กลิ่นหอมของอาหารลอยคลุ้ง ลัดดาคนแกงส้มปลากะพงในหม้อแล้วยิ้มกว้าง อดภาคภูมิใจในฝีมือตนไม่ได้ เพราะบรรดาสาวใช้ในบ้านต่างพากันชื่นชม วันนี้พ่ออดีตสามีต้องชอบฝีมือเธอมากแน่ๆ นอกจากแกงส้มแล้วยังมีทอดมันปลากรายและปูผัดผงกระหรี่ของชอบบุตรสาวอีกด้วย กลิ่นความหอมซึ่งปกติที่บ้านหลังนี้ไม่เคยมีสร้างความแปลกใจให้วิไลพรไม่น้อย เธอรีบเร่งฝีเท้ามายังครัว ได้ยินเสียงหัวเราะร่วนของบรรดาบ่าวไร่ก่อนพบหน้าเข้ากับอดีตภรรยาของสามี
“เดี๋ยวนี้พวกแกไม่ทำอาหารกันเองแล้วหรือไง ถึงได้ใช้คนอื่นมาทำ!” วิไลพรถามเสียงลั่น แล้วเดินเข้ามากอดอกกวาดตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า ของคนที่ตนเกลียด “หรือผู้หญิงคนนี้คือคนใช้ใหม่!”
บ่าวไพร่ในบ้านพากันเงียบกริบ ก่อนที่อำแดงจะเอ่ยปาก
“นี่คุณลัดดาค่ะ เป็นแม่ของคุณลักนาราซึ่งเป็นหลานสาวคุณท่านไงคะ คุณวิไล”
วิไลพรตวัดสายตามอง เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความหมั่นไส้
“อ๋อ! อย่างนั้นเองเหรอ มีศ
