แผ่นหลังของแอนโทนี่เหยียดตรงขึ้นมาในทันที เขาเบี่ยงตัวออกเพื่อหลบหนีการสัมผัสร่างกายจากนักบุญหญิงที่กำลังยืนยิ้มอยู่เบื้องหน้า บนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนของวิตอเรียนั้นไม่ได้แสดงท่าทีตกใจแม้แต่นิดเดียวกับอาการรังเกียจของเขา ราวกับเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องแสดงท่าทางเช่นนี้ออกมา
“ท่านบารอน ข้าแค่เป็นห่วงท่านเท่านั้นเอง ท่านไม่อยากกลับไปที่ปาสคาลเร็วๆ อย่างนั้นหรือคะ ที่นั่นเมื่อไม่มีเจ้าเมืองก็เหมือนกับเมืองที่ไม่ได้รับความคุ้มครอง จะอย่างไรประชาชนของท่านก็สำคัญมากที่สุดไม่ใช่เหรอคะ เพราะอย่างนั้นก่อนที่ท่านจะสามารถปกป้องคนอื่นได้ ท่านจะต้องมีร่างกายที่แข็งแกร่งซะก่อน..หรือว่าข้าพูดผิดตรงไหนหรือไม่"
แอนโทนี่เบนสายตาไปทางอื่นพร้อมกับสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“ข้าไม่ได้บาดเจ็บตรงไหนแล้วครับ ขอบคุณท่านนักบุญที่ช่วยเหลือ แต่ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว..”
ความชอบของแอนโทนี่ -25
วิตอเรียแค่นหั
