ตอนที่ 17
" คุณพ่อ คุณแม่ ฟ้าใส จะกำลังจะกลับมาแล้ว ดีใจจังเลย"
ฟ้าใส บอกกับเจมส์
เจมส์ได้ฟังก็รู้สึกหดหู่ใจ ถึงแม้ว่าเขาจะดีใจกับฟ้าใสก็ตาม เแต่รู้ดีว่า หากพ่อกับแม่ฟ้าใสกลับมา ฟ้าใสก็คงไม่ได้อยู่บ้านของเขา และฟ้าใสก็คงต้องกลับไปอยู่บ้านของฟ้าใสดังเดิม
เจมส์ก็คงเหงา และคงจะคิดถึง คนเคยเจอหน้ากันทุกวัน ตื่นเช้าก็เจอกันแล้ว
.. ไปไหนด้วยกัน ตัวติดกันตลอดในระยะเวลาสามเดือนที่ผ่านมา ซึ่งมันเป็นความเคยชินไปแล้ว
" ดีใจด้วยนะครับ และก็เสียใจที่จะไม่ได้เจอหน้ากันทุกวัน ทุกเวลาเหมือนเคย"
เจมส์พูดทำหน้าเศร้า
" เจอสิจ๊ะ เจอกันได้อยู่แล้ว บ้านก็อยู่ใกล้กันแค่นี้เองนะ ไปโรงเรียนก็เจอ"
" แล้ว พ่อกับแม่จะกลับเมื่อไหร่ครับ"
" วันเสาร์หน้าจ้ะ เราไปรับท่านด้วยกันไหม"
" ไปสิครับ พ่อกับแม่เจมส์ ท่านก็คงไปรับด้วย"
" ยิ้มหน่อยดิ ทำหน้าบึ้งไม่หล่อเลย ยิ้มๆๆๆ "
ฟ้าใสแหย่เจมส์
"ท่านคงคงรีบกลับมาเลี้ยงฉลองวันเกิดให้ฟ้าใสแน่เลย ใกล้ถึงวันเกิดฟ้าใสแล้วไง "
" อืม"
เจมส์ทำหน้าเศร้าดังเดิม
..เมื่อกลับจากโรงเรียน ฟ้าใสก็รีบบอกคุณพ่อกับคุณแม่ของเจมส์ให้รู้ทันที ซึ่งที่จริงพ่อกับแม่ของเจมส์รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว และเล่าสถานการณ์ของลูก ๆ ทั้งคู่ให้ พ่อแม่ของฟ้าใสฟังอยู่ตลอด
" ดีใจหล่ะซิจ๊ะลูกฟ้าใส "
" ค่ะดีใจมากค่ะ หนูคิดถึงพ่อกับแม่"
" แต่แม่ว่า มีคนเสียใจนะ ดูหน้าตาดิ ตั้งแต่รู้ข่าวใช่มั้ย แม่เห็นทำหน้าตาแบบนี้ตลอด"
" พอดี เจมส์เหนื่อย ๆ จากซ้อมบอลครับแม่ "
" ปากแข็งได้อีกนะ เจ้าลูกชาย"
" ผมขอตัว ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ"
" ไปเถอะจ่ะ ดูทำเข้าดิ คงเหนื่อยมาก"
" ปล่อยเขาเถอะคุณ เดี๋ยวก็ดีขึ้นแหล่ะ วัยรุ่นก็อย่างนี้แหละ"
พ่อของเจมส์เอ่ย
" ฟ้าใสจ๊ะ พ่อกับแม่จะออกไปงานกาละดินเนอร์คืนนี้ คงกลับดึกหน่อยจ้ะ ฝากบอกพี่เขาด้วยนะ"
" ค่ะ งั้น ฟ้าใสขอตัวนะคะ"
ฟ้าใสรีบตามเจมส์ขึ้นไปข้างบน
"ก๊อกๆ"
เสียงเคาะประตู
"เจมส์ เดี๋ยวอาบน้ำแล้วลงไปข้างล่างนะ วันนี้ฟ้าใสจะโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้เจมส์กินเอง พ่อกับแม่ไปงานกาละดินเนอร์คงกลับดึกน่ะ "
ฟ้าใสรีบบอก
เจมส์พยักหน้า แต่ไม่พูดอะไร
"ไม่อยากให้เจมส์เป็นแบบนี้เลย เริ่มเก๊กขรึมอีกแล้วนะ คุณชาย"
ฟ้าใสพึมพำกับตัวเอง
