บทที่9.มิสซิสฟิริเซีย
อิรินาขยับตัวเข้าใกล้ชะเอม มือกลมป้อมยกขึ้นจับชายเสื้อของชะเอมไว้แน่น พร้อมกับรีบก้มหน้าลง เหมือนกำลังกลัวอะไรบางอย่าง หญิงสาวขมวดคิ้ว เธอรับรู้ถึงความผิดปกติ ชะเอมเหลียวมองไปรอบๆ เธอเห็นใครบางคน กำลังเดินตรงมาทางนี้ ‘หล่อน’ ใช่คนที่เดินมาเป็นผู้หญิง ผู้หญิงสวยจัดคนหนึ่ง กับการแต่งกายฉูดฉาดไม่ต้องบอกก็รู้ หล่อนต้องมีความสัมพันธ์กับคนบ้านนี้แน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถฝ่าปราการป้องกันของเหล่าบอดี้การ์ดพันธุ์ดุมาได้แน่นอน
“เซไฮ!! เบบี้”
เสียงหล่อนแหลมปรี๊ด แววตาจิกๆ พิกล คำทักทายที่ฟังยังไงก็หาได้มีความอบอุ่น ไม่แปลกเลยที่อิรินาจะกลัว
“เป็นอะไรไปยัยหนู หม่ามี้มาหาทั้งที จะหลบหน้าหลบตากันทำไม?”
น้ำเสียงออกจะดุไปสักนิด สำหรับวิธีพูดของมารดาที่พูดกับบุตรสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานาน
“มาหาหม่ามี้สิ มาให้กอดหน่อย คิดถึ๊งคิดถึง!!”
มือเรียวสวยอ้ากว้าง พร้อมกับยิ้มหวานทั้ง
