ตอนที่ 5
บีบบังคับ
"เฮ้อ แม่งเอ๊ย"
นับดาวร้องออกมาอย่างขัดใจ พลางกุมขมับกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะความเอาแต่ใจของอาร์ชี่ เขาประชดเธอด้วยการคบกับเพื่อนสนิทของตนเอง เพียงเพราะถูกตัวเองปฏิเสธเท่านั้น
"เวรกรรมอะไรของกูวะ"
เสียงกรีดร้องในใจของนับดาวที่ปะปนไปด้วยความรู้สึกที่ยุ่งเหยิงมันขับร้องออกมาเมื่อถูกชายคนรักยัดเยียดสถานะชู้มาให้ ทว่าคนงามก็ไม่อาจทำอะไรได้เลย นอกจากจำใจเท่านั้น เพราะลึกๆ แล้วเธอเองไม่สามารถปฏิเสธตัวเองได้เลย ว่าต้องการเขาเช่นกัน
ลมหายใจหนักอกถูกพ่นออกมาเพื่อระบายความรู้สึก หญิงสาวนั่งสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะลุกไปทำกิจวัตรของตัวเองเพื่อไปเผชิญหน้ากับเกมเอาคืนของอาร์ชี่ อย่างไม่อาจเลี่ยงได้
นับดาวมาเรียตามปกติ แต่สิ่งที่มันไม่ปกติก็คือไอ้คู่รักหวานชื่นที่จงใจสวีตกันต่อหน้าของนับดาวอยู่ตอนนี้
"พอได้แล้วน๊าอาร์ท"
เสียงเล็กตามไซซ์ตัวของเพลินตาบอกให้อาร์ชี่เลิกหอมเธอในที่โล่งแจ้งสักที
"ก็ได้ๆ"
อาร์ชี่มองหน้าเพลินตาแล้วยิ้มอ่อนๆ ให้เธอ บาดตาคนมองนัก
"น่าหมั่นไส้จังน่ะ พวกมึง"
เสียงเล็กของนับดาวที่นั่งตรงข้ามคู่รักดังขึ้น น้ำเสียงเธอประชดประชันจนทั้งคู่ตกใจ
"เห็นไหมๆ ไอ้นับมันโกรธเลย"
อาร์ชี่เหลือบมองคนค่อนขอดด้วยดวงตาดูสะใจ
"ก็คงงั้น"
อาร์ชี่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบราบ เหมือนทั้งคู่ไม่ได้มีนอกในอะไรต่อกัน ทั้งที่เพิ่งมีความสัมพันธ์สวาทกันไปเมื่อคืนก่อนหน้านี้เอง
"งั้นเดี๋ยวเพลินไปซื้อน้ำอาร์ทเอาไรไหม"
"ไม่เป็นไรครับ"
อาทตอบกลับพลางยิ้มให้คนตัวเล็กที่สุด ทำเอาคนเป็นแฟนสาวเขินอายออกมาตามความรู้สึก เพราะเธอเองก็แอบชอบเพื่อนชายคนนี้มานานเหมือนกัน
การได้มาอยู่ในสถานะคนรักเช่นนี้ ย่อมเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายอยู่มากทีเดียว
"แล้วมึงล่ะนับ"
เพลินตาไม่ลืมที่จะหันมาถามเพื่อนสนิทของเธอ
"ไม่เป็นไรอ่ะเดี๋ยวกูไปซื้อเอง"
"อืม"
สาวร่างเล็กส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรัก ก่อนจะเดินห่างออกไป นับดาวเมื่อเห็นว่ามีโอกาสจึงหันมาตวัดส่ายตาคมของจ้องหน้าคนเอาแต่ใจตาขวาง
"คิดจะยั่วโมโหกันรึไง"
"คงงั้นมั้ง"
อารมณ์ของนับดาวยิ่งพุ่งสูงขึ้นจนสุดขีดกับท่าทีไม่ไยดีนั่น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอาร์ชี่คือแฟนของเพื่อนสนิทตัวเอง
"มึงทำไปเพื่ออะไร"
"ก็ไม่เพื่ออะไรหรอก แค่อยากจะรู้น่ะว่ามึงจะทำหน้ายังไง"
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้า มันทำให้ตัวนับดาวโกรธเข้าไปอีก สาวน้อยพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้แล้วเก็บของเดินหนีไปเสียเพื่อตัดปัญหา
"นับ"
แม้จะเดินสวนกันกับเพลินตา แต่หญิงสาวกลับไม่ได้ยินเสียงเรียกของเพื่อนสาวเลย เพราะเจ้าตัวกำลังอยู่ในอารมณ์โกรธนั้นเอง
"ไอ้นับมันไปไหนเหรอ เดินหน้าตั้ง ตาเขียวเชียว" เพลินตาถามอาร์ชี่ด้วยใบหน้าไร้เดียงสา เมื่อมาถึงโต๊ะ โดยที่คนถูกถามไหวไหล่เหมือนไม่ใคร่สนใจนัก
"ไม่รู้สิ มันคงไปส่งโปรเจกต์ล่ะมั้ง"
สาวน้อยเชื่อที่คนรักพูดโดยไม่สงสัยอะไรเลยแม้แต่นิด ว่าทำไมเพื่อนของตัวเองเดินออกไปแบบนั้น เพราะสาวเจ้า ไม่ได้เฉลียวใจถึงสัมพันธ์ลับหลังของทั้งคู่เลยนั่นเอง
"นี่เพลินคะ อาทิตย์นี่มาเที่ยวบ้านฉันไหม"
"ไปค่ะ" คนตัวเล็กตอบตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมานานแล้ว
"แต่ชวนไอ้นับไปด้วยนะ"
"..." คนถูกถามนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วส่งยิ้มไปให้แฟนหนุ่ม ก่อนจะตอบรับน้ำเสียงปกติ
"ได้สิคะ"
เพลินตายิ้มออกมาด้วยความดีใจ โดยที่ไม่คาดฝันเลยว่าแท้จริงแล้วความคิดของอาร์ชี่มีแต่อย่างเดียวเท่านั้นในตอนนี้คือการเอาคืนนับดาวให้ถึงที่สุด
"ไอ้บ้าอาร์ท!"
เธอสบถออกมาด้วยความโกรธกับเอาคืนตนแบบนี้ ทั้งที่เขาคบกับเพลินตาแต่ก็ยังมาเอากับเธอ ทว่าหญิงสาวเองแม้จะโกรธแค่ไหนก็ได้แต่ปลงตก เพราะมันไม่ใช้ความผิดของอาร์ชี่เสียทั้งหมด ส่วนหนึ่งก็ความผิดของเธอที่เล่นกับความรู้สึกของเขาก่อน
แล้วอีกเรื่องสำคัญ คือนับดาวเองก็รู้มาตลอดว่าเพื่อนสนิทของเธอเองก็ชอบอาร์ชี่เหมือนกัน ตั้งแต่ปีที่เข้ามาเธอแอบปลื้มอาร์ชี่มาโดยตลอด
นับดาวและเพลินตาได้รู้จักกันในงาน รับน้องของวันแรกที่มหาลัย ทั้งคู่เป็นทั้งรูมเมท เพื่อนสนิทที่รู้ใจ และหลายๆ อย่างต่อกัน
และมีอีกสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันแต่หญิงสาวร่างอวบอัดไม่กล้าพูดไปคือ...การชอบผู้ชายคนเดียวกัน
เพลินตานั้นชอบอาร์ชี่ หนุ่มฮอตของมหาลัย อาร์ชี่เป็นชายหนุ่มทรงแบด ที่นิสัยสุภาพในสายตาของสาวน้อยทั่วไปแถมฐานะทางบ้านเรียกได้ว่าดีเข้าขั้นดีมาก เขาทำให้ผู้หญิงหลายคนตกหลุมรักได้เพียงแค่ยิ้มให้ รวมถึงเพลินด้วย แต่ถึงยังไงเสียก็ไม่มีใครได้ถึงน้ำถึงเนื้อเขาเหมือนอย่างนับดาวสักคน
นับดาวที่เหมือนจะเป็นผู้ชนะ เพราะเธอรับรู้ได้ว่าอาร์ชี่แสดงออกมาว่าชอบตนมากกว่าใคร แต่เพราะสองสาวชอบผู้ชายคนเดียวกันนั้นมันคงเป็นเหตุผลที่นับดาวไม่บอกกลับเพลินตาว่าตัวเองเองก็ชอบชายหนุ่ม เพราะถ้าบอกไปพลันจะตะขิดตะขวงใจกันระหว่างเพื่อน แถมด้วยที่อาร์ชี่ตามตื้อเธอจนออกนอกหน้าและขอเป็นแฟนเปิดตัวไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง เหตุผลหลักอาจเพราะเรื่องเพลินตารองลงมาก็คงจะฐานะของทั้งคู่ที่ดูจะไม่เข้ากันเท่าไหร่นัก แค่คิดว่าอาร์ชี่ต้องมาแบกรับชีวิตลุ่มๆ ดอนๆ ไปกับเธอก็ทำเอาเธอขยาดที่คิดจะมีแฟน จึงเลือกขีดเส้นความสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้ไว้เพียง เพื่อนนอน
มันจึงเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้เรื่องราวมันบานปลายไปถึงขนาดนี้ เพราะความไม่แน่นอนของนับดาวเอง ทำให้ตอนนี้เธอเสียทั้งเพื่อน และสถานะคนรักของอาร์ชี่ไปพร้อมกัน
"เฮ้อ" สาวน้อยร้องออกมาอย่างอึดอัดกับความรู้สึกตอนนี้
นับดาวคุมสติอารมณ์ของตัวเองได้แล้วก่อนจะเดินกลับไปหาคู่รัก
"นับมึงไปไหนมา"
เสียงเล็กๆ อันคุ้นเคยของนับดาวร้องเรียกมาแต่ไกล
"ไป หาไรกินมาอ่ะ" เธอตอบน้ำเสียงปกติ ในขณะที่เพื่อนสาวยกยิ้มแสนหวานไร้เดียงสามาให้
'ทั้งคู่ดูเหมือนมีความสุขก็ดีแล้ว เป็นกูซะอีกที่หงุดหงิดอยู่คนเดียว บ้าจริง'
