สุดทางรัก End of Love

ตอนที่ 3 เป้าหมายในการมาเที่ยว

เรามาถึงช่วงสายๆ ก่อนที่พี่ชายฉันจะบอกให้ทุกคนเอาของไปเก็บแล้วค่อยไปหาอะไรกิน ช่วงเย็นค่อยปาร์ตี้ริมหาดกัน ลืมบอกที่นี่สวยมาก หรูมาก ที่สำคัญเป็นธุรกิจของแฟนมโนฉันด้วย

ฉันแต่งตัวเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งพี่น้ำหวานที่พักห้องเดียวกันก็ทักขึ้นมาทันที ความจริงเราต้องพักด้วยกันสามคน เพราะได้ห้องใหญ่สุด มีฉัน พี่น้ำหวานและอีกคนคือพี่เชียร์ ที่ตอนนี้ไม่รู้ถึงไหนแล้ว เห็นพี่น้ำหวานบอกว่ายังตกลงกับพี่สงครามไม่ได้ว่าจะพักที่ไหน (สองคนนั้นเขาเหมือนเป็นแฟนกันนะ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันดูออก)

“แซ่บมากน้องพี่ ให้มันได้อย่างนี้สิ มาเที่ยวทะเลทั้งทีมันต้องจัดเต็มกันหน่อย” เสียงพี่น้ำหวานดังขึ้นในตอนที่ฉันเปลี่ยนชุดเสร็จ กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ใช่ค่ะ มาเที่ยวทะเลทั้งที ก็ต้องจัดเต็มกันสักหน่อยสิพี่น้ำหวาน มาเที่ยวทะเลก็ต้องแต่งสวยๆ เซ็กซี่ๆ พี่ออสตินจะได้หลงซอนมากขึ้น แต่แหม๊มมพี่น้ำหวานก็ใช่ย่อยนะคะ ฮ่าฮ่าฮ่า” ฉันเอ่ยแซวพี่น้ำหวานไปตามจริงเพราะพี่เขาเซ็กชี่มาก นมเป็นนม เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด ขนาดฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันยังแทบกลืนน้ำลายเลย

“ ไปค่ะ เราไปเช็คเรตติ้งกัน” ฉันบอกพี่น้ำหวานด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แค่ได้นึกถึงพี่ออสติน ฉันก็มีความสุขมากแล้ว ยิ่งเรื่องแต่งตัวไว้ใจฉันกับพี่น้ำหวานได้ เราสองคนไม่เคยทำให้ผิดหวัง

. “จัดไปค่ะ ซิส 555”

เราสองคนเดินออกไปจากห้องด้วยความมั่นใจ ก่อนที่ฉันจะเจอพี่ชายตัวเอง แถมยังโดนพี่ชายสวดฉันนิดหน่อยเรื่องการแต่งตัว แต่โชคดีมีพี่น้ำหวานช่วยพูด

คือฉันก็ไม่ได้ใส่ชุดที่มันโป้อะไรมากหรอกนะ มันก็แค่เสื้อสายเดี่ยวสีขาวที่มันบางแสนบาง ไหนจะหน้าอกที่มันโตเกินตัวของฉัน คือแม่ให้มาเยอะ หน้าท้องที่แบนราบ บวกกับเรียวขาขาวๆ ที่โผล่พ้นกางเกงยีนขาสั้นของฉันที่มันสั้นสไตล์พี่ใบเตย คือฉันเป็นลูกเสี้ยวครึ่งนะ เรื่องความสูงจึงไม่ต้องห่วง ฮึ พี่ออสตินก็ออสตินเหอะ ต้องมีน้ำลายหกกันบ้างแหละ

แต่ทำอย่างไรให้พี่ชายสุดหวงน้องอย่างพี่มาโครเลิกบ่นให้ฉันก่อน คือพี่ชายฉันก็ไม่ถึงขึ้นเต่าล้านปีหรอกนะ แต่ก็ไม่ถึงขึ้นปล่อยมากนัก คือยังไงก็หวงน้องสาวตัวเองนะ ประมาณน้องสาวสวยฮ่าฮ่าฮ่า

“ยัยซอน แต่งตัวอะไรมาฮะ” มาโครเห็นน้องสาวก็บ่นทันที

นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ แต่ซอนญ่าศิษย์พี่น้ำหวานเสียอย่าง ไม่สนอยู่แล้ว

“เสื้อสายเดี่ยวไง พี่มาโครไม่รู้จักเหรอคะ” จัดคืนไปหนึ่งดอก

“รู้ แต่ซอนไม่ดูคนอื่นๆ เขาแต่งตัวกันเหรอ เราจะไปกินข้าวและจะไปตลาดกันต่อเพื่อซื้อของมาทำกินกันเย็นนี้ แล้วน้องจะใส่ชุดนี้ไปเดินตลาด” พี่มาโครถามขึ้น สีหน้าไม่พอใจนิดๆ แต่ซอนไม่สน

