บทที่ 6 คำดูถูก
3106 คำ
เช้าของวันใหม่หลังจากงานเลี้ยงผ่านไปข่าวท้องถิ่นและเพจดัง สมาคมชาวพัทลุง ก็ได้ลงข่าวเกี่ยวกับงานฉลองครบรอบ20ปีตลาดดวงแข มีการลงรูปแขกเหรื่อที่มางาน ซึ่งเป็นคนดังระดับจังหวัด และที่โดดเด่นและน่าสนใจก็คือข่าวเปิดตัวหลานสาวคนสวยของครูดวงแขที่ยืนถ่ายรูปคู่กับลูกชายนายอำเภอ พร้อมแคปชั่น "หมวดอาร์มต้องเลิกคุยทั้งอำเภอเพื่อเธอคนนี้คนเดียว"
ข่าวที่เกิดขึ้นในเช้าวันนี้ ได้สร้างความชอบใจ และไม่ชอบใจให้ใครหลายคน คนที่ชอบใจก็คงหนีไม่พ้นท่านนายอำเภอและคุณย่าดวงแขที่ลุ้นให้ลูกและหลานรักกันจนได้มีโอกาสได้ใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันจริงๆ นายอำเภอเองก็ถูกใจว่าที่สะใภ้อย่างนลินธารา เพราะนลินธาราทั้งสวยทั้งเก่ง คุณย่าดวงแขอบรมมาดี ส่วนคนที่ไม่ชอบใจคงหนีไม่พ้น คุณนายอัมราและมารตีผู้เป็นลูกสาว อีกคนที่ลืมไม่ได้ถ้าเห็นข่าวนี้เข้าก็คงไม่พ้นธงชัยผู้จัดการสวนยางหนุ่ม
เช้าของวันนี้นลินธาราลุกขึ้นมาใส่บาตรเพราะเป็นวันครบรอบการจากไปของแม่ เสร็จแล้วก็ไปทำบุญถวายสังฆทานอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้แม่ของตัวเอง
"แม่ขา ธาราเรียนจบแล้วนะ คุณย่าดูแลธาราเป็นอย่างดี วันนี้ธารามาทำบุญให้แม่ ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหนก็ตามธาราขอให้บุญกุศลที่ธาราทำไว้ดีแล้วแผ่ไปให้ถึงแม่ ให้แม่ของธารามีความสุขนะคะ" นลินธาราพูดอธิษฐานอุทิศบุญกุศลไปให้แม่ของตัวเอง และเทน้ำที่ใช้กรวดน้ำลงพื้นดิน เสร็จแล้วก็ขับรถกลับบ้านย่าของตัวเอง
นลินธาราขับรถมาจอดที่หน้าบ้านและลงจากรถกระบะกลางเก่ากลางใหม่คันที่ย่ายกให้ใช้ แต่พอลงจากรถก็พบว่ามารตีมายืนคอยอยู่
"ไงจ๊ะคุณพี่สาว ออกไปอ่อยตัวผู้ที่ไหนมาอีกละจ๊ะ" มารตีพูดจาหยาบคายใส่นลินธารา นลินธาราไม่อยากมีเรื่องจึงรีบเดินหนีมารตีแต่มารตีก็ไม่ยอมกลับกระชากแขนของนลินธาราไว้
"โอ๊ย นิวพี่เจ็บนะ พี่ไม่ได้อยากมีเรื่องกับนิว นิวกลับบ้านนิวไปเสียเถอะอย่ามายุ่งกับพี่" นลินธาราพูดกับน้องสาวต่างแม่ที่อายุห่างกันเพียงสองปี
"ทำไม ฉันก็ไม่ได้อยากมีเรื่องกับแก ไม่ได้อยากใช้อากาศร่วมกับแกด้วยซ้ำ แต่ที่ฉันต้องมายืนพูดกับแกวันนี้ก็แค่อยากจะมาเตือนแก ถ้าแกไม่อยากตายโหงเหมือนแม่ของแก แกก็อย่าแรดให้มันมาก เดี๋ยวจะท้องโตแล้วต้องตรอมใจตายเหมือนแม่แกที่เวรกรรมตามทันจากการแย่งของของคนอื่นเขา" มารตีด่าว่านลินธาราและด่าไปถึงแม่ของนลินธาราด้วย ทำให้นลินธาราโกรธจนทนไม่ไหวตบหน้าของมารตีไปหนึ่งที แล้วชี้หน้าเอาจริงเหมือนกัน