" ทำอะไรให้ทานครับคนสวย"
" อาบน้ำแล้ว สดชื่นใช่มะ ดีจัง เห็นเจมส์ยิ้ม "
ฟ้าใสพูด
ฟ้าใสเพิ่งจะสังเกตว่า เจมส์เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จและยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย ฟ้าใสอึ้ง ๆ.. มองตาค้าง
ตอนเจมส์ผมเปียก โชว์ซิกแพค อุ้ย!! นี่เราเผลอคิดอะไรอีกแล้ว
" นี่ ฟ้าใสคิดทะลึ่งใช่ป่าว "
" เจมส์บ๊อง ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยนี่"
" ก็ส่องกระจกดูหน้าตัวเองสิครับ หน้าแดง เขินอาย งี้ ไม่คิดได้ไง อย่างนี้น่ะ คิด ชัด ๆ เลย"
" เจมส์ อยากจะกินอะไรเป็นพิเศษ ฟ้าใสจะทำให้กิน"
" เปลี่ยนเรื่องซะงั้น "
ฟ้อด!!!
"นี่แน่ะ ทำโทษซะเลย"
เจมส์พูด พร้อมกับก้มหน้ามาหอมแก้มฟ้าใสไปฟอดใหญ่
"หอมจัง ขอหอมอีกข้างนะ จะได้ว่าเจมส์ไม่ลำเอียง"
ฟ้อด!!!
" อย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า จะดูไม่ดีนะ ไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วมาเป็นลูกมือจ้ะ"
ฟ้าใสพูดแบบเขิน ๆ
" ได้ครับผม แต่ถ้ามีคนเห็นจริง ๆ จะรีบไปขอแต่งงานเลย จะได้จบเรื่อง"
" แก่แดด นี่ยังไม่จบมัธยมนะเจมส์"
" ก็ขอหมั้นไว้ก่อนก็ได้ เจมส์คิดว่าคงต้องพูดความจริงเรื่องของเรากับพ่อและแม่แล้วล่ะ"
" คุณพ่อ คุณแม่ คงจะช็อค กลับมาลูกมีแฟนแล้ว"
" ท่านเห็นเจมส์ แล้วที่สนามบินนะ เจมส์ก็จะบอกว่า..เป็นแฟนก่อนแล้วครับ ชอบกันตั้งแต่ ม.ต้น ,, บลาๆๆ"
เจมส์พูดติดตลก
" ไม่คุยแล้ว ไปแต่งตัว แล้วรีบมาช่วยเลยนะ จะกินไหม? เนี้ยยย! "
ฟ้าใสแกล้งทำเป็นดุ
" คร้าบ! กลัวแล้ว..ดุจังเลย มีลูกคงต้องขอมาเลี้ยงสักตัว เอาไว้เฝ้าบ้าน"
"คนนะ! ไม่ใช่หมา"
ฟ้าใส มองตาม เจมส์ ก็แอบฟินน กับรูปร่างของแฟนตัวเอง
"น่ากอดจังเลย"
แต่อีกไม่นานเราก็ต้องกลับบ้านแล้ว ก็คงไม่ได้ดูอะไรแบบนี้แล้ว
"เอาอีกล่ะ คิดอะไรของเราเนี้ย!"
ฟ้าใสดึงสติด่วน รีบเตือนตัวเอง ก็จะเตลิดไปมากกว่านี้
" ไหนคนสวย ให้ช่วยอะไรบ้างครับ"
ในขณะที่เจมส์ ไม่ทันตั้งตัว ฟ้าใสก็แอบมาทางด้านหลัง และกอดเจมส์
" ชื่นใจจัง ที่ฟ้าใสทำแบบนี้ อ่ะ..เจมส์ยอมเปลืองตัว "
" ได้ที เอาใหญ่นะ ฟ้าใสคงคิดถึง วันเวลา ที่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ รู้สึกดีจังเลย"
เจมส์หันหน้ามาหาฟ้าใส พร้อมกับพูดว่า
" ทำไมตะกี้ ไม่กอดอ่ะ ถ้ากอดนะ หึ!"
