EP : 4
1250 คำ
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
“ครับ”
“พี่แดเนียลสะดวกคุยไหมคะ”
“สะดวกครับ ควีนมีอะไรรึเปล่า”
“เอ่อคือ...พอดีว่า”
“มีอะไรเหรอครับ” ผมเห็นเธอไม่พูดอะไรก็เลยถามอีกครั้ง แต่ทีจริงก็พอจะรู้ว่าควีนโทรมาทำไม
“คือเพื่อนควีนน่ะค่ะ โรส ลูกสาวเจ้าของช่อง DTV พี่แดเนียลคุ้นไหมคะ”
“โรส? อ่อครับ เขากำลังติดต่อเรื่องงานกับพี่อยู่”
“นี่ล่ะค่ะควีนโทรมาเรื่องนี้ พอดีโรสเขาอยากจะขอนัดคุยอีกรอบ...” ควีนพูดธุระที่ทำให้เธอต้องโทรหาผมในวันนี้ออกมา ผมก็ตั้งใจฟังบ้างไม่ตั้งใจฟังบ้างเพราะรู้จุดประสงค์อยู่แล้ว
“โอเคครับ ถ้างั้นวันเสาร์นี้บ่าย 3 โมง เพื่อนควีนมาเจอพี่ที่ร้าน XXX นะ” พอควีนพูดจบผมก็สรุปให้ง่าย ๆ จะได้ไม่เสียเวลาเธอ
“ขอบคุณค่ะพี่แดเนียล ควีนหวังว่าจะได้เห็นผลงานของพี่แดเนียลเร็ว ๆ นี้นะคะ”
“หึ ๆๆ เอาไว้กลับไปเมืองไทยเมื่อไหร่พี่จะนัดทานข้าวนะ นัดสามีเราด้วย”
“เอ่อ...ได้เลยค่ะ”
#DANIEL END
#ROSE TALK
สุดท้ายฉันก็คิดว่าตัวเองตัดสินใจไม่ผิดที่ไปรบกวนเพื่อน ควีนติดต่อแดเนียลให้ฉันโดยตรงไม่ต้องผ่านผู้จัดการของเขาและมันก็ทำให้ฉันได้วันนัดใหม่สักที
เยส!
ถึงแม้ว่ามันจะทำให้ฉันแอบเซ็งเพราะเขานัดฉันในอีก 3 วัน และวันนั้นก็เป็นวันที่เมืองไทยมีงานสำคัญ งานวันครบรอบ 40 ปี ของช่องไงล่ะ
เฮ้อ!
กี่ปีแล้วนะที่ฉันไม่ได้ไปร่วมงาน ทั้งที่ปีนี้คุณลุงคุณป้าอยากให้ฉันไปงานกับท่านแท้ ๆ ฉันเองก็อยากไปเพราะตั้งแต่จำความได้ฉันก็วิ่งเล่นในช่องมาตลอด ยังจำความรู้สึกเวลาที่จะถึงงานครบรอบของช่องในแต่ละปีได้ ตื่นเต้นกับการเตรียมงานมากและมันสนุกมากเลยค่ะ
Line
Rose : นัดเรียบร้อยแล้วนะคะ
Ju Judee : ว้าย! ดีใจค่ะคุณโรสขา 🤩
Rose : อีก 3 วัน
Ju Judee : อ้าว กลับไม่ทันงานสิคะ 😭
Rose : ก็ต้องแลกค่ะ
Ju Judee : ก็ต้องแบบนั้นล่ะค่ะ แต่ไหน ๆ ก็ไม่ได้มางานอีกปีแล้ว ถ้างั้นเอาให้คุ้มเลยนะคะ
Rose : อะไรคะ โรสไม่เข้าใจ
Ju Judee : ก็เขาทำให้มาร่วมงานช่องไม่ได้ก็เอาเขามาเป็นทั้งพระเอกละครแล้วก็พระเอกในชีวิตจริงไปเลยไงคะ
Rose : บ้าบอ
Ju Judee : จริง ๆ นะคะคุณโรสขา พี่จูดี้ว่าถ้าได้ก็จะ...เป็นฟิน~ 🤤🤤🤤🤤🤤
Rose : เอาไปเองเถอะค่ะ ถ้าเขาเอานะ ฮ่า ๆๆ
Ju Judee : เชอะ! ถ้าได้อย่ามาเสียดายก็แล้วกันค่ะ
ฮ่า ๆๆ เจ้แกก็วนอยู่แต่ความอยากความหิวนะคะ แต่ก็ไม่ได้ถือสาหรอกค่ะ เพราะทุกวันที่วุ่นอยู่ในกองละครเพื่อเรียนรู้งานก็มีพี่จูดี้นี่ล่ะที่คอยอยู่ข้าง ๆ เสมอมา
เฮ้อ! คิดถึงเมืองไทยจัง มาที่นี่ไม่นานแต่ก็คิดถึงแล้ว อยากกลับไม่อยากอยู่แล้ว เหงามากเลยค่ะ ชีวิตตอนนี้เหมือนได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อปีที่แล้วตอนที่ยังเรียนอยู่ที่อเมริกา การใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกคนเดียวมันโคตรเหงาเลย
-สามวันต่อมา-
วันนี้ฉันมั่นใจว่าฉันต้องไม่พลาด ก่อนออกจากโรงแรมฉันสวดมนต์ขอพรไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ ยังไงก็ต้องไม่พลาดเพราะฉันบุ๊คตั๋วกลับเมืองไทยใหม่เป็นวันพรุ่งนี้แล้ว ห้ามพลาดเด็ดขาดเพราะฉันไม่อยากเสียเงินเลื่อนตั๋วอีกรอบ!