"ที่ตบ ไม่ใช่เพราะโกรธที่เธอด่าฉันว่าแรด แต่ที่ตบเธอเพราะเธอด่าแม่ฉัน และไปเอาเรื่องไม่จริงมาใส่ร้ายแม่ฉัน ทั้ง ๆที่เรื่องนี้ใครแรด ใครร่าน ใครมาก่อนมาหลังมันก็เห็นกันอยู่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยไปยุ่งกับพวกเธอ มีแต่พวกเธอที่มาหาเรื่องฉัน เธอจำไว้นะ ถ้าเธอมาด่าว่าแม่ฉันอีก ฉันจะตบเธออีก ตบให้เธอมีรอยหยักในสมองเพิ่มขึ้น" นลินธาราเอาคืนมารตีบ้าง
"อีธารามึง..." มารตีจะเข้าไปตบนลินธาราอีก แต่นลินธาราชี้หน้าและพูดขู่ไปว่า
"ถ้าเธอตบฉัน ฉันจะตบเธอเป็นสองเท่า เธอคงไม่รู้ว่าฉันเป็นมือตบวอลเลย์บอลของโรงเรียน ถ้าเธออยากลองเธอเข้ามามารตี" นลินธาราพูดอย่างไม่ยอมแพ้อีกแล้ว
"แก อีธารา ฉันจะไปฟ้องพ่อ ฟ้องแม่ว่าแกทำร้ายฉัน แกตบฉัน อีชั้นต่ำ อีลูกกะหรี่อย่างแกกับลูกสาวของคุณนายอัมราอย่างฉัน แกไม่มีทางเทียบได้จำเอาไว้" มารตีพ่นคำหยาบคายออกมาอีก
"ฉันจะไม่ตบเธออีกครั้งหรอกนะมารตี การที่เธอด่าแม่ฉันว่าเป็นกะหรี่ เธอลองก้มลงมองตัวเองนะ ท่าทางการพูดของเธอ การแต่งตัวของเธอมันเป็นอย่างไร เธอรู้หรือเปล่ากะหรี่ที่เธอด่าคนอื่นเขา มันใกล้เคียงความเป็นตัวเธอมาก แล้วไอ้นิสัยเหยียดหยามดูถูกคนอื่นเขาน่ะ คุณนายอัมราลูกสาวผู้ดีมีชาติตระกูลเขาสอนเธอมาแบบนี้หรือ" นลินธาราก้มมองมารตีตั้งแต่เท้าจรดหัว เพราะมารตีย้อมผมสีทอง ใส่เสื้อสายเดียวนุ่งกางเกงขาสั้นแบบสั้นมาก
"อีธารา นี่แกด่าฉันว่าฉันเป็นกะหรี่เหรอ" มารตีโกรธนลินธาราจนตัวสั่น
"เปล่าฉันไม่ได้ด่าเธอ แต่เธอต่างหากที่มาด่าแม่ฉัน ฉันแค่เป็นกระจกสะท้อนภาพตัวเธอให้เธอได้เห็นก็แค่นั้น" นลินธาราพูดแล้วทำท่าจะเดินหนีเข้าบ้าน
"อีธารา ฉันขอเตือนแกว่าอย่ายุ่งกับพี่อาร์มของฉัน เขาไม่มีวันเลือกแก เหมือนที่พ่อไม่เลือกแม่ของแกแต่เลือกแม่ของฉัน เขาไม่มีวันเลือกลูกสาวอีตัวที่ปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจะจับผู้ชายทำผัวอย่างแม่แก เขาไม่มีวันเอาแกมาทำเมียออกหน้าออกตาหรอกนะ" มารตีพูดว่านลินธารากระทบไปถึงแม่ของนลินธาราอีก
"อ๋อ นี่ที่เธอขุดแม่ของฉันขึ้นมาด่า เพราะเธอกลัวฉันจะแย่งผู้กับเธอเหรอ เธอจำไว้นะนิวฉันไม่มีทางลงไปแย่งผู้ชายกับเธอหรอก ถ้าเธอจะเอาพี่อาร์มให้ได้เธอก็ต้องพยายามหน่อยนะ เพราะฉันคิดว่าพี่อาร์มเขาก็มีสมอง และกินข้าวไม่ได้กินหญ้า ถ้าเขาจะเอาเธอเขาคงต้องคิดแล้วคิดอีกนานเหมือนกัน ส่วนตัวฉัน ฉันไม่ได้อะไรกับเขา ฉันอยู่ในส่วนของฉัน อยู่ในที่ของฉันมานานแล้ว ฉันไม่เคยไปวุ่นวายกับพวกเธอและแม่ของเธอเลย เพราะฉะนั้นขอให้ต่างคนต่างอยู่ต่อไป อย่ามาด่าว่าดูถูกกันอีก" นลินธาราพูดเสร็จก็จะเดินเข้าบ้าน
"ทำมาเป็นพูดดี แกมันก็บ้าผู้ชายไม่ต่างจากแม่ของแกหรอกอีธารา อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าแกไปทำงานที่สวนยางแกคิดจะทำอะไร คิดจะไปอ่อยไอ้กุ้ย ไอ้ธงชัย ไอ้นักเลงจนๆใช่ไหม ทำมาบอกคุณย่าว่าไปทำงานที่แท้แกมันก็ร่านไปหาผัวนั่นแหละอีธารา ใช่สิตอนนี้ไอ้ธงชัยมันรวยมากแล้วนิ แกเลยเปลี่ยนใจคิดจะเอามันทำผัวใช่ไหมอีธารา" มารตีพูดจาด่าว่าดูถูกนลินธาราอีก
"มันจะมากไปแล้วนะนิว ฉันไปทำงาน ไม่ได้ไปหาผัวอย่างที่เธอว่า แล้วช่วยกรุณาเอาเวลาที่มายุ่งกับเรื่องของฉัน ไปทำชีวิตเธอให้ดีๆจะดีกว่า ฉันว่าเธอควรจะคิดนะว่าจะทำยังไงให้เธอกลับไปเรียนราชภัฏให้จบปริญญาตรี ดรอปเรียนมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันว่าน่าจะมีประโยชน์มากกว่าการมายืนด่าดูถูกฉัน และขุดคนตายอย่างแม่ฉันมาดูถูกอยู่อย่างนี้" นลินธาราว่ามารตีคืนอย่างไม่ยอมมารตีอีกต่อไปเช่นกัน
"อีธารา วันนี้ฉันจะตบสั่งสอนแก" มารตีปรี่เข้าไปจะตบนลินธารา แต่นลินธาราตั้งหลักได้ก่อนจึงผลักมารตีล้มไปกองกับพื้นพร้อมกับชี้หน้าขู่ขึ้นว่า
"อย่านะนิว ถ้าเธอตบตีทำร้ายฉัน ฉันก็ตบเธอคืนเหมือนกัน เธอมาหาเรื่องฉันก่อน" นลินธาราพูด
"อีธารา กรี๊ดๆ แม่ แม่มาช่วยนิวด้วย อีธารามันทำร้ายนิว" มารตีร้องกรี๊ดให้แม่ของตัวเองมาช่วย ร้องเรียกแม่สักพักใหญ่คุณนายอัมราก็วิ่งมาจากบ้านหลังใหญ่เพื่อมาช่วยลูกสาว
"อีธารา อีเด็กเวร อีเด็กชั้นต่ำแกทำอะไรลูกสาวฉัน" คุณนายอัมราด่านลินธาราเสียสาดเสียเทเสีย จนย่าดวงแขที่นอนกลางวันอยู่ตกใจตื่นและวิ่งออกมาดู
"นี่มันเรื่องอะไรกัน พวกเธอสองคนมาวุ่นวายอะไรที่นี่แม่อัมรา ยายนิว" ย่าดวงแขถามขึ้นท่าทางตกอกตกใจ
"ก็อีธารามันตบยายนิวค่ะคุณแม่ คุณแม่ต้องจัดการมันให้อัมนะคะ"คุณนายอัมราฟ้องแม่สามี
"จริงหรือเปล่าธารา หนูตบน้องจริงหรือเปล่า" คุณย่าดวงแขถามหลานสาวอย่างผู้ใหญ่ที่มีความยุติธรรม
"จริงค่ะคุณย่า ธาราตบยายนิวจริง เพราะยายนิวมาด่าว่าแม่ของธาราก่อน" นลินธารายอมรับและบอกถึงสาเหตุที่ทำให้ตนเองตบมารตี
