เรื่องที่ 4 ทั้งรักทั้งเกลียด (1/2)

2533 คำ

มิลิน เด็กสาวมัธยมปลายปีที่ห้า หน้าตาน่ารัก ไว้ผมหน้าม้าถักเปียสองข้าง ใส่แว่นตาหนาเตอะ แต่ก็ไม่สามารถบดบังความน่ารักของเธอได้ เธอสารภาพรักกับรุ่นพี่ม.6 ในวันวาเลนไทน์ ก่อนที่จะจบการศึกษาเพียงเดือนเดียว หมอกคือรุ่นพี่นักกีฬาวอลเล่ย์บอลสุดฮอต ลูกเสี้ยวอังกฤษ จีน และไทย รูปหล่อระดับนายแบบยังอาย ผู้ชายด้วยกันยังต้องอิจฉา มีคนตามจีบมากมายทั้งผู้หญิงและผู้ชายมาดอ้อนแอ้นต่างก็ชื่นชอบหมอกทั้งนั้น รวมถึงมิลินด้วย หมอกมีมุมมืดอีกมุมที่น้อยคนจะรู้คือเขามักจะนอนกับผู้หญิงไปทั่ว ตามความคึกคะนองและอยากลองอยากรู้ตามประสาวัยรุ่น มีคนหลงคารมยอมนอนกับหมอกโดยไม่เรียกร้องอะไรไปหลายคนแล้ว เพราะคนเหล่านั้นพอใจในหน้าตาของหมอก แล้วอยากไปอวดเพื่อน หมอกจะเลือกนอนกับคนที่ยินยอมและไม่สานต่อกับใครทั้งนั้น มิลินคือเด็กสาวใสซื่อ เธอตั้งใจเรียน เป็นหนอนหนังสือตัวยง เธอตกหลุมรักหมอกตอนที่เขาปีนขึ้นต้นไม้เพื่อเอาลูกนกที่ตกจากรังขึ้นไปไว้ในรัง มิลินมองภาพนั้นอย่างประทับใจ และรับรู้แค่ว่าเขาคือหนุ่มฮอตที่พ่วงตำแหน่งนักกีฬาโรงเรียนก็เท่านั้น มิลินรอจังหวะที่หมอกอยู่คนเดียว เข้าไปสารภาพรัก หมอกยิ้มมองมิลินที่ยืนกล่องของขวัญสีหวานมาให้เขาพร้อมจดหมาย “หนูชื่อมิลินค่ะ อยู่ชั้น ม.5/1 หนูชอบพี่มานานแล้วค่ะ เลยอยากจะสารภาพความในใจก่อนที่พี่จะเรียนจบ” มิลินบอก หมอกมองอย่างพอใจ เขาไม่เคยได้กับเด็กเนิร์ดมาก่อน เธอคงมาเสนอตัวให้เขาเหมือนคนอื่นๆ “น้องมิลินทำกับข้าวเป็นรึเปล่า” หมอกถาม “คะ?” “วันนี้พี่อยู่บ้านคนเดียว พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่อยากกินกับข้าวถุง น้องมิลินไปทำกับข้าวให้พี่กินได้ไหม” หมอกถามเป็นนัยว่าอยากมีสัมพันธ์กับเธอ มิลินผู้อ่อนต่อโลกไม่เข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ ตอบตกลงด้วยความดีใจ เพราะคิดว่ารุ่นพี่สุดหล่อรับไมตรีจากเธอ “งั้นหนูขอที่อยู่พี่ด้วยนะคะ” “อ้าว น้องไม่รู้จักบ้านพี่เหรอ” หมอกถามด้วยความสงสัย ใครๆ ก็รู้จักบ้านเขาทั้งนั้น “ไม่รู้ค่ะ” มิลินตอบ “บ้านพักผู้อำนวยการโรงเรียน รู้จักรึเปล่า” หมอกถาม เขาเป็นลูกชายผู้อำนวยการโรงเรียน พูดง่ายๆ คือพ่อเขาเป็นเจ้าของโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ “รู้จักค่ะ พี่หมอกเป็นลูกผอ.เหรอคะ” มิลินถามพาซื่อ หมอกคิดว่ามิลินแกล้งไม่รู้เพื่อดึงความสนใจเลยเล่นไปตามน้ำ “ครับ มาหาพี่ด้วยนะหลังเลิกเรียน” “ตกลงค่ะ” มิลินรับปากแล้วขอตัวไปเรียนต่อ มิลินมาจากต่างหวังหวัดอาศัยอยู่กับญาติที่หอพัก ซึ่งเธอมีศักดิ์เป็นพี่สาวของมิลิน วันนี้วันวาเลนไทน์ มารีพี่สาวของเธอบอกว่าจะไม่กลับห้องและห้ามมิลินเล่าให้พ่อแม่เธอฟัง มิลินรับปาก และคิดว่าเธอกลับช้านิดหน่อยคงไม่เป็นไร เพราะมารีไม่อยู่ มิลินคิดว่าจะแวะไปทำอาหารให้หมอกแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ค่อยกลับห้อง หลังเลิกเรียนมิลินก็เดินไปหลังโรงเรียนเพื่อไปหาหมอกที่บ้านพักหลังใหญ่ วันนี้หมอกเคลียร์คิวว่างเพื่อเด็กเนิร์ดอย่างมิลินโดยเฉพาะ มิลินดูของในตู้เย็นว่าพอจะมีของทำอะไรได้บ้าง เธอดูวัตถุดิบแล้วจึงตัดสินใจทำข้าวผัดแฮมให้หมอกทาน หมอกยืนดูมิลินทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว เด็กรับใช้ขอลาเพื่อนัดเจอกับแฟนสาว แม่บ้านอีกคนหมอกก็ให้เธอกลับก่อนเวลาไปแล้ว ทั้งบ้านจึงมีเขากับมิลินเพียงลำพัง มิลินทำอาหารเสร็จก็จะขอตัวกลับ หมอกคิดว่าเธอเรียกร้องความสนใจอยากให้เขารั้งเธอเอาไว้ จึงออกปากเรียกให้เธอนั่งเป็นเพื่อน ดูเขาทานก่อน หมอกชิมฝีมือทำข้าวผัดแฮมของมิลิน มันอร่อยมาก “โห น้องทำอร่อยจัง” หมอกลืมชื่อของมิลิน เลยเรียกแทนเธอว่าน้อง “หนูใช้เนยผัดไข่ให้หอมก่อนคะ แล้วจึงใส่ข้าวลงไปผัดกับแฮม เป็นสูตรของคุณแม่” มิลินบอก เธอเข้าครัวช่วยแม่อยู่เสมอ หมอกกินข้าวจนหมด แล้วชวนมิลินขึ้นไปดูหนังบนห้อง บอกว่าเหงา มิลินเลยตามขึ้นไป ใจเต้นที่จะได้ดูหนังกับรุ่นพี่ที่เธอปลื้ม พอถึงห้องหมอกไม่ได้เปิดหนังรักโรแมนติก หากแต่เป็นหนังอีโรติคที่กลางเรื่องมีฉากอย่างว่า มิลินตัวเกร็งรู้สึกวูบวาบที่ท้องน้อย หมอกขยับเข้ามาโอบเธอไว้ มิลินตัวสั่น รู้ว่าหมอกกำลังจะทำอะไร “พี่หมอกจะทำอะไรคะ” “น้องชอบพี่ใช่ไหม” “ค่ะ” “พี่อยากรู้ว่าน้องชอบพี่แค่ไหน” หมอกพูดเอามือล้วงใต้กระโปรงลูบต้นขาขึ้นไปเรื่อยๆ “ขอพี่พิสูจน์ได้ไหม” หมอกกระซิบถามเสียงต่ำ ลมหายใจรดต้นคอมิลิน มิลินตัวสั่น หลงคารมของหมอก อีกทั้งภาพและเสียงจากหนังตรงหน้าก็กระตุ้นเร้าอารมณ์พอๆ กับมือของหมอกที่ลูบไล้ต้นขาไปมา “ค่ะ” มิลินตอบตกลง หมอกยิ้มพอใจ จัดการกับเด็กสาวตรงหน้าด้วยชั้นเชิงของคนที่ผ่านประสบการณ์มามากแล้ว แต่ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวแล้วห้ามเขาเอาไว้ก่อนที่ทุกอย่างจะเกินเลย "ไว้วันหลังนะคะ หนูยังไม่พร้อม" เธอบ่ายเบี่ยงเขาด้วยความกลัวปนตื่นเต้น "อืม ตามใจ" หมอกที่ทำไม่สำเร็จบอกเธอแล้วปล่อยให้เธอเป็นอิสระไม่อยากฝืนใจใคร ********************** เช้าวันต่อมามิลินทำข้าวกล่องมาฝากหมอก คิดว่าเธอกับเขาคือแฟนกันแล้ว มิลินถือกล่องข้าวที่ทำเองมาส่งให้หมอกที่ห้องเรียน เพื่อนๆ ของหมอกไม่มีใครแซวมิลิน เพราะแฟนคลับเอาของมาให้หมอกจนเป็นเรื่องปกติ “หนูเอาข้าวกล่องมาฝากให้พี่หมอกค่ะ” มิลินบอกเพื่อนของหมอก เมื่อเห็นว่าหมอกไม่อยู่ “วางไว้มุมนั้นเลยน้อง รวมกับของพวกแฟนคลับตรงโต๊ะนั้นเลย” “หนูเป็นแฟน....” มิลินยายามจะบอกว่าเธอคือแฟนของหมอก แต่ก็โดนเพื่อนหมอกพูดแทรกขึ้นมา “เออ พี่รู้แล้ว” เพื่อนของหมอกบอก เข้าใจว่ามิลินคือแฟนคลับธรรมดาคนหนึ่ง “อ้าว ไอ้หมอกมาพอดี” มิลินหันไปตามเสียงนั้น พบว่าหมอกเดินเข้ามา “พี่หมอก” มิลินเดินไปจับแขนหมอกทันที แต่หมอกปัดออก แล้วก็มีสาวสวยคนหนึ่งเดินมากอดแขนหมอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “อะไรยังไง สองคนนี้สรุปว่าจะเปิดตัวกันแล้วใช่ไหม” เพื่อนของหมอกแซวขึ้นมา บลูเป็นดาวโรงเรียนที่หมอกตามจีบมาตั้งแต่ม.4 หัวเราะขึ้นมาเบาๆ ยิ้มอย่างเขินอาย “หมอกขอเราเป็นแฟนเมื่อคืน เราตกลงนาทีสุดท้ายก่อนเที่ยงคืนเลยแหละ” บลูตอบ มิลินยืนอึ้ง เมื่อคืนเธอกลับห้องตอนสามทุ่มหลังจากเกือบมีอะไรกับหมอก หลังจากเธอกลับ หมอกก็ขอบลูเป็นแฟน มิลินมองหน้าหมอกที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเสียใจและอับอาย แต่ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ เธอโง่เอง มิลินเดินออกไปจากห้องเรียนของหมอก เธอเดินไปเก็บของกลับห้องพัก ฝากบอกเพื่อนๆ ให้ลาครูให้ อ้างว่าปวดหัว มิลินไม่เคยขาดลามาก่อน เพื่อนๆ จึงเชื่อและบอกครูไปตามนั้น เพื่อนๆ ของหมอกรวมทั้งบลูคิดว่าแฟนคลับคนหนึ่งคงเสียใจที่หมอกมีแฟน ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนเลยไม่สนใจ มิลินกลับถึงห้องก็ร้องไห้ปล่อยโฮออกมา กอดหมอนร้องไห้สะอึกสะอื้น เพราะความไร้เดียงสาของเธอเลยทำให้เธอเสียใจเพราะเขา มิลินสัญญากับตัวเองทั้งน้ำตา กำหมัดแน่น เธอจะไม่เป็นของเล่นให้ใครอีก จะไม่มีวันเชื่อใจผู้ชายคนไหน และสักวันเธอจะแก้แค้นหมอกที่ทำแบบนี้กับเธอให้ได้ ********************** สองปีผ่านไป หมอกเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที่สอง คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา หมอกเลิกกับบลู เพราะบลูจับได้ว่าหมอกแอบไปมีสัมพันธ์กับแฟนคลับคนหนึ่ง ที่หมั่นไส้บลูแล้วส่งรูปตอนจูบกันบนเตียงมาให้บลูดู บลูจึงขอเลิก เล่นเอาหมอกเฮิร์ทไปพักหนึ่ง เขารักบลูมาก แต่มันไม่มากพอให้เขาหยุดพฤติกรรมเดิมๆ ได้ วันนี้มีการรับน้องที่คณะ หมอกต้องไปช่วยและไปต้อนรับน้องรหัส และไปยืนโชว์ความหล่อหวังให้สาวๆ มาเสนอตัวให้ หมอกไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายเข้าหา เพราะมีแต่คนเข้าหาเขาอยู่ตอดเวลาอยู่แล้ว อย่างต่ำก็สัปดาห์ละหนึ่งคน และยังคงคอนเซปต์เดิม ครั้งเดียว เต็มใจและไม่สานต่อ หมอกยืนรอให้น้องรหัสมาแสดงตัว เขาหวังว่าจะเป็นผู้หญิงสาวสวยและเขาก็สมหวัง เธอสวย ขาว ผมยาวดัดเป็นลอนตรงปลาย แต่งหน้าอ่อนๆ ใส่คอนแทคเลนส์สีน้ำตาลเข้ากับสีผมของเธอ เธอยิ้มตรงมาหาเขา “พี่คือ ‘ควันหรือเมฆ’ ตามคำใบ้หรือเปล่าคะ” “เอ่อ... เต้นให้พี่ดูสักเพลงแล้วพี่จะบอก ไม่เอาเพลงเชียร์นะ” หมอกบอก เขาจำเป็นต้องแกล้งน้องรหัสตามธรรมเนียม เธอเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเพลงสไตล์เกาหลี แล้วเต้น ไม่ใช่การเต้นแบบโยกตัวไปมาตามที่หมอกคิด เธอเต้นแบบมีท่าทางและสเต็ปที่เป๊ะมาก เอวพริ้ว และมีสีหน้ายิ้มแย้มสดใส หมอกแทบจะกำเดาไหล ถูกใจน้องรหัสเป็นที่สุด เขาสังเกตว่าตอนนี้เธอเป็นจุดสนใจ จึงสั่งให้เธอหยุดเต้น “พอแล้วครับน้อง” “สรุปพี่ใช่พี่รหัสหนูรึเปล่า” เธอหอบเล็กน้อย “อืม ใช่ พี่ชื่อหมอกนะ แล้วแทนตัวเองด้วยชื่อสิ แทนว่าหนูมันยังไงไม่รู้” หมอกบอก มองดูป้ายชื่อที่เชือกหมุนไปผิดด้าน เธอยิ้มแล้วพลิกแผ่นป้ายชื่อกลับมา “มิลินชื่อว่ามิลินนะคะ พี่หมอก” มิลินยิ้มสดใส ในใจรู้สึกสะใจปนน้อยใจที่หมอกจำเธอไม่ได้ แต่ก็ดี ทุกอย่างมันก็จะง่ายขึ้น “มิลินมีแฟนรึยังครับ” “ไม่ค่ะ” “อืม ดีเลย ไม่อยากให้มิลินมีแฟนในช่วงนี้ เพราะอยากให้มิลินตั้งใจเรียน และมิลินต้องเทรนกับพี่ตลอดปีนี้ ถ้ามีแฟนอาจจะทำให้ผิดใจกันได้” หมอกบอกเหตุผล ในใจอยากได้น้องรหัสที่ทั้งสวยน่ารักขนาดนี้ แต่ติดตรงที่เป็นน้องรหัส ทำอะไรไปมิลินอาจจะวุ่นวาย และแสดงความเป็นเจ้าของเขาก็ได้ เพราะเลี่ยงที่จะเจอกันไม่ได้ คณะนี้ในปีแรกพี่รหัสปีสองต้องเป็นเทรนเนอร์ช่วยน้องรหัสปีหนึ่งด้วย หมอกเลยต้องอดใจไว้ “งั้นขึ้นปีสองมิลินถึงจะมีแฟนได้เหรอคะ” มิลินถามยิ้มให้พี่รหัส “อืม ปีสองนู่นแหละ” หมอกคาดหวังว่าปีสองเขาจะจัดน้องรหัสคนนี้ให้ได้ “แต่ถ้ามิลินมีแฟนแต่แฟนเข้าใจก็คงไม่เป็นไรใช่ไหมคะ” มิลินถาม หมอกอึ้งไปสักพักก็พยักหน้าอย่างเสียไม่ได้ หมอกมีเด็กปีหนึ่งที่เข้าหาเขาหลายคน ยกเว้นมิลินน้องรหัสที่ดูเหมือนจะเข้าหาแค่ในฐานะพี่รหัส และไม่ได้มีท่าทีสนใจเขาเลย ทั้งๆ ที่บางครั้งเธอเหมือนจะให้ท่าเขากลายๆ หรือหมอกคิดไปเองว่ามิลินให้ท่า เขาเองก็เริ่มไม่มั่นใจในตัวเอง มิลินมีหนุ่มๆ เข้ามาจีบแต่ก็โดนหมอกกันออกไปตลอด แสดงความหวงน้องรหัสอย่างชัดเจน มิลินค่อยๆ ทำตามแผนการอย่างใจเย็น เธอรู้ว่าหมอกต้องการเธอ แต่ติดที่เป็นน้องรหัส และกลัวเธอจะแสดงความเป็นเจ้าของเขา มิลินรู้สันดานของหมอกเป็นอย่างดี และเธอจะไม่มีวันหลงกลเขาอีกรอบเป็นอันขาด แต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ได้แต่คิดถึงความเลวของเขาที่ทำไว้กับเธอ เทอมแรกในการเทรนน้องรหัสผ่านไปอย่างราบรื่น มิลินทำตัวน่ารักและวางตัวเป็นน้องรหัสที่ดี เธอให้ความเคารพกับหมอกตามปกติและทำตัวน่ารักกับเขา ทำดีกับเขาทีละนิดเพื่อให้เขาค่อยๆ รู้สึกเหมือนว่าเธอน่ารักกับเขา เว้นระยะห่างแค่พี่รหัสกับน้องรหัสเพื่อให้ดูน่าค้นหา แอบไปดักเจอเขาตามที่ต่างๆ แล้วแกล้งทำเป็นบังเอิญเจอกันเพื่อให้เขาเจอหน้าเธอบ่อยๆ จนบางทีเธอก็กลัวใจตัวเองเหลือเกินว่าจะหลงรักเขา ทางด้านหมอกก็ไม่ต่างกัน เวลาเทรนเธอในภาคปฏิบัติก็ถือโอกาสแตะมือเธอโดยไม่ได้จั้งใจอยู่หลายครั้ง หยิบของโดยการโอบเธอแล้วแกล้งทำเป็นไม่คิดอะไร วางตัวเป็นพี่รหัสที่ดีให้เธอไว้วางใจ แต่เมื่อเจอความน่ารักของมิลินก็ใจเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน มีคนเดียวที่เขาเคยใจเต้นแรงแบบนี้ คือบลู มิลินเหมือนบลูที่ไม่เคยสนใจเขามากไปกว่าเพื่อน กว่าจะตกลงคบกับเขาได้ก็ใช้เวลาจีบเกือบสามปี แต่เขาก็ต้องเสียเธอไป เพียงเพราะความเจ้าชู้ของตัวเองแท้ๆ หมอกมองมิลินที่ดูสดใสน่ารัก วางตัวดี น่ารักไม่เคยเปลี่ยน มักมีขนมมาฝากเขาเสมอ แต่ก็แค่นั้น ไม่เคยชวนเขาไปไหนต่อไหนสองต่อสองเลยสักครั้ง หมอกตัดสินใจจีบมิลินลองดู ก่อนที่จะมีคนมาจีบเธอตัดหน้าเขาไป “มิลิน” “คะ?” “พี่มีเวลาเทรนมิลินแค่เทอมนี้เทอมสุดท้าย” “ค่ะ” “พี่อยากให้มิลินใช้เวลาที่เหลือต่อจากนี้ ลองเปิดใจให้พี่ดูได้รึเปล่า” หมอกพูดจีบมิลินไปตามตรง มิลินดีใจที่แผนการก้าวหน้าไปเร็วกว่าที่คิด แต่เธอรู้ว่าต้องทำยังไงต่อ “เอ่อ นี่พี่หมอกจีบมิลินเหรอคะ” เธอแกล้งถามแบบงงๆ “ครับ” “มิลินคิดว่ามันคงไม่ดีมั้งคะ มิลินรับมือกับแฟนคลับพี่ไม่ไหวหรอกคะ” มิลินยิ้ม “ยังไม่ต้องตัดสินใจตอนนี้ พี่แค่ขอโอกาสให้พี่ได้เป็นหนึ่งในตัวเลือกของมิลิน” หมอกหยอดคำหวานไป ทำเอามิลินใจสั่นแต่ก็ข่มใจเอาไว้ มิลินไม่พูดอะไร ทำเป็นอึดอัดใจ จนหมอกหวั่นใจ “ตามใจพี่หมอกแล้วกันค่ะ” มิลินตอบ ยิ้มหวานจนหมอกใจสั่น “งั้นเย็นนี้ ไปทานข้าวกับพี่นะ” “ตกลงค่ะ” มิลินตอบรับ **********************

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more