"ขอบคุณค่ะ" "ถ้าซึ้งแล้วคืนนี้ก่อนกลับบ้านเราแวะคอนโดตีป้อมกันสักยกนะ" ไอคิวเอ่ย "เกือบดีแล้ว เกือบดีจริงๆ" พูดจบใบบัวก็เช็ดน้ำตาแล้วทำหน้าตาเบื่อหน่ายแล้วเดินนำหน้าออกจากร้านเกมส์ไป ในขณะที่ไอคิวหัวเราะชอบใจและวิ่งตามเธอไปติดๆก่อนไปจนถึงถึงตัวเมียสาวพรางกอดคอเธอเหมือนกับเพื่อนสนิทเดินไปด้วยกัน "ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านนั้นกันมั้ย"ไอคิวเอ่ย "ตามใจพี่ซิคะ พี่จ่าย" "แหม! พี่ก็จ่ายตลอดอยู่แล้วมั้ยถึงไม่ได้เลือกร้านก็เหอะ"ไอคิวเอ่ย "พี่เป็นหัวหน้าครอบครัวค่ะห้ามบ่น" "จ้าาาาาคุณนาย" "ไปเถอะคะ เดี๋ยวดึกไปมากกว่านี้ กลัวอะมีร่าตื่นมาไม่เจอเราเดี๋ยวหายนะจะไปตกกับพี่เลี้ยง" ใบบัวเอ่ย "ไม่ตื่นหรอก วันนี้เล่นจนเหนื่อยหลับยันเช้าเชื่อพี่" ทั้งคู่เดินมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านเดิมที่เคยมากินด้วยกันสมัยที่จีบกันใหม่ๆ ทุกอย่างแถวนี้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยสักนิด ทุกอย่างยังเหมือนวันวาน กลิ่นอายของวันนั