ขิมมพัสตร์ระเบิดเสียงฉุนเฉียวออกมาผ่านเสียงแหลมเล็กในลำคอ จนเขารู้สึกชาไปชั่วขณะ ที่คิดว่า หล่อนรังเกียจเขาถึงเพียงนี้หรือ ชายหนุ่มกัดฟันไม่สนใจว่าปากจะเจ็บแค่ไหน “เพราะฉะนั้น อย่ามาเที่ยวบอกใครต่อใครนะ ว่า ฉันเป็นแฟนนาย” เมื่ออารมณ์เกลียดเพิ่มขึ้น ขิมมพัสตร์ก็พ่นพิษวาจาโดยที่ไม่รู้สึกตัว เพราะอารมณ์ตัวเดียวพาไป อยากให้เขาเจ็บ ฐานที่เขากล้าลองดีกับหล่อน ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ กลืนน้ำลายลง ที่หล่อนช่างกล้าอวดฤทธิ์เดชอย่างนี้ ก็เลยเหมือนการท้าทายเขาไปในตัวอีกระลอกหนึ่ง “ทำไมล่ะ หรือคุณกลัว นี่คุณผมว่าความจริงมันเป็นสิ่งที่ไม่ตายนะ และที่สำคัญ คุณกับผมสัญญาตกลงกันไว้แล้ว ถ้าไม่เรียกว่าแฟน เขาจะเรียกอะไร” นั่นเป็นเพราะหล่อนไม่มีทางเลือก เลยจำยอม ปล่อยให้เขาพูดฝ่ายเดียว และปล่อยให้ความเงียบนั้นแทนคำตอบ เมื่อกลับมาฮึดใหม่ “แต่คุณอย่านึกนะว่า ฉันจะยอมคุณทุกเรื่อง” “ครับผม” เขากลับขานรับเ