพราะเอาได้ทั้งชายหญิง ถ้าเงินถึง แต่เพราะมีบางอย่าง ที่จะต้องจัดการ หญิงสาวจึงยอมนอนด้วยมาหลายครั้ง ซึ่งครั้งนี้แผนการนั้นได้มาถึงครึ่งทางแล้ว นางแบบดังเกิดหมดประโยชน์ เพลงพิชชาต้องการยุติความสัมพันธ์จึงเอาหลานนอกไส้ สุพรรณษา ใจกลางไปด้วย เพื่อนางแบบคนสวยจะได้รับรู้สักที ว่านักธุรกิจใหญ่อย่างเธอ มีสาวคนใหม่แล้ว ประกอบกับงานระดับนี้ จะต้องมีนักข่าวไปด้วยอย่างแน่นอน การที่นางแบบคนสวยชวนเธอไปร่วมงานก็คงอยากได้ข่าวว่ามีความสนิทสนมกับนักธุรกิจดัง นามเพลงพิชชา เพื่องานและเงินจะวิ่งเข้าหา แต่เรื่องอะไร ที่จะต้องยอมให้นางแบบคนนี้ได้รับผลประโยชน์ด้วย! การกำจัดจุดอ่อนจึงเริ่มขึ้น ! เพลงพิชชาสายตาละจาก ไอแพด เงยหน้าขึ้นก็เห็นหลานชายในสายเลือด กับหลานสาวนอกสายเลือด และเพื่อนสาวของสุพรรณษา เธอให้คนสืบประวัติมาแล้วเป็นเด็กดีทั้งคู่ เธอเองก็วางใจได้ สามสาวน่ารัก และสวยมาก โดยเฉพาะ สุพรรณษา ที่สวยคม ดูยั่วยวน จนเพลงพิชชาแทบเผลอใจ หลายต่อหลายต่อหลายครั้งที่ต้องเจอกับเสน่ห์อันมากล้นจนเธอกลัว กลัวว่าสักวันตนจะตกบ่วงเสน่ห์ของหลานนอกไส้เข้า สายตามองไปยังหลานสาวนอกไส้ด้วยดวงตาวาววับแปลก ๆ โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว ในร้านลาบ เหล่านักศึกษาหนุ่มสาวกำลังทานอย่างเอร็ดอร่อย และพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ “ตอนนี้น้าพิชมีสาวมาติด…” จู่ ๆ ทองธนาก็เกริ่นขึ้น สามสาวชะงักแล้วมองหน้าชายหนุ่ม แล้วพูดพร้อมกัน “เดี๋ยวนะ” สุพรรณษายกมือเบรกญาติของตน “ไรวะ กูกำลังฟัง” เม็ดทรายเซ็ง ๆ เธอยังฟังไม่จบ ก็ถูกเพื่อนขัดขึ้นซะงั้น “นั่นดิ มึงเป็นไรของมึง” จอมขวัญเซ็งไปด้วย “แกบอกว่า อาพิชมีสาวมาติด” ถามย้ำ “เออดิ แกสงสัยไร” ทองธนาถามอย่างไม่เข้าใจ “สงสัยดิ ก็อาพิชมีคู่หมั้นแล้ว และคู่หมั้นนั้นก็เป็นผู้ชาย แล้วจะมีสาวมาติดได้ยังไง” อาพิชสวย ร่ำรวย หุ่นดี ใครบ้างจะไม่ชอบ ไม่ใช่แค่ผู้ชายหรอก “มันก็ใช่ แต่นี่คนที่ติดเป็นผู้หญิงไง แถมตอนนี้ติดแบบจริงจังเลยนะ สงสัยอยากได้น้าฉันไปเป็นผัว” ทุกคนสะดุ้งกับคำพูดของหลานชายเพียงคนเดียว “พูดไรนี่” เม็ดทรายคันปากจริง ๆ “ฉันพูดเรื่องจริง น้าพิชไม่ได้รักคู่หมั้นนะ แค่หมั้นกันตามที่คุณตาต้องการเท่านั้นเอง และอีกอย่าง การที่สาว ๆ พวกนั้นต้องการน้าพิช เพราะว่า น้าพิชรวย สวย ถ้าจับได้คงสบายไปทั้งชาติ แต่อย่าหวังเลย เพราะน้าพิชอะไม่เอาหรอก คนที่มักง่าย และมั่วกับทุกคนแบบนี้” ปากของทองธนาคมอย่างกับกรรไกรหมอในโรงพยาบาล จอมขวัญถึงกับกรอกตาขึ้นบน “ยังไงอะ ไหนเล่าให้ฟังหน่อยสิ” สุพรรณษาถามอย่างจริงจัง “น้าพิชโทรมาบอกว่า วันนี้จะไปงานวันเกิดของนางแบบคนดัง คนที่เคยแซ่บกัน แล้วจบงานน้าพิชก็จะต้องค้างที่คอนโดของนาง แต่น้าพิชไม่อยากค้างไง เลยถามหาแก” ทองธนาบอกกับญาติสาว ทุกคนพยักหน้าหงึกหงัก ต่างคนต่างคิดไปในทางเดียวกัน ว่า เพลงพิชชาคงไม่ได้รักชอบผู้ชาย ไม่งั้นจะนอนกับผู้หญิงได้ยังไง สุพรรณษาตาวาวเมื่อได้รู้ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร รถตู้คันหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดเทียบฟุตบาทแล้ว “นั่น น้าพิชมาแล้ว ไปกันเถอะ” ทองธนาพูดเมื่อเห็นว่า มีรถตู้สุดหรูสีดำคันโตมาจอดอยู่ข้างทาง ไม่ไกลจากที่พวกเขาทานข้าวมากนักจึงชี้ชวนบอกญาติของตน พร้อมกับรีบไปจ่ายเงิน ก่อนจะเดินไปหาผู้เป็นน้า สาว ๆ เดินตาม เอาตามตรง เดือนกว่ามานี้ พวกเธอยังเกร็ง ๆ เพลงพิชชาอยู่เลย ไม่กล้าที่จะสบตา ไม่กล้ามองหน้า หรือแม้กระทั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็จะตัวลีบ หายใจไม่ทั่วท้อง อนึ่ง มาดและสง่าราศีของเพลงพิชชา มันทำให้พวกเธอเกรงและอึดอัดแปลก ๆ จึงไม่ค่อยจะมีใครอยากอยู่ใกล้สักเท่าไหร่ เมื่อเด็กๆ เปิดประตูแล้วเข้ามานั่งในรถเรียบร้อย สามสาวและหนึ่งหนุ่มก็ยกมือไหว้คนอาวุโสกว่าทันที “สวัสดีค่ะอาพิช” สุพรรณษาพนมมือพร้อมทั้งก้มศีรษะลง "สวัสดีค่ะ” เม็ดทรายและจอมขวัญยกมือไหว้แล้วเอ่ยพร้อมกัน “อืม” สั้น ๆ พอทุกคนเงยหน้าขึ้นมา สายตาของเพลงพิชชาและสุพรรณษาได้ประสานกัน หัวใจของสาวอีสานพลันเต้นรัวเร็ว ใบหน้าแดงก่ำ ก่อนจะตั้งสติก้มหน้าลงอีกครั้งเพื่อหลบสายตา อาพิชสวยมาก แถมแววตานั้นก็เหมือนกำลังดึงดูดเธอให้หมุนเข้าหา แล้วเธอจะเอาพละกำลังจากไหนไปสู้กันล่ะ เพลงพิชชาเองหัวใจก็เต้นแรงไม่ต่างกัน ทั้งที่อยู่บ้านที่เดียวกันแท้ ๆ เจอกันมากี่รอบต่อกี่รอบ หัวใจก็ไม่เคยเต้นแบบนี้ ที่สำคัญเธอและหลานนอกไส้ไม่เคยสบตากันซักที เมื่อมันเป็นครั้งแรกของทั้งคู่ หัวใจมันจึงโหมกระหน่ำจนแทบหลุดออกมาเต้นอยู่ข้างถนน อาการเหมือนคนหลงอยู่ในภวังค์ของเพลงพิชชาและสุพรรณษาได้ตกอยู่ในสายตาของหลานชายและหญิงสองคน ทั้งสามสบตากันโดยมิได้นัดหมาย ก่อนที่ทองธนาจะกระแอมเล็กน้อย “อะแฮ่ม” เพียงเท่านี้ สองสาวต่างวัยก็กระพริบตาพร้อมทั้งหันหน้าหนีไปคนละทิศละทาง ชายหนุ่มเพียงคนเดียว สบตากับเพื่อนสาวด้วยความระอาใจ ก็เห็นอยู่เมื่อกี้ว่ามองตากันจนแทบละลาย ยังจะมาทำเมินกันอีก พวกเขาไม่ใช่เด็กกันแล้วนะ จะได้ไม่รู้เรื่องอะไร เมื่อรถตู้คันหรูเคลื่อนที่ไปตามท้องถนน รถของทองธนาก็ตามหลังมาติด ๆ ก่อนจะมีรถของบอดี้การ์ดสองคันประกบอย่างไม่ให้คลาดสายตา และไม่ใช่มีแค่นี้ เพราะในรถตู้คนขับรถก็คือมือปืนระดับพระกาฬ แถมคนที่นั่งข้างคนขับ ก็คือบอดี้การ์ดมือหนึ่ง ทุกอย่างเตรียมพร้อมเสมอ เพราะหญิงสาวไม่ใช่ไก่กาอาราเล่ ทุกการเคลื่อนไหว ศัตรูย่อมรู้ ถ้าพลาดก็คือ ตาย !! “น้าพิชบอกว่าจะให้สุไปไหนนะครับ” ทองธนาถามขึ้น เมื่อรถมันเงียบเกินไปแล้ว “อืม…อามีเรื่องจะให้หนูสุช่วย” เกริ่นดูเชิงไปก่อน “ช่วย ยังไงคะ” หญิงสาวเองก็อยากรู้เหมือนกัน “อาต้องการให้หนูสุไปงานวันเกิดคนรู้จักกับอาหน่อยได้ไหม” สายตาละจากไอแพดเพื่อสบตากับคนถาม สุพรรณษาหูผึ่ง มีเหรอเธอจะปฏิเสธงานระดับช้างขนาดนี้ “ได้ค่ะ แล้วหนูต้องเตรียมอะไรบ้างคะ” “ไม่ต้องเตรียมอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวอาพาไปซื้อชุด” “ค่ะอา แล้วทองไปด้วยไหมคะ” เอ่ยถาม “ทองไม่ได้ไป เพราะอาจะไปกับหนูสุสองคน”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more