อดีตที่ไม่น่าจดจำ
554 คำ
ตอนที่ 10
เจนภพอดีตสามีตาสืบจนรู้ว่าอดีตภรรยาอยู่ที่ไหนภายในอาทิตย์เดียว ตลอดเวลาที่ทั้งสองคบกันมาห้าปี ระยะหลัง ๆ ปุริมปรัชญ์ต้องใชความอดทนอย่างสูงมาโดยตลอด แต่ครั้งสุดท้ายนี้มันเกินไปที่ผู้หญิงอย่างเธอจะรับไหว เพราะสามีต้องการให้เธอหลับนอนกับเจ้าหนี้รายล่าสุดเพื่อแลกกับหนี้สินทั้งหมดของเขา หนี้ซึ่งเธอไม่ได้เป็นก่อ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง เธอคงไม่ต้องได้คนอย่างเขามาเป็นสามีหรอก เจนภพกระชากร่างภรรยาไปที่ห้องนอนของเธอ เขาต้องการจะปลดปล่อยกับเธอก่อนส่งให้เจ้าหนี้ภายในวันนี้
“อย่าทำอะไรปรัชญ์นะพี่ภพ” อดีตภรรยาบอกด้วยเสียงสั่นเครือ
“ทำไม ลืมรสสวาทของผัวคนนี้แล้วเหรอ” หญิงสาวขยับกายถอยหนีอดีตสามี ซึ่งตอนนี้เขาเหมือนเสือผู้หิวโซที่เห็นกวางน้อยอย่างเธอเป็นเหยื่ออันโอชะ
“เห็นแก่เจ้าเอยเถอะ..พี่อย่าทำแบบนี้กับปรัชญ์เลย” หญิงสาวพยายามข่มเสียงที่เริ่มสั่นให้เป็นปกติ ปุริมปรัชญ์ถอยหนีจนแผ่นหลังสัมผัสกับผนังห้อง
“สงสัยว่าเจ้าเอยคงอยากจะมีน้องอีกสักคนแล้วมั้ง มา..เดี๋ยวพี่ทำให้ ฮ่า ๆ ๆ” สายตาหื่นกามของอดีตสามีกวาดมองไปทั่วเรือนร่างของเธออย่างพอใจ ก่อนจะโน้มหน้าเป่าลมข้างใบหูเล็ก แล้วกระซิบด้วยเสียงแหบพร่า
“พี่เป็นผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นผัวปรัชญ์คนแรกนะ จำไม่ได้หรือไง!!!” คำพูดถูกหยุดเมื่อเข่าแหลมๆ ยกกระแทกกล่องดวงใจของอดีตสามี ทว่าเขากลับหลีกหนีได้ทัน
“ยังจะใช้มุกนี้กับพี่อีกหรือจ๊ะ ถ้าเธอเก่งก็คงไม่โดยฉันวางยาหรอก ฮ่า ๆ ๆ” ในอดีตเธอถูกเจนภพวางยาข่มขืน ก่อนจะถ่ายคลิปเก็บไว้เพื่อล่วงเกินเธอเรื่อยมา เธอยอมอยู่กินกับเขาเพราะมีลูกด้วยกัน และปุริมปรัชญ์ก็เพิ่งมารู้วันนี้ว่าเขาวางยาเธอ เธอคิดมาตลอดว่าตัวเองปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เมื่อรู้ความจริงเธอก็รู้สึกรังเกีียจและขยะแขยงอดีตสามีขึ้นไปอีก
เจนภพผลักร่างภรรยาสาวให้นอนลงบนเตียง โดยมีร่างหนาของเขาตามลงไปทาบทับอย่างแนบแน่นไปทั่วทั้งตัว ท่อนขาแข็งแรงแนบติดกับท่อนขาเรียวยาว ภรรยาสาวได้แต่สะบัดหน้าไปมาเมื่อเขาซุกไซ้ไปทั่วลำคอขาว และเขาก็พยายามจะถอดเสื้อผ้าเธอ
“อื้ม...ปรัชญ์จ๋า...หอมหวานเหมือนเดิมเลยที่รัก ผัวคิดถึงกลิ่นนี้ของเมียจังเลย..” อดีตสามีเอ่ยเสียงพร่า เจนภพเหลือบเห็นสายตาขุ่นเคืองของหญิงสาวที่แสดงออกถึงความโมโห ก่อนจะบดขยี้เรียวปากอิ่มและพยายามจะสอดลิ้นเข้าสู่โพรงปากนุ่ม หญิงสาวเม้มปากเอาไว้แน่น
เจนภพติดการพนันอย่างหนัก หลังจากทั้งสองอยู่กินกันได้เพียงสองปี ปุริมปรัชญ์พยายามประคับประคองครอบครัวเรื่อยมา จนท้ายที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว
- ผู้เขียน