สาวทรงโตคิดแบบนั้น และตั้งใจจะถอดใจจากอาร์ชี่เสีย แล้วถอยให้เพลินตาได้รักกับเขาต่อไปอย่างไร้ข้อกังวล ทว่าคนตัวโตเอาแต่ใจกลับเหมือนจะไม่ยอมเสียนี่
"นับ อาร์ทเขาชวนไปเที่ยวที่บ้านน่ะ มึงจะไปด้วยไหม"
นับดาวออกมาการตกใจออกมา ที่อาร์ชี่ชวนเพลินไปที่บ้าน ทั้งที่พวกเขาพึ่งคบกันได้ไม่นานแต่ก็ต้องเก็บพิรุธไว้
"ทำไมถึงมาชวนกูล่ะ พวกมึงควรไปกันสองคนไม่ใช่รึไง"
นับดาวพยายามบ่ายเบี่ยงคำเชิญของเพลินตา เพราะตัวเธอเองตัดสินใจแล้วว่าจะถอยออกมาและอนึ่งคือไม่ไว้ใจว่าคนเอาแต่ใจจะเล่นแง่อะไรอีก
"มาเถอะน๊า แค่ไปเล่นเกมเองน่ะ" อาร์ชี่เอ่ยปากชวนนับอีกเสียง แต่ดวงตาแวววามนั่นทำเอาสาวทรงตัวออกอาการมั่นใจว่าเขาต้องคิดอะไรในหัวแน่ๆ
"..."
"ไปเถอะนะนับ" นับดาวยังไม่ทันที่จะตอบปฏิเสธก็ถูกสายตาอ้อนวอนให้เธอหลงใหล มีเหรอที่มีเด็กตัวเล็กน่ารักมาอ้อนวอนขอขนมแล้วผู้ใหญ่จะไม่ให้
"เฮ้อ ไปก็ได้" สุดท้ายนับดาวก็ตอบตกลง ทุกอย่างเหมือนจะเข้าทางของอาร์ชี่อย่างลงตัว
"....." โดยไม่มีใครสังเกต สีหน้าของอาร์ชี่ตอนนี้ดูมีความสุขที่มันเป็นไปตามแผนของตัวเอง"
และแล้ววันอาทิตย์ก็มาถึง
เสียงกริ่งหน้าบ้านของเขากำลังร้องเรียกให้ชายร่างโตเดินมาเปิดประตูบ้านให้ เพื่อต้อนรับแขกทั้งสอง
"มากันแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ"
ทั้งคู่ได้เข้ามาข้างในบ้านของอาร์ชี่ สำหรับเพลินแล้วมันเป็นครั้งแรกที่ได้มาบ้านของหนุ่มฮอตของวิทยาลัย
แต่สำหรับนับดาวแล้วมันต่างออกไปมาก เพราะทั้งคู่ไม่ได้แค่มาเที่ยวแต่มาเอากันที่นี่แล้วนับครั้งไม่ถ้วน
ความทรงจำที่มีต่ออาร์ชี่ที่อยู่ข้างในใจของนับดาวมันไหลย้อนกลับมา มันทำให้นับดาวแทบจะกลั้นความรู้สึกของตัวเองไม่ไหว เธอต้องมาเสียคนที่ตัวเองรักเพราะคำว่าเพื่อนสนิท และการเสียสละเพียงเท่านั้นหรือ
ยิ่งคิดคนงามก็ยิ่งทุกข์และสับสนในใจ ทว่าคนต้นเหตุอย่างอาร์ชี่กลับเหมือนไม่รับรู้ความรู้สึกในใจนี้สักนิดเลย คนงามเพิ่งตระหนักตอนตกกลางคืนของวันนั้นว่า เขาจงใจทำให้เธอเจ็บเพื่อเป็นการเอาคืน
การที่เขาชวนเพลินตามบ้านนั้น ก็เพื่อจงใจเล่นบทรักกับเธอ โดยทำเหมือนไม่ให้นับดาวนั้นรู้เรื่อง แต่เธอรู้ดีว่านั่นคือความตั้งใจของเขาทั้งนั้น!
เขาจงใจมีเซ็กซ์กับคนอื่นเพื่อให้เธอรู้สึกเจ็บ และก็ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว เพราะแม้เวลาจะผ่านมาหลายเดือนแล้ว ทว่าเขาก็ยังคงจงใจแสดงบทรักกับเพลินตาให้เธอเห็นทุกครั้งที่มีโอกาส ราวกับต้องการบีบให้เธอเจ็บและบีบให้ปากแข็งๆ ของนับดาวยอมรับออกเสียทีว่าต้องการเขา!!