บทที่ 4 เหตุบังเอิญหรือทางเดินแห่งพรหมลิขิต E.2

999 คำ

ท่าทางกลั้นหัวเราะจนแก้มกระตุกรวมทั้งเสียงหัวเราะในลำคอของเดฟนับตั้งแต่ขึ้นมานั่งอยู่หลังพวงมาลัยทำให้ฌอนมองคนสนิทตาขุ่นขวาง “แกกลายเป็นคนเส้นตื้นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เดฟ รู้สึกว่ามาเมืองไทยครั้งนี้นอกจากจะพูดเก่งแล้วยังยิ้มเก่งหัวเราะเก่งขึ้นนะ” คนถูกค่อนว่าพยายามกลั้นอาการที่กำลังเป็นอยู่ลงอย่างยากลำบาก แต่ครั้นนึกถึงท่าทางของหญิงสาวผู้นั้นขึ้นมา อาการกลั้นที่ทำอยู่ก็หลุดกลายเป็นเสียงหัวเราะลั่นขึ้นมาแทน “ผมนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นตอนที่นายพูดภาษาไทยออกไปแล้วยังขำไม่หาย นายคิดว่าเธอพูดซุบซิบอะไรกับยายเตี้ยหรือครับ” คำถามดังกล่าวทำเอาดวงหน้าของคนถูกถามฉายแววหงุดหงิด “คนฉลาดอย่างแกน่าจะเดาออกนะเดฟ” พูดพลางฌอนก็นึกภาพของหญิงสาวที่ถูกพูดถึงตาม ฉับพลันใบหน้าเหวอๆ อ้าปากค้างของเธอก็ผุดวาบขึ้นมา ซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มก็อดอมยิ้มออกมาไม่ได้ แต่ก็ทำให้เขานึกถึงคำพูดของเธอขึ้นมาอีกครั้ง ‘ผู้ช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม