ส่วนชนิดาก็ได้แต่นั่งหันซ้ายหันขวา แล้วยกแก้วกระดกเครื่องดื่มเข้าปาก
“ไหน ๆ ก็เหลือคนเดียวแล้ว เมามันคนเดียวนี่แหละ”
ด้านตะลิงปลิงเมื่ออกมาจากร้านได้ก็ขอโทษวีรเดช
แล้วขอแยกทางเดินไปยังรถของตน เพราะตอนนี้สภาพจิตใจไม่พร้อม และไม่พร้อมจะดื่มอะไรทั้งนั้น เมื่อแยกกับเพื่อนจึงเดินไปยังรถ แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นฝันดีกำลังเดินมาทางตนที่เป็นทางเดินเข้าไปในผับ
“เอ้า! น้องแสบมาทำอะไรที่นี่ครับ” ฝันดีถามยิ้ม ๆ เขาลืมโทรศัพท์ไว้ในรถจึงขอตัวออกมาเอา
“พอดีมาดื่มกับเพื่อน ๆ น่ะค่ะพี่ฝัน แต่จะกลับแล้วแหละค่ะ” ตะลิงปลิงยิ้มหวานให้ชายหนุ่มที่ตนถูกชะตา
“เมารึเปล่าครับ ถ้าเมาให้พี่ตามไอ้โนไปส่งได้นะ พอดีพวกพี่...”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ฝัน พอดีเราเจอกันแล้วค่ะ” ไม่อยากได้ยินชื่อผู้ชายใจร้ายคนนั้นเลยตอนนี้
“งั้นพี่เดินไปส่งน้องแสบที่รถนะครับ”
ฝันเอ่ยเอ่ยเสียงนุ่มสุภาพ พร้อมผายมือให้สาวเจ้าเดินนำไปยั