" ตอนนุ่งผ้าเช็ดตัวเนี้ยนะ เจมส์นี่"
"ฮ่าๆๆ"
เจมส์ หัวเราะอย่างชอบใจ
"ตาบ๊อง! ไม่คุยด้วยแล้วนะ"
" อร่อยป่าว"
" อืมม ก็โอเครนะ พอกินได้"
" ต่อไปก็ไม่ทำให้กินแล้ว ถ้าพูดแบบนี้"
" ล้อเล่นครับ ฝีมือฟ้าใสก็ต้องอร่อยอยู่แล้ว"
" เอาจริงๆ อย่าพูดเล่นสิ"
" ก็กินได้ครับ ต้องพัฒนาฝีมืออีกนิดนึง"
แล้วทั้งคู่นั่งทานอาหาร และพูดคุยหยอกล้อเล่นกันอย่างน่ารัก
แล้ว วันที่ พ่อกับแม่ฟ้าใสกลับมาก็มาถึง
ฟ้าใส , เจมส์ คุณพ่อ คุณแม่ ของเจมส์ ต่างก็ไปรอรับที่สนามบิน
"นั่นไง มาแล้ว"
ฟ้าใส พูดอย่างดีใจ พร้อมกับวิ่งไปหาพ่อและแม่
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่ คิดถึงที่สุดในโลกเลยค่าา"
" หวัดดีจ่ะลูกรัก กอดแม่ซะแน่นเลย อ้วนขึ้นป่าวจ๊ะ"
" ไม่นะคะ ลูกอ้วนเหรอ ไม่ได้ล่ะ ต้องลดๆ"
" พ่อกับแม่ไม่อยู่ สามเดือน โตขึ้นนะเราน่ะ"
" ค่ะคุณพ่อ"
คุณพชร (พ่อของเจมส์) " เป็นไงเพื่อน "
คุณพ่อของฟ้าใส " โอเครเลยเพื่อน"
พ่อแม่ของทั้งคู่ทักทายกันอยู่สักพัก ก็หันมาทางเจมส์
" นี่ไง เจ้าลูกชาย"
คุณพชร แนะนำเจมส์กับ พ่อและแม่ของฟ้าใส
" สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่"
เจมส์กล่าวทักทายพร้อมไหว้ทำความเคารพ
คุณพ่อของฟ้าใส
" หวัดดีเจ้าลูกชาย นี่ใช่ เจมส์ที่ไปส่งพ่อกับแม่ที่สนามบินวันนั้นนี่"
" ใช่ครับ"
พ่อแม่ของทั้งคู่ ยิ้ม และต่างก็มองหน้ากัน
"วันนี้ต้องเลี้ยงต้อนรับ เพื่อนกลับมาสักหน่อย ไปเลี้ยงที่โรงแรมกันต์นะเพื่อน"
คุณพชร(พ่อของเจมส์) พูดขึ้น
"ดีเลยค่ะคุณ"
คุณรสา (แม่ของเจมส์) พูดเสริมขึ้น
พ่อแม่ของฟ้าใส ก็ไม่ได้ปฎิเสธ
" ฟ้าใสกลับบ้านพร้อมพ่อกับแม่เลยไหมจ๊ะ"
แม่ของฟ้าใสเอ่ยถามลูกสาว
ฟ้าใส หันไปมองหน้าเจมส์ แล้วพูดว่า
" ก็ได้ค่ะ"
" ลูกพูดเหมือนไม่อยากกลับบ้าน เอ๊ะ!! หรือว่า บ้านโน้นเลี้ยงดี ลูกเลยติดใจ"
พ่อของฟ้าใสเอ่ยแซวลูกสาว
" ค่ะ ทุกคนดูแลฟ้าใสเป็นอย่างดีค่ะ"
ฟ้าใสแอบทำตาเศร้า ๆ ส่วนเจมส์ก็เศร้าเช่นกัน
และคุณพชร
" เจมส์ วันนี้ลูกดูเงียบๆ ไปนะ เศร้าเหรอที่น้องกลับบ้าน ลูกก็ไปหาน้องที่บ้านได้นี่นา"
" ครับ"
เจมส์ กำลังคิดอะไรภายในใจ
*********************
To be continue >>