"แล้วอยู่ดีๆ ยายนิวทำไมถึงมาด่าว่าแม่พี่เขาแบบนั้นล่ะ" ย่าดวงแขถาม
"พี่ธาราโกหกค่ะคุณย่า นิวไม่ได้ด่าว่าอะไรพี่ธารากับแม่เลย นิวแค่เดินคุยโทรศัพท์กับพี่อาร์มอยู่ดีๆ พี่ธาราก็เข้ามาตบนิวหาว่านิวไปแย่งผู้ชายของเขา นิวเลยว่าเขา ว่าเขาจะจับปลาสองมือไม่ได้เพราะเขาก็มีนายธงชัยแฟนเก่าของเขาซึ่งได้ตามไปทำงานด้วยกันที่สวนยางอยู่แล้วทั้งคน นิวพูดแค่นี้พี่ธาราก็มาตบนิว"มารตีเล่าความเท็จพร้อมกับบีบน้ำตาแสดงละครฉากใหญ่
"อีธาราแกนี่มันร่านจริงๆเลยนะ คุณแม่ต้องจัดการหลานสาวตัวดีนะคะ"คุณนายอัมราพูดด่านลินธาราอีก
"หยุดนะ คุณอัมรา นี่คุณมาโวยวายอะไรที่บ้านแม่ผม" ภูดิษฐ์ที่ได้ยินเสียงดังโวยวายรีบวิ่งมาจากบ้านมาดูด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น
"ก็นังลูกสาวของเมียเก่าคุณนะสิ มันตบลูกฉัน มันหาว่ายายนิวมาแย่งตาอาร์มของมัน คุณดูเอาไว้นะคุณภูดิษฐ์ เชื้อความร่านของแม่มันแรงขนาดไหน"อัมราเล่าสามีและชี้หน้าด่านลินธาราอีก
"ไม่จริงนะคะพ่อ ที่ธาราต้องตบยายนิวไม่ใช่เพราะธาราจะแย่งผู้ชาย ธาราไม่เคยรักชอบพี่อาร์ม เพิ่งจะได้เจอกันเมื่อคืนตอนงานเลี้ยงเท่านั้น แต่ที่ธาราต้องตบยายนิวเพราะยายนิวมาลามปามด่าว่าแม่ธาราก่อน" นลินธาราแก้ตัวเล่าความจริงให้พ่อและทุกคนฟัง
"หยุดเถียงกัน แล้วเข้าไปคุยกันในบ้าน ไม่อายผู้คนที่เดินไปมาหน้าบ้านบ้างหรือยังไง" คุณย่าดวงแขพูดขึ้นอย่างเหลืออดเหลือทน
"คุณแม่กับคุณภูดิษฐ์ต้องให้ความเป็นธรรมกับยายนิวนะคะ ยายนิวโดนมันตบ" เมื่อเข้าไปในบ้านแล้วคุณนายอัมราเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน โดยพูดหาความชอบธรรมให้ลูกสาวตัวเองก่อนทันที
"แต่ยายธาราบอกว่า ยายนิวไปด่านลินแม่ของเขาก่อน ผมเคยบอกพวกคุณแม่ลูกแล้วว่าอย่ามาระรานหรือมาวุ่นวายด่าว่าธาราที่บ้านแม่ของผม ให้ต่างคนต่างอยู่ ทำไมพวกคุณถึงไม่ฟัง" ภูดิษฐ์พูดขึ้นเสียงด้วยความรำคาญกับปัญหาที่เกิดขึ้น
"นี่คุณพ่อเชื่อมัน ไม่เชื่อนิวหรือคะ ก็นิวบอกอยู่ว่ามันอยากได้พี่อาร์ม มันไม่พอใจที่นิวกับพี่อาร์มกำลังจะคบหากันอยู่" มารตีพูดกับพ่อของตัวเอง
"ไม่จริงนะคะพ่อ ธาราไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่อาร์ม ไม่เคยจะแย่งพี่อาร์มมาจากนิว" นลินธาราพูดปฏิเสธทันที
"ถ้าไม่จริงแล้วข่าวสังคมตอนเช้าที่แกเสนอหน้าไปถ่ายรูปคู่กับตาอาร์มมันคืออะไร" คุณอัมราพูดขึ้น
"ใช่ค่ะแม่ นี่ไม่นับรวมผู้ชายในสต๊อกของพี่ธารา อย่างนายธงชัยแฟนเก่าอีกนะคะ" มารตีรีบใส่ไฟ
