บทที่ ๑๓ #ฮูหยินรองคนใหม่
ส่งตัวฮูหยินรองคนใหม่ครั้งนี้ เป็นที่น่าปวดหัวที่สุด ฮูหยินรองคนใหม่ไม่อาจตั้งตัวและตั้งรับได้ทัน จึงออกตื่น ๆ และจิตตกอยู่มิใช่น้อย (หวั่น ๆ ว่าจะถูกริบตำแหน่งคืนไปตอนไหน)
ขาเดิน ตาก็เหลือบมองขบวนส่งตัวไป เหล่มองคนตัวโตข้าง ๆ ไปด้วย จากนั้นคิ้วสวยพลันขมวดมุ่น จนท่านแม่ทัพหน้าตายสังเกตเห็นจึงชะงักเท้า ขบวนส่งตัวฮูหยินรองคนใหม่ก็หยุดตาม ส่วนฮูหยินรองลำดับหนึ่งก็พลอยสะดุดไปด้วย
ฮูหยินรองคนใหม่ก็ทำหน้าตาเหรอหราได้อย่างน่ารักน่าชัง และน่าจุ๊บยิ่ง จนท่านแม่ทัพอดใจไม่ไหว เอื้อมมือมาหยิกแก้มนวลเบา ๆ อย่างหมั่นเขี้ยวท่ามกลางสายตาของสามองครักษ์คู่ใจและเหล่าบ่าวรับใช้ ที่มองเหตุการณ์นี้อย่างพร้อมเพรียงกัน
"มีอันใด กับใบหน้าข้าหรือขอรับ ท่าน พี่" กำลังจะเอ่ยว่าท่านแม่ทัพ แต่พอคนตัวโตมองมาด้วยสายตากดดันจึงรีบเอ่ยท่านพี่ออก