“ใครบอกพี่ว่าซอนจะไปตลาดด้วย” ฉันเอ่ยขึ้นด้วยความเอาแต่ใจของตัวเองเช่นเคย ก็ฉันแต่งตัวแบบนี้ เพื่อมากินข้าวและถ่ายภาพสวยๆ ริมทะเลเท่านั้น ไม่ได้จะใส่ไปเดินตลาดสักหน่อย

“ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปครับ น้องซอนญ่าของพี่ชานนท์ น้องซอนญ่ารออยู่ตรงนี้แหละ แดดยิ่งร้อนๆ เดี๋ยวผิวขาวๆ ของน้องจะไหม้เอาได้” พี่ชานนท์ผู้กะล่อนที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันหันไปส่งยิ้มหวานให้พี่เขา พลางยักคิ้วให้หนึ่งทีที่พี่เขาพูดได้ถูกใจ

ตอนนี้ทุกคนยืนมองเราสองคนพี่น้องที่กำลังเถียงกันอยู่อย่างไม่มีใครยอมใครและสุดท้ายก็เหมือนทุกครั้ง คนที่ต้องยอมก็คือพี่มาโคร แต่ถึงพี่มาโครจะยอมให้ฉันใส่ชุดนี้ แต่มีข้อแม้ว่าให้ฉันใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวของพี่เขาสวมทับไว้ด้วย เพราะพี่มาโครใส่เสื้อมาสองตัว แค่นั้นยังไม่พอ ยังแวะซื้อผ้าให้ฉันมัดเอวไว้อีก

หมดกันความเซ็กชี่ขยี้ใจพี่ออสตินของฉัน

ฉันกับพี่มาโครมาถึงร้านอาหารหลังเพื่อนๆ ทุกคนนั่งรอที่โต๊ะกันหมดแล้ว เพราะมัวไปซื้อผ้ามามัดเอวกัน ฉันรีบมองหาพี่ออสติน เพื่อจะได้นั่งกินข้าวติดกับพี่เขา

แต่อดจ้า พี่มาโครลากฉันไปนั่งด้านข้างตัวเองแทน ฉันจึงยอมไปนั่งอย่างไม่สบอารมณ์นัก เรามากันแทบครบหมดแล้ว ขาดแค่พี่สงครามกับพี่เชียร์ ฉันได้แต่มองพี่ออสตินตาละห้อย อยากว๊าปตัวเองไปนั่งข้างพี่เขาจังเลย เพราะวันนี้พี่ออสตินของฉันหล่อมากจริงๆ พี่เขาใส่เสื้อกล้ามสีขาวข้างใน สวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวลายน้ำทะเล แค่นี้ก็หล่อมากแล้ว หล่อแบบพร้อมเปย์ด้วยร่างกายฉันเลย

เนื่องจากพวกเรามากันเยอะและทางร้านก็ไม่ได้ต่อโต๊ะให้ ทำให้โต๊ะฉันกับโต๊ะพี่ออสตินอยู่คนละฝัง แต่มองเห็นกันได้ชัดเลยหละ

เข้าทางฉันเลย ฉันค่อยๆ ปล่อยให้ผ้าคลุมหลุดออกจากเอว เผยเรียวขาขาวของฉัน พี่ออสตินนั่งหันหน้ามาทางนี้ ต้องเห็นบ้างละ

พรึบ

หมดกัน คนที่เห็นก่อนพี่ออสตินคือพี่ชายฉันเอง และรีบดึงผ้าขึ้นมาคลุมไว้ทันที ฉันนี่เซ็งสุดๆ เลย ทำไมพี่ชายฉันไม่เข้าใจน้องสาวอย่างฉันเลย

พอกินข้างเสร็จ พวกเราไม่ได้ไปซื้อของอย่างที่ตั้งใจไว้หรอก คือแดดแรงมาก พวกพี่ๆ เขาเลยสั่งมาแทน ตอนนี้พวกเราเลยมาเดินเล่นกันที่ริมหาด พวกผู้ชายก็นอนดื่มเบียร์มองสาวๆแต่งชุดบิกินีตาเยิ้มกันเชียว ยิ่งพี่ออสตินของฉันยิ่งมองไปอัดบุหรี่ไป อย่างนี้ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง

ฉันกับพี่น้ำหวานและพี่เชียร์เลยคุยกันว่าจะเข้าไปเปลี่ยนชุดกัน จะเอาให้ทะเลพัทยาลุกเป็นไฟกันเลย

สุดท้ายมีแค่ฉันกับพี่น้ำหวานที่รอดได้ใส่ชุดที่เอามา พี่เชียร์ไม่รอดจากพี่สงคราม ออกมาจากห้องไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เห็นส่งข้อความมาบอกพี่น้ำหวานว่าไม่ได้ไปด้วยแล้ว ตอนนี้เลยเหลือแค่ฉันกับพี่น้ำหวานสองคน ฉันเองก็ใช่ว่าพี่มาโครจะไม่ห้ามนะ ทั้งห้ามทั้งบ่นเลยแหละ แต่ซอนไม่สน

