7
1215 คำ
“เออน่า ช่วยได้ก็แล้วกัน” ก้านเพชรโบกมือว่อนพยายามข้ามขั้นตอนในการช่วยนั้นไป แล้วเล่าต่อ “หลังจากนั้นพี่ก็โทรหานลิน นัดออกมาเจอกันข้างนอก”
“เจอกันข้างนอก” ทวนพร้อมกับเลิกคิ้วสวยมองพี่ชาย
“ก็ตามประสาคนมีอะไรกันนั่นแหละยัยน้อง อย่าถามมากเราน่ะเด็กอยู่นะ”
ขวัญข้าวค่อนผู้พี่ “ทำมาดูถูกกัน เด็กก็ช่วยพี่ก้านได้เถอะ แล้วยังไงต่อคะ”
“จะยังต่อล่ะ ไม่รู้ว่าแอบอัดคลิปเอาไว้ตอนไหน เขาบอกว่าให้แกล้งทำท่าขืนใจเขา จะได้ดูตื่นเต้นดี เขาว่าเขาจำมาจากในละคร”
“อ๋อ...เรื่องนั้นแน่ๆ” เด็กสาวหรี่ตาขณะตอบพี่ชาย จำได้มั่นเพราะเคยได้ยินเพื่อนคุยกัน เลยมาเปิดดูย้อนหลังอีกที ละครชื่อดังเรื่องนั้นนั่นเอง
“นี่ยัยน้อง เราก็ดูหรือไงละครเรื่องพวกนั้นน่ะ” ก้านเพชรเสียงดุขึ้นมาทันที
“โอ๊ย พี่ก้าน ละครเรื่องนั้นดังจะตาย มีใครบ้างไม่ดู แล้วไงต่อคะ”
ก้านเพชรมีสีหน้ากระดากหน่อยหนึ่งก่อนเล่าต่อ “พี่ก็ทำอย่างที่เขาบอก สุดท้ายเอาคลิปมาขู่พี่ จะเอาเงินสามแสน”
“เขาก็ดูรวยออก มาขู่เอาเงินพี่ก้านทำไม”
“พี่ไม่รู้หรอกเรื่องนั้น รู้แต่ว่านลินเอาคลิปมาขู่พี่ว่าจะไปแจ้งความจับพี่แล้วก็บอกพ่อแม่พี่ชายเขาว่าพี่น่ะข่มขืนเขา ถ้าหาเงินสามแสนไปให้เขาไม่ได้”
เล่ามาถึงตอนนี้ทีไร ก้านเพชรก็หน้าดำหน้าแดงทุกที ก่อนว่าอาฆาต “เห็นหน้าตาใสซื่อ ไม่น่าเชื่อจะเป็นได้ขนาดนี้ คอยดูทีพี่บ้างเถอะ”
“พี่ก้านจะทำอะไรเขาคะ”
“ก็จะเล่นงานเหมือนที่ทำกับพี่ไง” คิดอะไรไม่ออก ก็ได้แต่ใส่อารมณ์แค้นไม่เลิกรา “พี่ไม่น่าพลาดเลยให้ตายสิวะ”
ก้านเพชรงุ่นง่านกับเรื่องของตนเองแล้วก็ว่าขึ้น “นี่ยัยน้อง ถ้าเราทำแบบยัยนลินบ้างได้ไหม ยอมเปลืองตัวเอาพวกมันเข้าคุกแบบที่มันทำกับพี่บ้างน่ะ”
“จะได้ยังไงล่ะคะแบบนั้น ข้าวไม่กล้าหรอก”
ก้านเพชรสบถโวยวายลั่นอย่างหัวเสียแล้วลงบ้าน กระโดดขึ้นรถได้บึ่งออกไปด้วยแรงโทสะที่อัดแน่นเต็มอก เด็กสาวมองตามไฟท้ายรถของคนเป็นพี่ด้วยสายตาเป็นห่วง คืนนั้นเองขณะอาบน้ำเตรียมเข้านอน เสียงคนงานที่เรียกอยู่ด้านล่างแว่วมาถึงในห้องของเด็กสาว
ขวัญข้าวรีบแต่งตัวลวกๆไม่ลืมมองสำรวจความเรียบร้อยของตนเองแล้วออกมาที่ประตูหน้าบ้านทันที
“มีอะไรพี่หนอม”
“นายก้านครับคุณหนู”
“พี่ก้านเป็นอะไร”
“แกคงเครียด ขับรถไปดื่มที่ร้านจนเมาจัดแล้วก็ไปมีเรื่องกับพวกไร่พืชวิวัฒน์พัฒนะการกุลครับคุณหนู”
“แล้ว...แล้วตอนนี้พี่ก้านอยู่ไหนคะ” ถามเสียงลนลาน ห่วงพี่ชาย
“พวกมันลากไปทิ้งไว้หน้าโรงพยาบาล พอดีพรรคพวกผมขับรถผ่านมาเจอเข้าเลยอาสาพาส่งหมอแล้วก็โทรบอกผม ผมเลยรีบมาตามคุณหนูนี่แหละครับ”
“ขอบคุณมากค่ะพี่หนอม”
ขวัญข้าววิ่งกลับเข้าไปในห้องแล้วหยิบกุญแจรถขับออกไปยังโรงพยาบาลทันที
ก้านเพชรนอนบนเตียงในห้องฉุกเฉินตอนที่ขวัญข้าวไปถึงที่นั่นแล้ว “พี่ก้าน ทำไมเป็นแบบนี้ ไปมีเรื่องกับพวกนั้นทำไม”
