บทนำ EP.2
1032 คำ
เพื่อนของเธอไม่ได้เป็นคนสวยเลอเลิศจนใครเห็นต่างพากันมองเหลียวหลัง แต่จัดเป็นคนที่ใครมองแล้วต้องหันกลับมามองซ้ำมากกว่า จากผิวเนียนสวยแปลกตาจะขาวก็ไม่ใช่จะเหลืองก็ไม่เชิง ถ้าปัดผมยาวๆ ที่เจ้าตัวชอบนำมาปิดบังใบหน้าตัวเองไว้ออก หรือไม่ก็เลิกเกล้ามวยผมเป็นคนแก่คงเป็นจุดสนใจมากกว่านี้
ฉับพลันความคิดอะไรบางอย่างก็วาบเข้ามาในหัวสมองของกรวรรณจนต้องกลั้นยิ้มเอาไว้ เมื่อนึกถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา
“ถ้าฉันไม่ทำตัวซอมซ่อก็คงไม่รู้หรอกว่าคนสมัยนี้มองคนที่ภาพลักษณ์ และยังพลอยได้เห็นสันดานของมนุษย์ผู้ชายด้วย”
“แกอย่าเหมารวมอย่างนั้นสิหนูวา ต้องบอกว่ามนุษย์ผู้ชายบางคนเท่านั้น ไม่ใช่ทุกคน ผู้ชายดีๆ ไม่ใช่มีแต่ในนิยายหรือละครหรอกน่า แกจำไม่ได้หรือที่ใครต่อใครมักจะบอกว่าชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย แล้วฉันคิดว่าที่แกบอกว่าชอบคุณปกรณ์น่าจะเป็นแค่หลงมากกว่า เพราะถ้าชอบจริงอาการของแกน่าจะหนักหนากว่านี้ ฉันพูดถูกไหมล่ะ”
คนถูกว่าหลงมากกว่ารักคิดใคร่ครวญตามแล้วก็เริ่มไม่แน่ใจตัวเอง นั่นสินะ...อาจจะเป็นอย่างที่ผู้เป็นเพื่อนพูดก็ได้ เพราะความรู้สึกของเธอเวลานี้ไม่ใช่อาการของคนอกหัก แต่เป็นคับแค้นใจมากกว่า
ปกรณ์ที่กำลังตกอยู่ในหัวข้อของการสนทนาเป็นผู้จัดการบริษัทจัดจำหน่ายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่เธอและกรวรรณทำงานอยู่ โดยผู้เป็นเพื่อนทำงานที่บริษัทแห่งนี้มาก่อนแล้วจึงชักชวนเธอมาทำด้วย
“ก็คงจริงอย่างที่แกพูด เลิกพูดถึงผู้ชายคนนี้กันเถอะ แล้วนั่นแกถือนิตยสารอะไรมาด้วยยายนก” ขวัญชีวาเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นในมือของเพื่อนนอกจากจะมีถุงกล้วยทอดที่เจ้าตัวกำลังหยิบกินไม่หยุดปากแล้ว ยังถือนิตยสารติดมือมาด้วย
“อ๋อ นิตยสาร คู่สร้างคู่รัก น่ะ” คนถูกถามตอบพลางก้มลงมองสิ่งที่ถืออยู่ “มีหลายคนบอกฉันว่าคอลัมน์ดูดวงในนี้น่ะโคตรแม่นเลย เรียกว่าเป็นจุดเด่นของนิตยสารหัวนี้เลยก็ว่าได้” คนพูดพูดน้ำเสียงตื่นเต้นเพราะตัวเองเชื่อเรื่องพวกนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่คนฟังอย่างขวัญชีวาฟังแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อถือ
“ยายนกแกนี่งมงายไม่เข้าเรื่อง ฉันเคยบอกแกหลายหนแล้วว่านิตยสารดูดวงน่ะส่วนใหญ่จะทำนายแบบครอบคลุมหรือโดยภาพรวม ใครเข้าข่ายก็เชื่อเป็นตุเป็นตะว่าเป็นเรื่องจริง แต่ในทางกลับกันบางคนดูตามดวงบอกว่าจะโชคดีอย่างนั้นอย่างนี้แต่ก็ไม่เห็นเป็นจริง”
