บทที่ 10 อ๋องน้อย E.1

970 คำ

ฌอนก้าวลงจากรถยนต์คันงามตรงไปยังรั้วที่ทำมาจากไม้ระแนงสีน้ำตาลออกแดงสูงเคียงอกซึ่งโอบล้อมเรือนไทยหลังใหญ่ใต้ถุนสูงอายุกว่าสองร้อยปีที่สร้างจากไม้สักทองทั้งหลังเอาไว้ เรือนหลังนี้เป็นมรดกตกทอดมาจากต้นตระกูลขุนนางเก่าของผู้เป็นยายในสมัยรัชกาลที่ ๕ ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึกๆ ราวกับซึมซับเอาบรรยากาศรอบข้างเข้าไปเก็บไว้ข้างใน และเป็นอย่างนี้ทุกครั้งยามได้กลับมาเยือนบ้านเกิดของมารดา ช่วงในวัยเด็กเขาเคยมาอยู่ที่นี่ ดังนั้นภาพทุกภาพยังคงอยู่ในความทรงจำไม่ลืมเลือน เจ้าของร่างสูงเพรียวยืนอยู่ในท่วงท่าค่อนข้างสบาย เสื้อเชิ้ตสีชมพูริ้วขาวตอนนี้อยู่ในสภาพไม่เรียบกริบเหมือนเช่นตอนเช้าแล้ว แขนเสื้อทั้งสองข้างถูกพับขึ้นลวกๆ มาจนถึงข้อศอก กระดุมถูกปลดออกสองเม็ดจนเห็นหน้าอกขาวๆ หนั่นแน่นไปด้วยมัดกล้ามสวย เรือนผมยุ่งเหยิงทว่ากลับทำให้ดวงหน้าขาวจัดที่เจือด้วยรอยยิ้มน้อยๆ ดูคมเข้มขึ้น แล้วภาพบ้านทรงไทยประยุกต์อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม