ตอนที่ 18
งานเลี้ยงต้อนรับ จัดขึ้นที่โรงแรมของพ่อและแม่ของเจมส์ เป็นการจัดอย่างเรียบง่าย เชิญเฉพาะในหมู่เพื่อนๆ ที่สนิท และทางโรงแรมก็ได้เตรียมงานไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว
เจมส์ : พ่อครับ แม่ครับ เจมส์ขอตามไปทีหลังแล้วกันนะครับ
คุณพชร (พ่อของเจมส์) : อ้าว! ทำไมไม่ไปพร้อมกัน ตามใจลูกหล่ะกัน งั้นพ่อกับแม่ไปกันก่อน แต่งานนี้ ขาดแกไม่ได้นะไอ้ลูกชาย
พ่อของเจมส์พูด ให้คิด
คุณรสา (แม่ของเจมส์) : ตามไปนะสุดหล่อของแม่ แล้วใส่ชุดที่แม่เตรียมไว้ให้ล่ะ
เจมส์ : ครับแม่ แล้วจะรีบตามไปนะครับ
คุณรสา (แม่ของเจมส์) : ทำสีหน้าสดชื่นหน่อย บางทีเรื่องที่กำลังคิดอยู่ มันกำลังจะคลี่คลายก็ได้นะลูก
เจมส์ : คุณพ่อ คุณแม่ครับ กลับมา เจมส์มีเรื่องขอปรึกษากับคุณพ่อ คุณแม่ หน่อยนะครับ
คุณพชร, คุณรสา (พ่อและแม่ของเจมส์) มองตากัน แล้วยิ้ม เหมือนรู้ว่า ลูกจะปรึกษาเรื่องอะไร
"ได้สิจ๊ะลูก"
..........
"ก๊อกๆ "
เสียงเคาะประตูห้องของฟ้าใส
"ฟ้าใสจ๊ะ แต่งตัวเรียบร้อยหรือยังจ๊ะลูก"
แม่เรียกถาม
ฟ้าใสรีบเดินมาเปิดประตู
" แม่ขา ขอฟ้าใสตามไปทีหลังได้ไหมค่ะ ค่อยให้ลุงดำมารับฟ้าใสอีกทีนะคะ ฟ้าใสยังไม่เรียบร้อยเลยค่ะ ชุดที่คุณแม่ให้ใส่ดูเป็นทางการมากเลยนะคะ"
ฟ้าใสบอกกับแม่
" ใส่เถอะจ่ะลูก ลูกใส่แล้วจะดูสวยมากเลยนะ แม่นัดช่างแต่งหน้าทำผมมาให้แล้วด้วย"
" นี่ต้อง แต่งหน้า ทำผม เลยหรือคะคุณแม่"
" ก็ใช่นะสิจ๊ะ ลูกของแม่ต้องสวยที่สุด"
" นี่งานเลี้ยงต้อนรับ คุณพ่อกับคุณแม่กลับมาจากสิงคโปร์นะคะ และเราแค่จัดกันเล็ก ๆ เอง ทำไมต้องแต่งหน้า ทำผมด้วยคะ ฟ้าใสคิดว่า..."
" ไม่ต้องพูดแล้วจ่ะ ช่างมาแล้ว เชิญจ้ะช่าง แต่งให้สวย ๆ ใส ๆ แบบเด็ก ๆ นะ"
"ฟ้าใสจ๊ะ งั้นแม่ไปเตรียมงานก่อนนะจ๊ะ แล้วจะให้คนมารับลูกจ้ะ"
ฟ้าใสพึมพำคนเดียว
"ทำไมต้องเตรียมงาน ก็ทางโรงแรมจัดให้นี่นา"
เมื่อช่างแต่งหน้าทำผมให้กับฟ้าใสเรียบร้อยแล้ว ก็ขอตัวกลับ ฟ้าใสสวมชุดที่คุณแม่เตรียมไว้ให้
"อืมม ชุดสวยดี"
เมื่อเรียบร้อยแล้ว ก็รอลุงดำมารับ
ขณะนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงรถแล่นมา ฟ้าใสก็ลงมาจากข้างบน ค่อยลงจากบันได ก้าวอย่างช้า ๆ อย่างสง่างาม
คนที่มารับฟ้าใส ยืนตะลึง ดั่งโดนมนต์สะกด ฟ้าใสมองไป ไม่ใช่ลุงดำ แต่เป็นเจมส์ นั่นเอง
ฟ้าใสเบิกตากว้าง ด้วยความดีใจที่เจมส์มารับ รีบลงบันไดมาจนไม่ทันระวัง กำลังจะลื่นล้ม
แต่เจมส์ซึ่งเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่แรก ก็วิ่งไปคว้าไว้ได้ทันพอดี
ฟ้าใส รู้ตัวอีกที ก็อยู่ในอ้อมแขนอุ่น ๆ ของเจมส์เสียแล้ว
" เกือบไปแล้วครับ เจ้าหญิงของเจมส์ ถ้ามารับไม่ทันจะทำยังไงครับ"
" ก็ดีใจนี่ เห็นเจมส์มารับ ก็เลยรีบน่ะ"
" ทีหลัง ไม่ต้องรีบ เจมส์อยู่นี่ ไม่ได้หนีไปไหน ใจร้อนนะเจ้าหญิง"
" ค่ะเจ้าชาย ปล่อยได้แล้วค่ะ"
" ไม่ปล่อยดีกว่า" เจมส์ยิ่งรัดแน่นขึ้น
" หายใจไม่ออกแล้วน๊า~"
ฟ้อด! ๆ
เจมส์ แอบหอมแก้ม
"ค่อยชื่นใจขึ้นมาหน่อย มีพลังขึ้นเยอะเลย"
" อีกแล้วนะ คนเค้าเสียหายนะ"
เจมสเลยรีบเอียงแก้มให้หอมคืน
"อ่ะ ๆ งั้นให้หอมคืน ถือว่าหายกัน"
" ฟ้าใสว่า ไม่ใช่ล่ะ เหมือนจะเสียเปรียบตลอดเลย ไม่คุยด้วยแล้ว"
ฟ้าใสก็รีบเดิน (ยิ้มแฉ่ง) ไปขึ้นรถ
เจมส์ รีบวิ่งตาม เพื่อเปิดประตูให้
"ขอบคุณค่ะเจ้าชาย" ฟ้าใสพูด
"ด้วยความยินดีครับเจ้าหญิง" เจมส์พูดต่อ
แล้วเจมส์ก็ขับรถมุ่งหน้าไปยังโรงแรมทันที
ในขณะที่อยู่ในรถ ฟ้าใสได้ถามเจมส์..
" เจมส์มารับฟ้าใสได้ไงอ่ะ ก็คุณแม่บอกว่า จะไห้ลุงดำมารับนี่นา"
" พอดีเจมส์ ไม่อยากออกไปพร้อมคุณพ่อ คุณแม่ เลยไม่รีบ และก็ไม่ยักกะรู้ว่ามีคนใจตรงกับเจมส์ด้วย คุณแม่ก็เลยบอกให้ขับรถมารับฟ้าใสนี่แหละ แต่วันนี้ฟ้าใสสวยมากๆ เลยนะครับ "
" เจมส์ก็พูดแบบนี้ตลอดแหละ ฟ้าใสจะลอยได้อยู่แล้วนะ"
" พูดจริง จากใจ คนสวย จะให้บอกว่า ขี้เหร่ ไม่ใช่ล่ะครับ"
เมื่อเจมส์ขับรถมาถึงโรงแรม ก็เดินเข้าไปในงานเลี้ยงพร้อมกันกับฟ้าใส เป็นงานเลี้ยงเหมือนจะเล็กแต่ดูแล้ว
[งานไม่ใหญ่แน่นะวิ!]