ชาแก้วที่ 1
มาการองชิ้นที่ 1
มาการองชิ้นที่ 2
มาการองชิ้นที่ 3
ชาแก้วที่ 2
สโคนชิ้นที่ 1
สโคนชิ้นที่ 2
สโคนชิ้นที่ 3
ชาแก้วที่ 3
พุดดิ้งชิ้นที่ 1
และ...ถ้ามีพุดดิ้งชิ้นที่ 2 ก็ช่วยพาฉันไปล้วงคออ้วกที่ชักโครกทีเถอะ!
โอ้ย! ทั้งที่อุตส่าห์สวดคาถาเมตตามหาเสน่ห์ ใส่เสื้อสีมงคล ก้าวเท้าขวานำชัยก่อนออกจากห้องแล้วนะ แต่ทำไมฉันถึงเห็นวี่แววความซวยมาแบบ...วิววับ วิววับ แบบนี้วะ!
แดเนียลกับเอลล่าผู้จัดการของเขาคือชื่อที่ฉันจะจดบันทึกเอาไว้ในใจว่าอย่าได้คิดอยากที่จะร่วมงานด้วยอีกเป็นอันขาด!
ทั้งที่ครั้งก่อนก็สายแล้วแต่ครั้งนี้ผ่านมาหลายวันก็ยังสายเช่นเคย คุณชายกับคุณนายสายเสมอ ตำแหน่งนี้ยกให้เธอทั้งสองคน!
โอ้ย! หัวร้อนอยากเอามาการองปาใส่หัวสองคนนั้น!
อังกฤษคือเมืองผู้ดี ทำงานที่นี่มาเป็นปีไม่มีคุณสมบัติผู้ดีกันบ้างเลยรึไง ดังได้ยังไงวะ โรสคนนี้อยากรู้ว่าดังยาวนาน ดังขึ้นเรื่อย ๆ แบบนี้ได้ยังไงในเมื่อมาตรฐานการทำงานต่ำเตี้ยเรี่ยดินขนาดนี้!
ฉันจะไม่ทนและคงไม่ยอม ไม่มาก็ไม่ต้องมา ไม่มาก็หาใหม่! ถ้าไม่มาภายในหนึ่งชั่วโมงฉันจะหาพระเอกใหม่!
เฮ้อ! ทั้งที่เขาเลทมา 2 ชั่วโมงแล้วและฉันก็โคตรจะหัวร้อน กร่นด่าสองคนนั้นในใจพร้อมทั้งจินตนาการว่าสโคนที่กินเข้าไปหลังจากนั่งรอมา 1 ชั่วโมงคือหัวของสองคนนั้น ใช่ค่ะฉันจินตนาการว่าฉันกินหัวแดเนียลกับเอลล่าไปแล้ว แต่สุดท้ายฉันก็ตัดใจเลยไม่ได้อยู่ดีเพราะฉันลงทุนมาตั้งไกล
ถ้าเขามาอาจจะมีเหตุผลของการมาสายที่ฟังขึ้นก็ได้ แต่ถ้าไม่มาแม่จะสาปแล้วก็จะเล่นงานความไม่เป็นมืออาชีพในการทำงานของพวกเขาให้เละเลยคอยดู!
-ครึ่งชั่วโมงต่อมา-
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...เอลล่า
“ฮัลโหล”
“สวัสดีค่ะคุณโรส คุณยังรออยู่ไหมคะ”
“...รอค่ะ” สงบสติอารมณ์พร้อมกับตอบไปค่ะ ทั้งที่อยากจะด่าให้สาแก่ใจ ผ่านมา 2 ชั่วโมงครึ่งเพิ่งคิดได้ว่าต้องโทรหาฉันอีกแล้วนะ เวลาที่ผ่านมาเอาไปทำอะไรหมด!
“ฉันขอโทษด้วยนะคะ” น้ำเสียงรู้สึกผิดดังมาจากปลายสายอีกครั้ง วนลูปจังเลยค่ะ เดจาวูไหมล่ะโรส
“จะไม่มาอีกแล้วใช่ไหมคะ” โอเคถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่มีอะไรที่ฉันต้องทนทั้งนั้น
“...ค่ะ”
“พวกคุณนี่มัน... / แต่ฉันจะโทรมาบอกว่าแดเนียลตกลงรับงานละครนะคะ”
“ฮะ? อะไรนะคะ?” บอกตามตรงว่าฉันกำลังจะด่าแบบไม่ไว้หน้า แต่เอลล่าก็พูดแทรกมาซะก่อนและมันก็ทำให้ฉันนิ่งทันที
“แดเนียลตกลงรับงานละครของคุณค่ะ”
“จะ จริงเหรอคะ”
“ค่ะ ฉันจะเข้าไปเซ็นต์สัญญากับคุณเย็นนี้นะคะ คงต้องรับกวนให้คุณรอ... / กรี๊ด! จริง ๆ นะคะเอลล่า จริง ๆ นะ”
“ค่ะ ฉันไม่โกหกแน่นอน”
“ดะ ได้ค่ะ ฉันจะรอค่ะ ฉันจะรอคุณ ฝากขอบคุณเขาด้วยนะคะ ขอบคุณจริง ๆ”
- ผู้เขียน
