โลแลนแยกไปทำตามคำสั่ง กานต์วิภากับแลร์ลี่ก็เดินไปยังห้องพักฟื้นที่แยกเป็นสัดส่วน เพื่อตรวจดูสินค้าเกรดเอว่าเสียหายมากน้อยแค่ไหน ทั้งคู่เดินเข้ามาถึงห้องดังกล่าวในเวลาต่อมา พอเข้ามาถึงก็พบกับร่างเนื้อสดนอนหลับอยู่บนเตียง มีกุญแจมือคล้องข้อมือของณรินพิชญ์เอาไว้ ภายในห้องยังมีคนดูแลคนป่วยกำลังเข็นรถเข็นอุปกรณ์ออกจากห้อง
“สวัสดีค่ะมาดาม” คนดูแลคนป่วยเอ่ยทักทายกานต์วิภา
“แม่คนนั้นเป็นยังไงบ้าง” กานต์วิภาเอ่ยถาม
“ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ ให้น้ำเกลือหมดขวดนี้ก็ออกจากห้องนี้ได้แล้วค่ะ แต่ที่น่าเป็นห่วงคือเธออาระวาดเวลาตื่นก็เลยต้องคล้องกุญแจมือเอาไว้ และให้ยานอนหลับค่ะ”
“อืม ขอบใจมาก” คนถามพูดจบก็เดินไปหยุดริมเตียง ส่วนคนดูแลก็เข็นรถออกไปจากห้อง มือเล็กนุ่มของกานต์วิภาแกะผ้ากอตที่พันรอบบาดแผลออกเพื่อตรวจดูบาดแผล และเมื่อเห็นว่าบาดแผลที่เห็นไม่น่าเป็นห่วง เธอจึงพันผ้ากอตไว้ตามเดิม
“สินค้ายังโ