“เรื่องแบบนี้ถ้าแกไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่” คนเชื่อสวนทันควัน “แล้วดูไปก็ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนนี่นา มา...เดี๋ยวฉันดูให้ แกเกิดราศีธนูนี่นา” พูดพลางก็เปิดนิตยสารที่หน้าปกเป็นรูปพระเอกนางเอกจากละครเรื่องดังที่กำลังออกอากาศอยู่ในขณะนี้ จากนั้นก็พลิกไปยังหน้าดูดวงแล้วมองหน้าเพื่อน “เรื่องงานกับการเงินฉันขอข้ามนะเพราะคนอย่างแกไม่มีปัญหาด้วยเรื่องสองเรื่องนี้อยู่แล้ว”
คนไม่เชื่อเรื่องดวงถอนหายใจเฮือกใหญ่ คร้านที่จะเถียงจึงพยักหน้าออกไปอย่างแกนๆ “เออ ตามใจแกเหอะ”
กรวรรณยิ้มกว้างถูกใจแล้วอ่านคำทำนายในนิตยสารให้ฟังด้วยน้ำเสียงอันดังฟังชัด “คนเกิดราศีธนูเป็นคนรักใครยาก ดังนั้นความรักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตจึงเป็นแค่สายลมพัดผ่านมาแล้วก็พัดผ่านไป” คนอ่านละสายตาจากนิตยสารมองหน้าเพื่อน “แค่ขึ้นต้นก็แม่นแล้วนะหนูวา แกเป็นคนรักใครยากอย่างที่นิตยสารบอกจริงๆ”
ขวัญชีวาฟังแล้วอึ้งเล็กน้อย เพราะความจริงเธอก็เป็นคนรักใครยากจริงๆ ที่ผ่านมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยใช่ว่าจะไม่มีใครมาจีบ แต่เธอไม่เคยสนใจเองต่างหาก กระทั่งมาเจอปกรณ์ที่ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอหวั่นไหวไปกับคำพูดหวานๆ ของอีกฝ่าย ดังนั้นเมื่ออีกฝ่ายจะแต่งงานทั้งๆ ที่ปากบอกว่าชอบเธอ หญิงสาวจึงรู้สึกแค้นใจนักหนา
“อย่างที่ฉันบอกแกเมื่อกี้นั่นแหละ ที่แกคิดว่ารักคุณปกรณ์อาจเพียงแค่หวั่นไหวเท่านั้น เพราะผู้ชายคนนี้เป็นคนพูดจาไพเราะอ่อนหวานจนคนฟังเคลิ้มมานักต่อนักแล้ว” กรวรรณพูดราวกับล่วงรู้ว่าภายในใจเธอกำลังคิดอะไรอยู่
“เอาละ แล้วยังไงต่อ” คนเกิดราศีธนูถาม ไม่ใช่เพราะอยากรู้แต่จะได้จบๆ แล้วเลิกพูดเรื่องนี้เสียที
คนถูกเร่งเร้ากวาดตามองตัวอักษรตรงหน้าแล้วยิ้มกว้างราวกับถูกอกถูกใจคำทำนายที่กำลังจะอ่าน “ภายในเดือนนี้สาวราศีธนูบางคนจะพบกับรักแท้ จงเตรียมตัวเตรียมใจของท่านเอาไว้ให้พร้อม”
ขวัญชีวาฟังแล้วถึงกับส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อถือ “เฮ้อ...หลงฟังอยู่ตั้งนาน รักแท้บ้าบอที่ไหนกันล่ะ แกก็รู้ว่าฉันเพิ่งจะอกหักมาหยกๆ”
คนพูดว่าเพิ่งอกหักมาหยกๆ ดวงตาที่เห็นไม่ได้ฉายแววหรือบ่งบอกถึงความเศร้าโศกเสียใจเลยสักนิด จนกรวรรณฟังแล้วอดหัวเราะคิกออกมาไม่ได้
“ฉันเพิ่งรู้ว่าคนอกหักหน้าตาเป็นแบบแก ส่วนเรื่องคำทำนายในนิตยสารถ้าแกไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดในโลกนี้บางเรื่องเหลือเชื่อจะตาย ทุกอย่างอยู่ที่โชคชะตากับฟ้าลิขิต” กรวรรณพูดยิ้มๆ “เดี๋ยวฉันจะไปธุระแถวๆ บางจาก แกไปเป็นเพื่อนหน่อยสิหนูวา”
“แกจะไปทำไมที่นั่น”
คนถูกถามยิ้มกริ่ม “เอาน่า แกแค่ไปเป็นเพื่อนฉันเท่านั้นก็พอ”
- ผู้เขียน
