ลูเซียนเดินเข้าไปที่ด้านหลังของนาทาเลีย เธอกำลังมองสบตากับเขาผ่านทางกระจก เขารู้ดีว่าไม่ควรมาที่นี่ ทว่าแต่ไหนแต่ไร เขาเป็นพวกที่เอาแต่ใจและหากเขาชอบอะไรมากๆ แน่นอนว่าเขาจะต้องไขว่คว้าเอาสิ่งนั้นมาถือครองเอาไว้ให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยเล่ห์หรือด้วยกลอันใด เขาจะต้องนำพาเจ้าของใบหน้างามนี้มาสยบอยู่แทบเท้าของเขาให้ได้เลย
“ข้ามาที่นี่เพราะความคิดถึงพัดพาข้าให้มาหาเจ้า..ความคิดถึงของข้าก็ไม่อาจทำให้เจ้าใจอ่อนเลยหรืออย่างไร”
เขาทำท่าจะจุมพิตลงมาบนไหล่ของเธอแต่ทว่านาทาเลียรีบเบี่ยงตัวหลบ ท่าทีสนิทสนมเช่นนี้ควรกระทำอย่างนั้นหรือกับสตรีที่พึ่งพบเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง
ดูเหมือนว่าชายเบื้องหน้าจะรอคอยโอกาสที่ฮอลี่ออกไปจากที่นี่ เพราะเขาเข้ามาในทันทีที่เธออยู่คนเดียว และแววตานั้นของเขามันเต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า..ในแบบที่ไม่ต้องเดาเลยว่าสิ่งที่เขาอยากได้จากเธอมันคืออะไรกันแน่
ถึงแม้ว่าใบหน้าของเขาจะ