"ไม่จริง ผู้จัดการธงชัยเขาไม่ใช่แฟนธารา ธาราไม่เคยคบกับเขา และที่ไปเจอกันก็เพราะบังเอิญเขาไปเป็นผู้จัดการอยู่ที่สวนยางนายหัวเหมราชก็เท่านั้น ธาราไปสมัครงานเป็นพนักงานบัญชีไม่รู้มาก่อนด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่นั่น ส่วนเรื่องถ่ายรูปกับพี่อาร์มก็เป็นการถ่ายในงานเลี้ยงเท่านั้น" นลินธาราพูดเล่าความจริง
"โลกกลมจริงๆนะ ลูกไม้ตื้นๆในการไปอ่อยผู้ชาย แกมันก็ไม่ต่างจากแม่แกหรอกอีธารา" คุณอัมราหลุดด่านลินธาราอีกรอบ
"โอ๊ย! อีแววทนไม่ไหวแล้วค่ะ ขอคนใช้พูดบ้างเถอะนะคะ" แววดาวคนดูแลย่าดวงแขพูดขึ้น
"แล้วแกมาเสือกอะไรด้วย เป็นแค่คนใช้" มารตีพูดว่าแววดาว
"ก็เพราะว่า แววเห็นตั้งแต่ต้นที่คุณนิวมาหาเรื่องคุณธารา แต่แววแอบดูอยู่ห่างๆพอเห็นว่าคุณธาราลุกขึ้นมาสู้คุณนิวได้แล้ว แววเลยปล่อยในคุณธาราสั่งสอนคุณนิวเสียบ้าง แล้วบังเอิญแววก็ได้ถ่ายวิดีโอไว้ตั้งแต่ต้นจนจบนะสิคะ นี่ค่ะคุณย่า คุณผู้ชายแววมีหลักฐานว่าคุณนิวมาหาเรื่องคุณธาราก่อน" แววดาวส่งโทรศัพท์ให้คุณย่าดวงแข
เมื่อทั้งย่าและพ่อของนลินธาราเห็นหลักฐาน ต่างก็พากันส่ายหน้าให้กับความไม่น่ารัก และนิสัยแย่ๆของมารตี
"ได้ยินได้เห็นหลักฐานกันชัดเจนแล้วนะ แม่ว่าตาภูแกพาลูกพาเมียแกกลับบ้านไปเถอะ แล้วก็ไปพูดจาอบรมสั่งสอนกันเอาเองนะ เพราะคนแก่อย่างฉันคงหมดปัญญาอบรมสั่งสอนลูกเมียให้เธอแล้ว" คุณย่าดวงแขว่ากระทบให้ได้คิด คุณนายอัมราและมารตีจึงหน้าแตกเดินลงส้นกลับไป
"กลับบ้านทั้งแม่และลูก แล้วอย่ามาสร้างความวุ่นวายที่บ้านแม่ของผมอีกนะคุณอัมรา" คุณภูดิษฐ์ว่าภรรยาและลูกสาวสีหน้าและน้ำเสียงไม่พอใจมาก
เมื่อคล้อยหลังทั้งสามคนไปแล้ว นลินธารายกมือไหว้ขอบคุณแววดาว
"พี่แวว ธาราขอบคุณพี่มากนะคะที่ช่วยธารา" นลินธารายกมือไหว้ขอบคุณแววดาวพี่เลี้ยงสาว
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณธารา พี่ไม่ชอบคู่แม่ลูกมหาภัยนั่นเลย นิสัยแบบว่าเกินเยียวยาจริงๆ" แววดาวพูด
"ย่าก็ต้องขอโทษธาราด้วย ถ้าย่าไม่รบเร้าให้ธารามางานเลี้ยงก็คงไม่เกิดเรื่องให้ใครต้องมาด่าว่าหนูแบบนี้" คุณย่าดวงแขพูดขึ้นอย่างรู้สึกผิดต่อหลานสาว
"คุณย่าไม่ผิดหรอกค่ะ ธาราผิดเองที่ไม่ระงับอารมณ์โกรธ ไปตอบโต้ยายนิว แต่เขาด่าแม่ลินของธาราแรงไป แม่ของธาราตายไปแล้ว ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่ท่านก็ทุกข์ทรมานมากแล้ว ตายไปยังมีคนมาด่าว่าท่านอีก ธาราทนไม่ไหวจริงๆ" นลินธาราพูดบอกย่าของตัวเองด้วยเสียงเศร้าเมื่อนึกถึงความเจ็บปวดของแม่ตัวเอง
