ตอนที่ 9
ช่วงใกล้เที่ยง ระหว่างที่ฉลามโทรนัดกับเพื่อนเสร็จเรียบร้อยว่าจะเข้าไปทำรายงานกันที่มหาลัย เขาแต่งตัวเสร็จก็กำลังจะออกไปหาอะไรกินก่อนไป ทันใดนั้นเจ้าเอยก็วิ่งหน้าตาตื่นมาเรียกเขา เด็กน้อยเขย่ารั้วที่หน้าบ้านเพื่อเรียกเขา ระหว่างที่เพชรตะวันกำลังจะขับมอเตอร์ไชค์ออกไปข้างนอก
“พี่ฉลาม ๆ พี่ฉลาม!!!”
“ว่าไงเจ้าเอย!!!” เขาลงจากรถมาหาเด็กน้อย
“พี่ฉลามช่วยคุณแม่ด้วยค่ะ” เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าเด็กน้อยจะให้ช่วยอะไร แต่ดูจากสีหน้าเด็กน้อยต้องมีเรื่องสำคัญแน่ ๆ เขาจึงวิ่งตามเธอไป
“ชอบชาดิสม์....แบบนี้ก็ไม่บอก” อดีตสามีเคลื่อนร่างกึ่งเปลือยขึ้นมาทาบทับเธอบนโซฟาเขายังสวมกางเกงอยู่แต่ส่วนบนเปลือยเปล่า
“ช่วยด้วย!!” หญิงสาวพยายามดิ้น ก่อนจะคว้าท่อนแขนของอดีตสามีแล้วกัดลงไปเพื่อให้เขาหยุดการกระทำดังกล่าว
เขาโมโหจึงตบหน้าหญิงสาวอดีตภรรยาพร้อมกับจัดการทุ่มร่างบางไปที่โซฟา และโถมร่างของตนเองลงมาทาบทับ ก่อนที่เสียงหัวเราะของเขาจะดังขึ้น
“ฤทธิ์เยอะแบบนี้ก็ดี พี่ชอบ ฮ่า ๆ”
หญิงสาวใช้มือดันใบหน้าของอดีตสามีที่ซุกไซ้ซอกคอเธอให้ออกหาง
ลมหายใจของอดีตสามีเป่ารดอยู่บริเวณซอกคอเธอ ท่อนแขนแข็งแรงของอีกฝ่ายรัดแน่นร่างกายบอบบางของเธอไว้แน่น ความหนักอึ้งของเรือนร่างอดีตสามีกดเธอไว้ กับโซฟาไม่ยอมปล่อย
“ยอมให้พี่เอาแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ทำเหมือนไม่เคยไปได้” อดีตสามีสบถ และพลางปลดกระดุมเสื้อของเธอออก เจนภพนั้นได้ย้อนมาหาปุริมปรัชญ์อีกครั้ง และครั้งนี้เขาก็ปีนรั้วบ้านเข้ามา เธอตกใจมากและทำอะไรไม่ถูก แล้วเจนภพก็จู่โจมเธอทันที
“เราหย่ากันแล้ว ขอให้มันจบแค่นี้เถอะค่ะ หนี้สินที่ปรัชญ์ชดใช้ให้พี่ก็ถือว่ามากพอแล้ว ให้ปรัชญ์อยู่กับลูกอย่างสงบเถอะค่ะ พี่อย่ามารังควานปรัชญ์อีกเลย
ปุริมปรัชญ์คบหากับอดีตสามี คือเจนภพ เมื่อห้าปีก่อน...แรก ๆ ก็รักกันดี แต่พอสุดท้ายเจนภพติดการพนัน และเธอต้องทำงานใช้หนี้ให้สามี จนสุดท้ายเธอต้องหอบลูกสาวหนีมาเช่าบ้านอยู่ที่นี่ เพราะมีเจ้าหนี้มาทวงถามไม่เว้นแต่ละวัน เจ้าหนี้บางคนก็ขอหลับนอนกับเธอเพื่อเป็นค่าหนี้ แต่เธอไม่ยอม ล่าสุดเธอถูกลวนลาม จึงตัดสินใจพาลูกสาวหนีมาอยู่ที่นี่ และคิดว่าจะได้อยู่อย่างสงบสุขแต่ก็ไม่เลย
“ชดใช้งั้นเหรอ เธอต้องชดใช้ด้วยร่างกายสิปรัชญ์ เสี่ยอ๋าเขาต้องการแบบนั้น ถ้าปรัชญ์ไม่หนีมาแบบนี้ พี่ก็ไม่ต้องเดือนร้อนหรอก”
“พี่บ้าหรือเปล่า ปรัชญ์ไม่ได้ขายตัวนะ ที่จะได้ไปหลับนอนกับเสี่ยอ๋าเพื่อใช้หนี้”
“ก็ปรัชญ์ไม่มีเงินแล้วนี่น่า เอาตัวเข้าแลกครั้งสองครั้งจะเป็นไรไป”