ทำไมแขกก็เยอะพอสมควร หมายถึง คุณพ่อ คุณแม่ คงมีเพื่อน ๆ เยอะน่าดู พอเดินไปเข้างานไป สายตาทุกคู่เหมือนกำลังจดจ้อง ฟ้าใส และเจมส์อยู่ ทั้งคู่ก็เดินเข้าไปแบบมั่นใจ และตรงไปยังโต๊ะที่ พ่อกับแม่ของทั้งคู่นั่งอยู่
แม่ของฟ้าใส
" มากันแล้วหรือจ๊ะเด็ก ๆ "
คุณรสา (แม่ของเจมส์)
" มานั่งจ่ะๆ"
ฟ้าใส และเจมส์ ไปนั่งตรงเก้าอี้ ที่ว่างอยู่ ซึ่งอยู่ติดกัน
" ฟ้าใสว่า นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงเล็ก ๆ แล้วล่ะเจมส์"
ฟ้าใสกระซิบที่ข้างหูของเจมส์ อย่างลืมตัวว่า ที่ต้องกระซิบเพราะว่าในงานเลี้ยงมีเสียงเพลงเปิดคลอเบา ๆ
" เจมส์ก็ว่า ..งานใหญ่เลยล่ะ"
เจมส์กระซิบตอบ
ผู้ใหญ่ของทั้งสอง ก็กำลังพูดคุยกันอยู่อย่างเพลิดเพลิน และก็เห็นในพฤติกรรมของเด็กทั้งสอง
พิธีกรในงานเลี้ยง ก็กล่าวทักทาย และบอกถึงจุดประสงค์ของงานเลี้ยงในครั้งนี้ เมื่อกล่าวจบ
ก็ได้เชิญให้ พ่อกับแม่ของเจมส์ ในฐานะผู้จัดงานขึ้นไปกล่าว
คุณพชร (พ่อของเจมส์)
" ผมพชร เพื่อน ๆ ทุกคน คงทราบกันดีว่า เป็นเจ้าของโรงแรมนี้ วันนี้ เป็นวันดี ซึ่งได้เตรียมการณ์กันไว้ล่วงหน้ามาพอสมควร และเป็นงานเลี้ยงต้อนรับ เพื่อนสนิทของผมที่กลับจากสิงคโปร์ และที่สำคัญที่สุดเป็นวันที่ผมจะขอหมั้นหมาย จับจองลูกสาวของเพื่อนรักของผม คือ หนูฟ้าใส ให้กับ ลูกชายคนเดียวของผม "เจมส์"
"เชิญ คุณพ่อคุณแม่ของหนูฟ้าใส ขึ้นมากล่าวอะไรสักเล็กน้อย ด้วยครับ"
เจมส์กับฟ้าใส นั่งฟังกันอยู่ รู้สึกตกใจ มึน งง กับ สิ่งที่ได้ยิน ได้ฟัง ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน
เจมส์ อมยิ้มและพูดว่า
ๆ
" นี่ คุณพ่อ คุณแม่พวกเรา เล่นอะไรกัน หรือว่า ท่านจะรู้ เรื่องของเรา หรือ..."
" เจมส์ นี่คืออะไร ? ฟ้าใส งง"
จากนั้น เจมส์และฟ้าใส ก็ถูกเรียกตัวขึ้นบนเวที
เจมส์ รีบคว้ามือของฟ้าใสมาจับ และขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน
คุณพ่อของคุณแม่ฟ้าใส
" ลูกสาวยินดีจะหมั้นหมายกับพี่เจมส์ไหมค่ะ"
พ่อกับแม่ หันไปถามฟ้าใส
" ค่ะ" ฟ้าใสตอบทันทีอย่างไม่ลังเล
"แล้วเจมส์ล่ะลูก " พ่อกับแม่ถามต่อ
" ผมยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง ตื่นเต้น งงมากด้วยครับ ก่อนอื่น ผมมีเรื่องจะแจ้งให้คุณลุง คุณป้า และทุก ๆ ท่าน ที่อยู่ในงานนี้ได้ทราบว่า ผมกับฟ้าใสชอบกันครับ ซึ่งเรื่องนี้ผมกำลังที่จะคุยกับคุณพ่อคุณแม่ แต่ผมเซอร์ไพรส์มาก เหมือนกับว่า คุณพ่อคุณแม่ทั้งสองฝ่ายรู้ และทราบดีอยู่แล้ว
ผมกราบขอบพระคุณ คุณพ่อคุณแม่ของฟ้าใส และคุณพ่อคุณแม่ของผมมากนะครับ"
*****************
Surprised!!
To be continue❤