"ธาราไม่ผิดหรอก ธาราอดทนมาโดยตลอด จะหมดความอดทนบ้างก็คงไม่แปลก ว่าแต่เรื่องธงชัยที่ยายนิวพูด ใช่ตาธงชัยลูกชายคุณครูประไพกับจ่าโสภณหรือเปล่า อย่าหาว่าย่าก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของหนูเลยนะธารา" คุณย่าดวงแขพูดถามหลานสาว
"ค่ะคุณย่า ธงชัยเดียวกันค่ะ แต่คุณย่าค่ะ ธาราไม่ได้คิดกับพี่เขาในทางชู้สาวเลยตั้งแต่แรกนะคะ ธาราไปทำงานจริงๆ ธาราอยากทำงานเก็บเงินสักพักจะเก็บเงินไว้ไปเรียนต่อ ที่นั่นให้เงินเดือนเยอะ อีกอย่างที่พักฟรีข้าวฟรีมื้อเที่ยง ธาราแทบไม่มีค่าใช้จ่ายจะได้เก็บเงินไว้เยอะๆ ธาราว่าทำงานอีกสักสองปีธาราจะลาออกไปเรียนต่อค่ะ เรียนที่เดิมนั่นแหละ จะได้อยู่ดูแลคุณย่าด้วย คุณย่าเชื่อที่ธาราพูดไหมคะ" นลินธาราเล่าให้ย่าของตัวเองฟังและถามย่าว่าเชื่อใจตนเองหรือไม่
"ย่าเชื่อธาราลูก แล้วเรื่องตาอาร์มล่ะ หนูพอจะมีใจชอบพอพี่เขาไหม ย่ากับนายอำเภอแอบลุ้นนะลูก" ย่าดวงแขถามอีก
"ไม่ค่ะ ธาราไม่ได้คิดอะไรกับพี่อาร์ม ธาราไม่อยากแต่งงาน ธาราอยากอยู่กับคุณย่าแบบนี้ แต่งงานแล้วชีวิตดูวุ่นวาย ยุ่งยากเสียเหลือเกิน ธาราไม่อยากแต่งงานค่ะ" นลินธาราพูดบอกย่าน้ำเสียงหนักแน่น
"ถ้าธาราไม่คิดอะไรกับพี่เขา ย่าก็ไม่บังคับหรอกลูก ไปเตรียมตัวเถอะเดี๋ยวต้องกลับไปทำงานไม่ใช่เหรอ" ย่าดวงแขพูดบอกหลานสาว
"ค่ะคุณย่า งั้นธาราขอไปอาบน้ำเก็บของก่อนนะคะ"
ฝั่งธงชัยเมื่อเห็นข่าวสังคมตอนเช้าที่นลินธาราถ่ายรูปคู่กับลูกชายนายอำเภอก็ทำให้เกิดอาการไม่พอใจอย่างมาก จึงกดโทรศัพท์พยายามติดต่อนลินธาราแต่ก็ติดต่อไม่ได้เพราะนลินธาราปิดเครื่องไว้ จึงเรียกสินธุมาหา
"ไอ้สิน วันนี้ไปเที่ยวกัน ไม่เมา ไม่กลับ คืนนี้ไม่ฮั่นทั้งเหล้าทั้งผู้หญิงกูเลี้ยงเอง" ธงชัยพูดกับสินธุ
"โธ่พี่ธงพูดเบาๆหน่อย เหล้าน่ะพอไหว แต่หญิงนี่ผมมีแฟนแล้ว เดี๋ยวพิกุลมันได้ยิน พี่ธงไม่ไปกับนายหัวเหมราชล่ะ คืนนี้นายหัวมาที่สวนนะ"
"นายหัวก็เลิกเที่ยว เป็นคนดีเอาใจคู่หมั้นคนสวยของแกเหมือนกัน เออ กูฉายเดี๋ยวก็ได้" ธงชัยพูดงอนๆ
"เดี๋ยว ผมไปเป็นเพื่อน ไปขับรถให้ เมาเต็มที่เลยพี่" สินธุพูดด้วยความเป็นห่วงลูกพี่ รู้ดีว่าสาเหตุที่ทำให้ลูกพี่ตัวเองเป็นแบบนี้เพราะข่าวน้องธาราที่ลงในเพจดังของจังหวัดเมื่อเช้านี้แน่ ๆ
- ผู้เขียน