พอเราถ่ายรูปและเดินเล่นกันจนเหนื่อยแล้ว ฉันกับพี่น้ำหวานก็เดินเข้าไปรวมตัวกับพวกพี่ๆ เขา

“พอน้องซอนญ่าของพี่ชานนท์มา ทำเอาสาวๆ ทั่วพัทยาหมองไปเลย” พี่ชานนท์เจ้าเก่าเจ้าเดิมเอ่ยขึ้น

“ไอ้เหี้ยนนท์ กูก็เดินมาพร้อมน้องเขา ไม่เห็นมึงจะชมกูบ้างเลย กูก็สวยเช็กซี่เหมือนกันนะ มึงดูดีๆ” พี่น้ำหวานทักท้วงขึ้น เมื่อเห็นพี่ชานนท์ชมฉัน

“อย่างมึงเขาไม่เรียกเซ็กซี่ เขาเรียกเซ็กเสื่อม แก่จนนมยานไปหมดแล้ว” พี่ชานนท์บอกพี่น้ำหวานสีหน้ายียวน

“ไอ้เหี้ยนนท์หยาบคายมากไปแล้วนะ นมกูไปยานบนหัวมึงรึไง” พี่น้ำหวานตวาดใส่หน้าพี่ชานนท์เสียงดัง

“ก็เกือบถึงแล้วเหมือนกัน คุณยายน้ำหวาน” พี่ชานนท์เลียนแบบเสียงยานเหมือนคนแก่ใส่พี่น้ำหวาน

“ไอ้เหี้ยนนท์ มึงไม่ได้ตายดีแน่ กูจะเอานมยานๆ ของกูยัดปากมึงเอง” ว่าจบพี่น้ำหวานวิ่งเข้าใส่พี่ชานนท์ ทำให้พี่ชานนท์รีบวิ่งหนีออกไป

ฉันจึงเข้าไปนั่งเล่นแทนที่พี่ชานนท์ ส่วนพี่ชายฉันออกไปสั่งอาหารกับ พี่ขุนพล ตอนนี้จึงเหลือแค่ฉันกับพี่ออสตินที่ยังนั่งเล่นรออยู่ที่ริมหาด

หาดที่นี่สะอาดและลมพัดเย็นดีมากบรรยากาศก็ดีแบบสุดๆ จนฉันเผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็เกือบเย็นแล้ว ฉันงัวเงียตื่นมา ก่อนจะหันมองไปรอบๆ

ฉันหยิกตัวเองทันที นี่ฉันยังไม่ตื่นหรือ ฉันถึงฝันว่าพี่ออสตินมานั่งเฝ้าในตอนที่ฉันหลับ ก่อนที่ทุกอย่างจะชัดเจนขึ้น เมื่อเสียงพี่เขาเรียกฉันออกจากภวังค์

“ตื่นสักที หลับนานเหมือนเดิมนะเรา อะนี่...น้ำมะพร้าวอ่อน ดื่มสิ จะได้สดชื่น” พี่ออสตินยื่นลูกมะพร้าวอ่อนที่พร้อมดื่มมาให้ฉัน

ฉันรับมันมาอย่าง งงๆ นี่ตื่นแล้ว หรือว่ายังฝันอยู่วะเนี่ย ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนพี่เขาจะตัดบทออกมา

“เรารีบไปหาพวกนั้นกันเถอะ ป่านนี้คงรอเรานานแล้ว”

พูดเสร็จพี่เขาก็ลุกขึ้นทันที ฉันเลยต้องรีบลุกตาม เพื่อจะได้เดินไปพร้อมกับพี่เขา ทีนี้ละฉันจะยิ้มไม่หยุดเลย

พอเราเดินมาถึงปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้นแล้ว และเหมือนจะมีแขกมาเพิ่มอีกสามคน ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าแขกที่มาใหม่ไม่เป็นผู้หญิงและที่สำคัญยังเป็นศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งของฉันด้วยเพราะเป้าหมายของนางเป็นพี่ออสตินด้วย เธอคนนั้นชื่อพี่เฟียส ส่วนอีกสองคนเห็นว่าชื่อพี่ลิลลี่กับพี่เพ-ลิน ซึ่งพี่เพ-ลินนี่เห็นว่าเป็นแฟนเก่าพี่สงครามและเป็นพี่สาวของพี่เชียร์ด้วย

พอเข้ามาในงาน ฉันก็ขอตัวขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนมาร่วมงาน เพราะฉันต้องแต่งตัวให้เริดเข้าไว้ อย่าลืมว่าศัตรูหัวใจหมายเลขหนึ่งฉันอยู่ที่นี่ ฉันต้องเร่งทำคะแนนให้ พี่ออสตินรักฉัน หลงฉันจนไม่มองใครนี่แหละ คือเจตนาที่แท้จริงที่ฉันมาทะเลในครั้งนี้