รติรสมองมือหนาที่ตักอาหารจากถาดของเขามาวางใส่ถ้วยตรงหน้า เธอจำกัดสายตาเพียงมือเขาเพราะไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองสบตา ความอับอายนั้นมาจากประสบการณ์แรงร้อนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เธออับอาย เพราะเดนิมได้แสดงให้เห็นแล้วว่า เขาไม่จำเป็นต้องข่มเหงเธออย่างหยาบช้า แต่เป็นเธอเองที่หลงระเริงไปกับมนตร์ขลังของเปลวไฟปรารถนา และสุดท้ายก็ถูกแผดเผาจนมอดไหม้
เดนิมชำเลืองมองสาวเจ้าในชุดกาลาไบยาสีฟ้าด้วยดวงตาที่พราวยิ้มขำ และยอมรับว่า ยามที่เธอสวมใส่ชุดแบบนี้แล้วงดงามและดูเย้ายวนใจในเวลาเดียวกัน
เขารู้เธอคิดอะไรอยู่ เลยไม่เซ้าซี้รบเร้า หากมีอะไรที่เขาต้องการนำเสนอ ชายหนุ่มจะพูดเบาๆ แล้วหยิบอาหารนั้นมาวางบนจานของเธอ ก่อนจะหันไปสนทนากับหัวหน้าอิฟฟัตซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆ
เดนิมกับอิฟฟัตรู้จักกันมานาน พูดไปผู้สูงวัยท่านนี้ก็เหมือนเป็นเครือญาติ ตอนที่เขายังเล็ก บิดาได้ส่งให้มาอยู่กับอิฟฟัตเพื่อเรียนรู้การใช้ชีวิตใน