“พี่แค่จะไปคุยกับนลินเรื่องที่จะเอาพี่เข้าคุก แต่ยังไม่ทันได้เจอหน้านลินเลย มันเล่นงานพี่ก่อน ไอ้พวกหมาหมู่” ก้านเพชรยกมือขึ้นแตะใบหน้าที่เขียวช้ำพร้อมกับร้องโอดโอยไปพลาง
เด็กสาวมองพี่ชายของตนเองด้วยสายตาเจ็บปวดอย่างที่สุด แม้ก้านเพชรจะคั่วสาวไปทั่ว แต่สำหรับเธอแล้วก้านเพชรเป็นพี่ชายที่แสนดีทีเดียว ดูแลเธอ รักเธอ ปกป้องเธอมาโดยตลอด
พวกไร่พืชวิวัฒน์พัฒนะการกุล
เธอจะต้องเอาคืนพวกนั้นให้ได้
ขวัญข้าวเฝ้าดูอาการของก้านเพชรอยู่สามวัน จากนั้นแพทย์อนุญาตให้พากลับไปรักษาตัวต่อที่บ้านได้
เด็กสาวไม่ได้บอกความจริงให้บิดาทราบว่าก้านเพชรมีเรื่องกับพวกไร่นั้น บอกแต่เพียงว่าเมาแล้วขับรถตกถนนจนต้องนอนโรงพยาบาล สงวนเองก็คร้านจะใส่ใจในตัวบุตรชายที่ไม่ได้เรื่องได้ราวจึงไม่ได้สืบถามอะไรกันอีก
ดามแวะมาเยี่ยมเมื่อวันที่ก้านเพชรได้กลับบ้าน เป็นจังหวะที่สองพี่น้องกลับมาได้พักใหญ่แล้ว
“พวกมันรุมนายถึงขนาดนี้เลยหรือก้าน”
“น้อยไปสิ นี่ถ้าไม่สู้มันป่านนี้เราคงกลายเป็นศพนอนเฝ้าอยู่ท้ายไร่แล้ว”
“แจ้งความเลยไหมคะ” ขวัญข้าวแทรกขึ้นอย่างเจ็บใจ
“มันแจ้งกลับสิว่าไปบุกรุกบ้านมัน ไหนจะยังคดีความเรื่องน้องมันอีก”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงก้าน เราช่วยเอง”
ดามบอกอย่างใจป้ำ เพราะรู้เรื่องของก้านเพชรจากปากของเจ้าตัว ในคราวแรกนั่นดามอิดออดไม่ให้ยืม แต่พอนึกอะไรขึ้นได้ เลยเปลี่ยนท่าทีอย่างง่ายดายผิดคราวที่ไปขอครั้งก่อน
ก้านเพชรมองเข้าไปในตาของดามก็พอรู้ในสิ่งที่ดามต้องการหลังให้ยืมเงินสามแสนนั่น จึงหันไปทางน้องสาว
“ยัยน้อง ไปบอกในครัวให้พี่ที พี่อยากกินเกี๊ยวกุ้งนุ่มปากหน่อย”
ขวัญข้าวรับคำก่อนผละไปตามที่ก้านเพชรขอ รอจนเด็กสาวหายลับไปแล้ว ก้านเพชรจึงเปิดปากพูดขึ้นก่อน
“มีอะไรจะแลกเปลี่ยนกับเงินสามแสนอย่างนั้นหรือ”
ดามยิ้มแล้วปรายตาไปทิศทางที่เด็กสาวเดินจากไป ตอบพร้อมรอยยิ้มมุมปาก “น้องข้าว”
“น้อยไปหรือเปล่าวะสามแสน”
“ใครว่าจะให้สามแสน” ดามว่าแล้วเสนอตัวเลขสวยๆให้คนเป็นพี่ “งวดแรกให้เงินสดสองล้าน หลังจากเราได้น้องข้าวแล้วจะโอนเข้าบัญชีให้อีกหนึ่งล้าน รวมสามล้าน...สนไหม”
สามล้าน!
เงินหลักล้านเคยจับก็เฉพาะที่เอาไปทำธุระให้ไร่และโรงงาน ส่วนตัวแล้วก้านเพชรเคยจับต้องได้ที่ไหน หัวสมองแล่นฉิวโล่งเบาสบายในทันที
“เงินสองล้านอยู่ไหน เราขอนายก่อน”
“อีกสองวันเราจะไปทะเล อยากให้นายชวนน้องข้าวไปด้วย หลังจากนั้นเราจัดการเอง แล้วส่วนที่เหลือจะให้หลังจากนั้น”
ก้านเพชรพยักหน้าตอบรับ ดามมองเมินไปอีกทางก่อนยิ้มมุมปากอย่างถูกอกถูกใจกับภาพในหัว ที่สุดแล้วเขาจะได้ทั้งขวัญข้าว และเงินสามล้านจะยังครบถ้วนในบัญชีของตัวเอง เท่ากับว่าได้และได้ ไม่มีเสียอะไรทั้งนั้น
- ผู้เขียน
